Bölüm şarksı :
Cem Adrian " Kül "
Kapının alıcaklı gibi çalınmasıyla Kaya'nın göğsünden uyandım . İkimizde neye uğradığımızı şaşırmıştık , afallamıştık . Üstüme yeleğimi alıp kapıya doğru gittim , Kaya'da arkamdan geliyordu .
Korkudan arkama baktım Kaya kafasını ' korkma ben yanındayım ' der gibi bakıp sallamıştı . Kapının deliğinden baktığımda vücudum buz kesilmişti , kanım donmuştu sanki , bir anlığına kal geldi yavaşça Kaya'ya döndüm ve yüzüne baktım korkarak .
" Ne oldu Açelya neden öyle bakıyorsun yüzün kireç gibi bembeyaz olmuş ? " Dedi korkarak .
" K-kapıda ba-babam v-var " Korkudan kekeliyordum ...
" E aç ozaman neden açmıyosun adam kapıda bekliyor " Derken kapıya yavaşça yaklaşıp kulpundan tuttu , kolundan tutup kapıdan uzaklaştırdım .
" Hayır hayır açma sakın kapıyı ... Lütfen Kaya ... Açma yalvarırım açma ... "
" Açelya kapıdaki baban neden açmamı istemiyorsun ? "
" Sana sonra anlatıcam söz ama lütfen açma kapıyı olur mu ? " Yalvarır gibi ve dolmuş gözlerimle bakınca Kaya dayanamadı ve " Tamam canım " Dedi boynumdan tutup kafamı göğsüne yaslayıp beni sakinleştirmeye çalıştı , saçlarımı okşayıp , kokumu içine çekiyordu .
Kapının çalması kesilmişti kapının deliğinden Kaya bakarak " Gitmiş " Dedi az da olsa rahatlamıştım ama içimde halâ korku vardı .
....
" Su ? "
" Olur... " Dedim titreyen sesimle anın şokundaydım halâ Kaya suyu getirip bana verdi . Bardağı elime aldığımda ellerim halâ titriyordu bardak elimden düşmesin diye Kaya bardağın altından destek vererek zor da olsa suyu içmeme yardım etmişti.
" Seni zorlamıycam canım istediğin zaman anlatabilirsin tamammı " Demişti endişeli sesiyle . Ne kadar hazır olmasamda Kaya'ya anlatmalıydım , o benim artık hayatımdaydı ve geçmişimi bilmek hakkıydı .
Derin bir nefes alıp Kaya'nın gözlerine baktım , ağlamaya başlamıştım , hıçkırarak lafa girdim " Herkesin hayatında bir canavar olur ya , benimde canavarım babam... Ben daha kundakta bebekken açlıktan ağlamışım , o zamanlar maddi durumumuz fazla iyi değildi , üçümüzünde karnı açtı , babam aç olduğu için sinirliydi , annem yarı baygındı , bende açtım her bebek gibi süt içmem lâzımdı ama annemin o zamanlar sütü kesilmişti . Babam dayanamamış benim ağlamama bana tokat atmış , el kadar bebek ne bilsin susmaktan , bana tokat atınca annemde engel olmaya çalışmış , engel olmaya çalıştığı için de babam annemi dövmüş . Annem ben babamın kızıyım diye benden nefret etmiş bana hamileyken , hamile olduğunu bilmeden intihar etmeye kalkmış üç kez ama becerememiş . Bir gün babam eve çok sinirli bir şekilde geldi ben ozaman on dört yaşındaydım , babamın neye sinirli olduğu belirsiz , annem babamın bu haline sinirli , ikiside pimi çekilmiş bomba gibi evin içinde geziniyor . Gece yarısı 00:30 civarı kavga sesleri geldi , mutfakta birbirlerine tabak veya bardak atıyorlardı en sonunda babam anneme gözümün önünde tokat attı , korkmuştum bana da birşey yapar zannettim yatağıma koşup örtüyü kafama kadar çektim içimden dualar ettim ' Allah'ım annemi koru , Allah'ım beni koru , Allah'ım bize yardım et ... ' tam dualara devam ederken mutfaktan silah sesi geldi korktuğum başıma gelmişti ya annem babamı vurdu yada babam annemi vurdu ikisinden birisi ama hangisi . " Dedim derin bir nefes alarak Kaya'ya baktım bana destek olmak amacıyla ellerimi tutmuştu .
" Mutfağa yaklaşıp kapının yanından baktım heryer kan içinde kafasının tam ortasından babam annemi vurmuştu . Silah sesine komşular polisi aramış on dakika sonra eve polisler geldi , babamı tutuklayıp gittiler . Evde tek kalmamam için beni karakola götürüp polislere ifademi verdim . Polis olan tanıdık bir abi vardı sağolsun karakolda rahat edemem diye beni eve götürdü oda yabımda kaldı , ben o gece uyuyamadım , nasıl uyunulur ki babam annemi öldürmüştü , yatak odasına gidip annemin kokusunu içime çekmek için dolabından tişört alıcaktım . Dolabı açınca bir zarf gördüm üstünde ' Açelya'ya ' yazıyordu , zarfı açtığumda annemin benden nefret ettiği , beni istemediği , intihar ettiği gibi şeyler yazıyordu . Sanki ölüceğini anlamışta gerçekleri mektuba yazmıştı ,polis aye zarfı gösterdiğimde beni çocuk esirgemeye götürdü o evde kalamazdım , psikolofim bozulnmuştu daha fazla bozulmasın diye götürömüştü bilşorjm ama çok zordu ... "
" İşte benim canavarım bir laf vardır bilirmisin ' anne bir çocuğa nefes verir baba ise hayat ' benim babam hem nefesimi hemde hayatımı elimsen aldı işte " Dedim ağlayarak .
" Özür dilerim çok özür dilerim keşke bunları yaşarken yanında olsaydım keşke... Özür dilerim bebepim affet " Demişti dolan gözleriyle ikimizde birbirimize sarılmıştık birbirimizin derdine derman oluyorduk .
Aşkta sevgide bu değilmidir zaten ...
