SWAT SERIES 5: Addicted

Chapter 2

Ang lalaki na nakita namin ay dito na muna mag papagaling. Nanatiling suplada ang aking itsura. Hindi ko rin ipinakita sa kaniya na medyo close ako dahil ayoko.

Ang dalawang matanda nakuha na niya ang loob nito. Palaging pinaglulutuan at sila ang nag aayos ng sugat at bandanan nito sa tyan pag inaalis ito. I was around too, but my attention was not on him.

Halos araw araw din siya tumutulong kay Lolo sa pangangahoy. I know he was fully aware that he was here because he shot. Aware din naman sana siya na may uuwian siya at hindi dito.

"Hi," kuha niya sa attention ko. Dalawang linggo na'rin mula ng makita siya sa dalampasigan. Sugatan at kailangan ng tulong. Ngayon he was conscious, aware and very attentive.

Matali siya, iyon ang obserbasyon ko sa kaniya.

"Hi din." I said. Nilampasan siya at nilapag ang mga books na dala at bag sa kwarto. Hindi sumarado iyon kaya nanatili siyang nasa labas at walang damit. Nilingon ko siya ng walang expression ang mukha.

"Umh.. may mangga akong kinuha sa gubat. Baka lang... You might to try it, sige." Tumuloy siya sa labas at mukhang bubuhatin ang mga kahoy na kinuha nila kahapon.

Lumabas ako. Nakatitig sa mangga na dinala niya. Nag lalaway ako at wala akong magagawa, gusto ko rin naman.

Binalatan ko iyon at nag madali na Kumain. Nilagyan ng asin na may sili. Nag laway ako at kandasubo subo ako sa bawat kain ko nito.

"Savi." Nickname ko. Napalingon ako kay Lolo. Pawisan at mukhang gusto ng kape. "Naryan ka pala... Timplahan mo kami ng kape ni Isaac." Sakto ng sumubo ako ng isa pa, nagtama ang mga mata namin.

Haloa mabulunan ako. Uminom ng tubig at sinapak ang dibdib. Nakakahiya. Nagkatitinginan ulit kami, he was smirking. Kumunot ang noo ko at kinagat ang labi.

"Sige po."

I make them a coffee barako. Nakuha namin ni Lola sa bayan. Umupo sila sa bakuran namin dahil may upuan Doon na tambayan sa twing lumulubog ang araw.

Binigyan ko sila isa isa. When I lend him his coffee, our skin met. Para akong nakuryente at tumitig ng seryso sa'kin.

"Salamat." Humigop siya at nag madali na akong umalis.

I hate this fucking feeling.

"Congratulations, pasado kayong lahat!"

Hiyawan ang lahat ang narinig. Closing na pala namin at grade 12 na ako sa susunod na pasukan.

"Ilang taon kana nga apo?" Si Lola. Makakalimutan narin.

"17 po." I said. Kumakain kami ngayon. Nasa pweto rin si Isaac sa upuan kung saan siya umupo nong unang araw.

"Ah, malapit na maging dalaga." Sabi ni Lolo.

Hindi ko napansin na napatingin ako kay Isaac. Sakin ang tingin na parang ayaw ibaling sa iba iyon. Habang kinakausap siya ni Lolo, he's attention is in me. Uminit ang pisngi ko.

Aalis na'rin naman siya. Bumalik ako sa kwarto at gaya ng dati, siya ang mag huhugas.

Humiga ako at nakatitig lang sa bubong namin. Mukhang babagyo. Natulog ako sa maingay na buhos ng ulan.

Umuulan pa'rin nang pagsapit ng umaga. It was an heavy rain. Pero sumulong pa'rin ako para kunin ang card ko sa school.

Nag payong at nag bonding sa mga kaibigan ko. May dalawa akong Best friend, si Ion at si Joan. Lalaki at babae. Naging kaibigan ko sila nong highschool ako.

Kahit alauna na ng hapon ay hindi pa'rin tumitigil ang ulan. Nag pasta kami na tumambay sa Library. Hanggang sa pagsabit ng 4pm umuulan pa'rin.

