Berdel

kına gecem

"İsyanım sana değil Allah'ım ".

Aram'lar gidince kendimi odama atıp erkenden uyumuştum, çünkü yarın kınam vardı . Sabah gözlerimi aralayınca baş ağrısından yataktan çıkmak istemiyordum . Yatakta oyalanmaya devam ederken yengemin odaya gelmesi ile beni azarlaması bir oldu . -" saat kaç olmuş de hayde hazırlan kızım , geç olur yoksa " diyince yerimde sızlanarak -" yenge sanırım hastayım " dedim . Yengem tek elini beline koyarak -" kızım şimdi hastalanamazsın kınan var ya" göz devirerek -" yenge ona ben karar veremiyorum " dedim . Yengem halimden endişe duyarak -" kahvaltı yap sonra ilaç al " dedi onu onaylayarak -" tamam yengecim birazdan aşağıda olurum " dedim . Yengem tamam diyip dışarı çıkınca istemesem de yataktan çıkıp hazırlanmaya başladım. Bugün siyah bileğime kadar inen saten bir etek üzerine beyaz bir crop giydim , beyaz sporları mı da giydikten sonra saçımı dağınık bir topuz yapıp çıktım . Aşağı inince dedem hariç herkes masadaydı . Onlara bakınca son kez böyle bi arada olacağımızı düşündüm . Ruhum daralıyor bu çıkmazlar beni hayattan soğutuyordu. Bana hiç bir yol bırakmayan ailem utansın, dedim içimden . Masadaki yerimi aldım . Kimseye bakmıyor sadece düşünüyordum . Acaba ben gittikiten sonra yerimi doldurabilirler mi ?. Kalbim ağrıyordu fakat bişey yapamıyordum . Dün akşam Aram' ın da dediği gibi hayat benim gibiler için fazla acımasız. Ama neyseki hayat arkadaşım güçlü değil mi . Kendi halime gülerken Baran abim -" günaydın Dilan " dedi . Onunla konuşmayı, uğraşmayı çok özledim fakat kırgınım hepsine . Kısa bi an ona bakıp -" günaydın" dedim kısa ve soğuk bir sesle . Abim bu hallerimi hiç beğenmezken -" saçın çok kötü olmuş " dedi alayla aklınca benle uğraşmak istiyordu. Şeytan diyorki inadına gidip bende onla uğraşayım diyorum da içimden gelmiyordu artık . Cevap vermeden önümdeki boş tabağı izliyordum . Daha sonra duymayı çok özlediğim Mirhan abimin sesini duydum
-" hayır çok güzel olmuş uğraşma kardeşimle " dedi alıngan bir tavırla . Mirhan abime baktığımda karşımda oturmuş kocaman gülümseyerek beni izliyordu. Dediği şey üzerine saçımdaki tokayı elimle çekip çıkartım . Saçlarım hızla belime düşerken -" sen öyle diyorsan " dedim . Baran abim ve yengem bişey demezken Mirhan abimin suratı aslıdı . Sofrada yeterince dolmuştum . Bir an önce kalkmak istiyordum . Ağlamamak için büyük bir çaba sarf ediyorken dedemin
-" daha ne kadar böyle davranacaksın " diyen sesiyle başımı o tarafa çevirdim. Sofradaki yerini alan dedeme bakıp
-" nasıl davranıyorum dede" dedim . Boğuk çıkan sesim onların dikkatlerinden kaçmadı. Dedem iç çekip -" böyle davranmanın bir manası yoktur, Dilan artık kendine gel " dedi düz bir sesle , söylediği şeylerden daha çok bana bakmadan konuşması yakıyordu içimi . Dolan gözlerime engel olmaya çalışarak
-" dede neden suçlu benmişim gibi davranıyorsun " diye bildim sadece. Dedem cevap vermedi uzun bir süre ben dedemden cevap beklerken amcam -" Dilan" demişti ki dedem elini kaldırıp
-" bırak döksün içindeki nefreti " dedi . Ben her bir kelimesi ile tekrardan incinirken ayağa kalkıp -" ben sizden nefret etmiyorum dede " dedim burukça gülümseyerek -" afiyet olsun " diyerek yürümeye başladım . Yengem abim engel olmaya çalışınca dedem -" bırakın gitsin " dedi . Dedem sustu ben ağladım . İçimdeki her yaraya tuz bastı ama ona yine kıyamadım sustum . Hızla bahçeye çıkıp bir yandan da elimin tersiyle göz yaşlarımı siliyordum . Dışarı çıkıp kafa dağıtmak istiyordum . Bahçenin kapısına yaklaşınca bir koruma önüme geçip beni durdurdu. Ona ters ters bakıp -" çekil önümden" dedim koruma başını öne eğerek -" af buyurun hanımım beyimin haberi varmıdır?" Diye sorunca sinirle -" evet var , çekil şimdi " diyip onu ittim . Bana daha fazla zorluk çıkarmadı ama hemen evdekilere haber vericekti gelen ilk taksiyi çevirip bindim . Sahil kenarında durunca yanımdaki son paranın hepsini şoföre verdim . Telefonumu sesize alıp sesiz sakin bir kayalığın üstünde oturup düşünmeye başladım. Hayatımı gözden geçiriyordum . Son zamanlarda yaşadığım herşey çok zordu imtihan mı ediliyorum
-" Allah'ım eğer bu bir imtihan ise , artık dayanacak gücüm kalmadı" . Dedim kısık sesle kalbim sızlıyordu fazlaydı artık bu olanların hepsi. Esen rüzgar saçlarımı savururken kafamı gökyüzüne kaldırıp gözlerimi yumdum .
-" isyanım sana değil Allah'ım " dedim .