ដូចជាកូនស្រី(As if a daughter)
ប្រទេសកូរ៉េ-ទីក្រុងសេអ៊ូល
រដូវក្ដៅបានមកដល់
នៅក្នុងអាផាតមិនមួយកន្លែង(បន្ទប់ជួល)
«ហ៊ូ?តេីគាត់នៅឯណា?គាត់ទៅណាបាត់ហេីយ?»ប៊ែ ជីយ៉ុន ក្មេងស្រីអាយុ20ឆ្នាំ ក្រោមឈុតរ៉ូបសាមញ្ញពណ៌សស្ដេីង ឆែកស្មា ជាមួយនឹងខោខាវបូយខ្លី ដេីរកាន់អាវក្នុងចុះឡេីង បំណងធ្វេីអ្វីមួយ។
នាងសុិចសុីណាស់
«តេីគាត់ដាក់កន្ត្រកខោវអាវបោកគក់នៅកន្លែងណា?»ជីយ៉ុននិយាយរអ៊ូម្នាក់ឯង មុននឹងដេីរទៅរកបន្ទប់លោកពូចិញ្ចឹម ទាំងលេីខ្លួនផ្នែកខាងលេីគ្របដណ្ដប់ដោយក្រណាត់រូ៉បស្ដេីងប៉ុណ្ណោះ។
នាងមិនខ្មាស់អៀនទេ
ហ៊ូ?ឈប់សិន។
តេីនោះគឺជាអ្វី?
គឺលោកពូកំពុងតែមេីលរឿងសិ*ហេីយកំពុងតែប្រេីដៃសាប់*លេីវា។
ជីយ៉ុន ឧទានក្នុងចិត្តជាច្រេីនមុននឹងបន្ទាបខ្លួនឱនក្បាលបន្ទិចទៅមេីលពីទំហំរបស់វា។
គាត់ងេីយក្បាលទៅលេីហេីយមិនដឹងថាមានវត្តមានខ្ញុំទេ។
ហា៎!!វាធំខ្លាំងណាស់។ឱនទៅកាន់តែជិត តែ...សំណាងណាស់ដែលនាងងេីបក្បាលចេញទាន់។
ហា៎ តែវាប្រឡាក់ពេញដៃរបស់ខ្ញុំ។
«វ៉ា!!!!!!»កាង ដេហ្គុន 39ឆ្នាំ ស្រែកខ្លាំងនិងភ្ញាក់ផ្អេីល។....
គាត់បានឡេីងទៅលេីពូកហេីយប្រញ៉ាប់ទាញអាវមកបិទកូនប្រុសរបស់ខ្លួនទាំងទឹកមុខស្លន់ស្លោ។
«វ៉ាវ!នេះលោកពូខ្លាចខ្ញុំ»ជីយ៉ុន និយាយធ្វេីដូចជាគ្មានអ្វីកេីតឡេីង។
«ឯង..ឯងធ្វេីអីនៅទីនេះ?ហេតុ..ហេតុអីមិនទៅសាលា?!»គាត់និយាយទាំងភ័យ។
«ថ្ងៃនេះខ្ញុំចេញមកលឿន»រួចលាដៃដែលប្រឡាក់ដោយទឹកនោះមកមេីល។
«វ៉ាវ...វាស្អិតៗ»បម្រុងនឹងលេីកដៃហិត។
«កុំហិតវា!!!!!!!»ដេហ្គុនស្រែកហាមយ៉ាងលឿនមុននឹងស្រីតូចធ្វេីអ្វីផ្ដេសផ្ដាស់។
«ប៉ុន្តែ ម៉េចក៏ពូធ្វេីបែបនេះ?កូនស្រីរបស់ពូមកដល់ឥឡូវហេីយ»កំពុងយកក្រណាស់ជូតលេីតុធ្វេីការដែលប្រឡាក់ទឹកកា*អម្បាញ់មិញ។រួចក៏ដេីរចេញ...
«ហី...ឈប់..ឈប់.នោះជាខោរបស់យេីង»ដេហ្គុនរហ័យងេីបឡេីងទាំងទាញអាវបាំងកូនប្រុសតូច ព្រោះក្រណាត់ដែលនាងជូតនោះជាខោរបស់គេ។តែដៃម្ខាងរបស់គាត់បានចាប់អាវនាងពីក្រោយបំណងបញ្ឈប់ដំណេីរ តែ..
អ្ហឺ?!!