I bit my lips at sinusunod na ang mga kasama ko ng kanilang mga kuya. Nag aalala ako dahil baka susulong si Lolo. Pero hindi naman iyon ang inaasahan ko.

I saw Isaac. Basa ang damit na pinahiram ni Lolo sa kaniya pati ang limang short. Pero kahit sobrang Lima ng damit niya hindi talaga hadlang na sumisigaw ang kaniyang kakisigan.

Bakar ang nipples niya sa damit na iyon dahil sa ulan at manipis. It was him. Walang payong.

"Sabi ng Lolo mo ay susundin ka niya. I urge not too, I can fetch you." Serysong boses niya.

Hindi ko alam kung bibigyan ko siya ng pagkakataon na makilala siya. Dito palang sa pagsulong sa ulan, pagsundo sa'kin alam kong mabait siyang lalaki pero sinasabi ng utak ko na hindi. Pilit na wag siyang pagkatiwalaan.

"Sige. Salamat." I whispered. Kinuha ang payong sa bag at nag lakad patungo sa kaniya.

"Akin na.. I can bol it. Matangkad ako." Tiningala ko siya at tumango. Binigay sa kaniya ang payong.

Salamat sa Diyos, we arrived safely. Niyakap ako ni Lola at nag aalala.

"Naku sa susunod wag kana mag punta ng skul mo pag ganyan na may bagyo."

"Opo, La." Napatingin ako kay Isaac. "Salamat, Issac." Tumango siya at tinapik siya ni Lolo.

"Maligo kana Isaac. At baka magkasakit ka." Tumango siya sa saad ni Lolo.

Ako naman ay pumasok sa banyo namin at naligo na'rin. Sa ulan siya naligo at impossible talagang magkasakit siya dahil ang laking tao niya.

Kina-umagahan ang tawa na nila ni Lolo ang narinig ko. Nag lalaro sila ng kung ano. Dinaluhan sila ni Lola ng mga pagkaing gubat. Kamote, saging at kape.

Naging close na sila ni Lolo.

"Saan ka apo?"

"Ah, mag lalaba po sa ilog, Lola."

"Naku, tulong ako." Aakmang kukunin ang labahin niya pero pinigilan ko siya.

"La ako nalang.. kaya ko naman-"

"Oh, siya pabuhat mo kay Isaac ang mga labahin. Ang bigat naman niyan."

"La, wag na-"

Huli na ng lumabas siya at tinawag si Isaac.

Pumasok si Isaac. May damit na kulay asul ni Lolo. Bagay din sa kaniya iyon.

"Po la?" Nagkatitinginan kami. Nag iwas siya ng tingin sa'kin.

"Tulungan mo naman ang apo ko mag buhat sa ilog. Mag lalaba daw." Ngisi ni Lola.

"Hindi.. kaya ko na 'yan." Walang buhay na sabi ko pero huli pa'rin ng kunin ang bandera ko at binuhat sa balikat niya ito.

"Tara." Nauna siya.

Bumuntong hininga nalang ako. Sumunod sa kaniya. Tirik ang daan at kapag may nadaraan siyang mga talahiban inaalis niya muna ito kahit may buhat siya. May malaking batok pa'rin sa lupa at isa isa niya iyon sinisipa.

Narinig ko na ang ilog. Ibiba niya sa mga malaking bato ang labahan ko.

"Tulungan na kita." Sabi niya inaalis niya ang mga damit roon at nilagay sa maliit na mga bato na pinaglalagyan ng mga labahin.

"Hindi.. kaya ko na.." hinawakan ko ang braso niya. I was blushing. Nakuha niya ang pink na bra ko. Pumikit ako.

"Umh, Sige.. ikaw nalang." Agad siyang tumalikod.

Hinubad niya ang damit sa patungong batok niya. Nakita ko lamang ang likod niya, andon ang sugat niya.. medyo hilom na.

Medyo naging Moreno siya pero ang totoo mukha siyang may lahi. Lumubog siya sa ilog sa malalim na parte at nakita kong lumangoy siya.

Mabait naman siya. Wala rin akong nakikita na banta sa mga magulang ko. In fact, he's very nice to my family. Umupo ako at dahan dahan ngumiti.