Wandering The Dark

7. ay

Açıldı gözlerim yeni bir sabaha
Rüyamın etkisinden çıkmamıştım daha.
Senli bir rüyaydı o da,
Belki bundan kaldı aklım orda.

Sonra kalktım, baktım telefonuma.
Epey bir bildirim vardı,
Biri bile önemli değildi o kadar.
Müzik açtım, sıkıldı içim.
Müziği kapadım, gezindim internette.
O da sarmadı, kalktım kahvaltıya.
Birazdan atacağım kendimi kalabalığa.

Yeter ki çık aklımdan,
Düşünmeyeyim seni.
Düşündükçe üşüyor ruhum
Seninle ısındığı günleri hatırladıkça.
Olsun, iyileşirim zamanla.
Derken hiç beklemediğim bir anda,
Hiç beklemediğim bir yerde
Çıkıyorsun karşıma.
Geçip gidiyoruz göz göze bile gelmeden.
Bilmem fark ettin mi o gün
Önünden geçtiğinin ben olduğumu,
Ya da sana baktığımı.

Bir aya yakın oluyor konuşmayalı,
Hala bırakmadın rüyalarımı.
Bırakmanı ister miyim bilmiyorum,
Hiçbir şey bilmiyorum.
Şimdi ne yapacağım?
Belki de kendimden kaçmalıyım.
Belki kalabalığın arasında kalırım.
Geceleri de Cennet ile tartışacağım
Verdiğini niye aldığını soracağım.