គាត់ស្រឡាំងកាំងព្រោះរ៉ូបរបស់នាងបានរបូតចុះមកត្រឹមចង្កេះ បង្ហាញឲ្យឃេីញកូនភ្នំទាំងគូរពេញភ្នែក។
វាធំ ហេីយស្រស់ស្អាតណាស់បូករួមនឹងឈឺរីតូចទាំងពីរ នាងធំច្រេីនណាស់។
«ហា៎!!!!តេីពូកំពុងធ្វេីអី?ហេតុអីបានជាទាញអាវខ្ញុំ»ជីយ៉ុន បេីកភ្នែកធំៗ និងស្រែកទៅកាន់គាត់។
«អ្ហឺ...សុំទោស!!តែវាមិនមែនជាបញ្ហាទេ ឆាប់បិទវាវិញទៅ»
«ខ្ញុំមកវិញហេីយ!!»កាង អារ៉ា អាយុ20ឆ្នាំ កូនស្រីបង្កេីតរបស់ដេហ្គុន។
«តេីអ្នកទាំងពីរកំពុងធ្វេីអ្វី?»អារ៉ាបន្តសួរ ក្រោយឃេីញអ្នកទាំងពីរនៅឈរអេះអុញទាំងចម្ងល់។
«គ្មានអ្វីទេ ហាហា..»ដេហ្គុន និយាយទាំងញ័រខ្លួន មុននឹងអារ៉ាដេីរចេញពីនាក់ទាំងពីរ។
«ប្រសិនបេីឯងប្រាប់អារ៉ា ឯងស្លាប់មិនខានទេក្មេងឆ្កួត...»លោកដេហ្គុន និយាយតិចៗទៅកាន់ជីយ៉ុន ជាមួយទឹកមុខធ្វេីឲ្យនាងខ្លាច។
«ប៊ែកកក»ជីយ៉ុន លានអណ្ដាតនិងលាដៃដែលប្រឡាក់នោះទៅឲ្យគាត់មេីលនិងបញ្ចប់ដោយលោកបានដេញចាប់នាងដូចជាក្មេងប្រឡែងគ្នា។
ពួកគេតែងតែបែបនេះ។
«ហេុីយ តេីអ្នកទាំងពីរធ្វេីអីហ្នឹង?ឈប់លេងទៅហេីយជួយខ្ញុំធ្វេីម្ហូប»អារ៉ា
តុអាហារ
«ហា៎! ជីយ៉ុន តេីដៃរបស់ឯងប្រឡាក់អី»ពេលកំពុងញុាំអាហារ អារ៉ាប្រទះឃេីញនិងសួរ។
ក្មេងឆ្កួតនេះមិនទៅលាងចេញទៀត។
គិតរួចដេហ្គុនក៏ងេីបខ្លួនរួចទាញដៃជីយ៉ុនយកទៅលាង ទាំងគ្រឺតក្នាញ់។
ដេហ្គុនចាប់ដៃនាងនិងដុសអង្អែលថ្នមៗជាមួយនឹងតំណក់ទឹកដែរស្រក់ចុះមក ទង្វេីនេះបានធ្វេីឲ្យក្មេងស្រីម្នាក់នោះកាន់តែលង់ចិត្តនឹងលោកកាន់តែខ្លាំង រហូតស្រមៃចេញរឿងដែលមិនអាចនឹងទៅរួច។
ដេហ្គុនបានថេីបបឺតជញ្ជក់មាត់នាងយ៉ាងស្រទន់និងក្ដីស្រឡាញ់។ដៃម្ខាងរបស់គេចាប់មុខរបស់នាង ម្ខាងទៀតលេីកជេីងនាងម្ខាងឡេីងដាក់លេីចង្កេះខ្លួន រួចត្រដុសភាពរឹងមាំរបស់គេនឹងកូនស្រីនាងតិចៗទៅមក ខណ:ឯខ្លួនស្រីតូចកាន់តែពេីងឡេីង ដោយភាពស្រេីបស្រាល។
«អ្ហា..អ្ហាស..!!»ជីយ៉ុន ធ្ងររហឹមពេលទទួលដឹងពីទំហំដ៏ធំកំពុងជ្រៀតចូលបន្តិចម្ដងៗក្នុងខ្លួននាង វាឈឺពេកហេីយ។ ដេហ្គុនបន្តយឺតៗទាំងមិនបង្ខំរហូតអាចឲ្យនាងទទួលយកបាន ហេីយមិនយូរភាពសុខស្រួលក៏ចូលមក វាកក់ក្ដៅខ្លាំងណាស់ ដេហ្គុនគេមិនបន្ធូរដៃឲ្យនាងទេ ចង្កេះបាវខ្សាច់បោកផ្ទប់កាន់តែលឿននិងលឿនរហូតធ្វេីឲ្យខ្លួនប្រាណនាងទទន់ គេឱបចង្កេះនាងជាប់ហេីយប្រឹងសម្រុកទាំងគ្រហឹមធ្ងរដេីមក លាយឡំនឹងសំឡេងសាច់ប៉ះសាច់ យ៉ាងក្ដៅគគុក។
«អ្ហឺស...អ្ហឺ...ថ្នមៗ...អ្ហាស...»ដេហ្គុន ប្រញ៉ាប់ដកភាពរឹងមាំចេញហេីយបញ្ចេញវាមកក្នុងមាត់នាង រួចបម្រុងនឹងបន្តសង្គ្រាមទៀតតែ.....
«នែ៎ ប៊ែ ជីយ៉ុន!!ហេីយវាថីឯង យេីងហៅមិនលឺ?»ដេហ្គុន ឧទានយ៉ាងលឺ ដាស់សតិនាងឲ្យត្រឡប់មកវិញ មិនដឹងជាគិតស្អីទេ ។ជីយ៉ុន ភ្ញាក់ក្រញាងខ្លួនមេីលមកគេទាំងឆ្ងល់។
«ឆាប់ទៅញុាំអីទៅ រួចហេីយ»
«អរ ចា៎..ចា៎»រួចដេីទៅតុអាហារ។
លោកពូ..តេីលោកពូគិតដូចខ្ញុំឬអត់?
នាងសម្លឹងមេីលដំណេីរគាត់និងលួចញញឹមក្នុងចិត្ត។
រងចាំភាគបន្ត
YOU ARE READING
ដូចជាកូនស្រី-short novel🔞
Romanceសាច់រឿងមានភាពជាយុវវ័យច្រេីន ហាមឃាត់ចំពោះជនដែលមានអាយុក្រោម18ឆ្នាំ។ គាត់ទុកខ្ញុំដូចជាកូនស្រី តែថ្ងៃណាមួយខ្ញុំនឹងធ្វេីឲ្យពូខ្វះខ្ញុំមិនបាន។
