SWAT SERIES 5: Addicted

5

Binigay ko ba talaga iyon? Iyon laman ang tanging naiisip ko habang pauwi kami sa aming bahay. Magkahawak ang kamay. Maiinis ba ako sa sarili ko? O matutuwa ako dahil binigay ko na ang kuryusidad na iyon sa aking sarili.

Pero akala ko ay bagabag ang aking isipan dahil sa ginawa namin ni Isaac. Pero hindi. Naging kampante ako.

"Heto 'yung inutos mo." Binigay niya sa'kin yung inutos ko kay Lolo sa bayan pero siya pala ang kumuha non.

"Salamat." Nagkatitinginan kami. Kusa naman kumabog ang puso ko nang hindi ko alam. Mabilis iyon at gaya ng unang ginawa namin ang bagay na iyon, ganon na ganon ang aking nararamdaman.

I bit my lips a bit and nodded at him. Still, his eyes were on me. It landed on my body. I was comfortable a bit pero sino ba ang niloloko? Nagustuhan ko iyon ngunit hindi ibig sabihin na mag papadala ako kay Isaac muli.

Mali iyon, alam ko. Pero bakit sa twing ganitong may pangyayari ay bumibigay agad ako. Sana naman hindi. Sana hindi ganon sa iniisip ko.

Tinalikuran ko na siya agad.

Lumipas ang Isang linggo, we're not talking like before. Kada napagiisa kami sa bahay at wala si Lolo at Lola kumukuha siya ng tyempo upang kausapin ako pero ako ang hindi pa hanada. Iniiwasan ko siya at hanggang maari, hindi namin pweding pag usapan ang nangyari.

Wala pang klase dahil bakasyon pa ngayo'ng buwan ngunit bakit ang bilis ng araw para sa'kin? Bakit hindi rin ako mapakali sa twing nagkatitinginan kami. Binigay ko ang bagay na iyon, hindi ako nag sisi pero natatakot ako.

Umuulan na naman, gaya ng nakasanayan. Magkasama sila ni Lolo upang mangahoy. Siya ang nag dala ng malalami at mabibigat na kahoy. Galing ang mga kahoy na iyon sa mga naputol dahil sa malakas na hangin. He's that strong and tall man. Nilagay niya sa bakuran namin iyon at basang nasa sila ni Lolo.

Pumasok na si Lolo.

"Isaac, kape muna tayo." Sabi ni Lolo. Tumango siya sa Lolo ko. Pero ang tingin niya ay nasa akin pa'rin. Bukas ang bintana namin dahil mahilig ako tumingin sa labas kapag umuulan.

Umalis na ako at kusang bumaba ang mga bata ko. Timplahan ko sila ng kape. Wala na siyang damit ngayon ng pumasok.

"Savannah apo. Kinuha ka ng pantapis kay Isaac para hindi siya lamigin." Si Lola. Nag luluto rin siya ng hapunan namin.

Tumango ako at hindi na nag salita pa. Halata ang pagsunod ng mga mata niya sa'kin ngunit hindi ko na iyon iniisip pa. Kumuha ako sa mga binili namin na damit para talaga sa kaniya. Mabuti nalang at hindi siya mapili dahil kahit galing pa ito sa ukay ukay at sinusuot niya.

Binigay ko sa kaniya ang damit ng hindi siya tinitignan. Pumasok ako sa kwarto upang mag isip. Medyo tumila ang ulan ng pag labas ko upang kumain na.

Gaya ng nakasanayan. Mukhang gusto siya ni Lolo na tumira nalang pansamantala dito pero alam kong aalis naman siya. Kaya hindi na para pagusapan ang bagay na natapos na.

Nag angat siya ng tingin dahil tahimik lang akong kumakain. Nag angat din ako and yes, our eyes met again like a metal.

Parang may lighting between our eyes. Tumaas ang kilay ko at hindi siya nag sasalita pero kita ko sa mga mata at expression niya na gusto niya akong kausapin.

Natapos ulit ang hapunan. Ako na ang nag hugas dahil muli ginawa nila ang pahingaan sa labas ng bahay namin. Upang doon din siya makakatulog pag ayaw niya sa sofa. Si Lolo ang nag insist na gawaan siya ng bahay pahingaan, may kama at may kusina. Upang kung tumagal siya roon muna siya pansamantala.

Hindi talaga siya nag pahinga? Ngayon pagkatapos ng hapunan. He was working his as off now. Walang pahinga ang lalaki at ngayon kumbinsido na ako na isa siyang membro ng organization kaya nga siya napadpad dito.

Around 7pm nag pahinga na si Lola at si Lolo naman sumunod din kalaunan. Nararamdaman ko iyon dahil katabi lang ng kwarto ko ang kanila. Napatingin ako sa aming bubong at nararamdaman ko ang kaniyang pag pasok sa bahay, pag sara ng pintuan at ang pag sarado. I closed my eyes. Naligo na'rin ata siya dahil naramdaman ko na humiga siya sa sofa.

Ilang minuto ako makiramdam. At ilang oras din ako nag iisip sa nangyari sa amin.

Hindi ko rin alam ang gagawin ko. Hindi ako makatulog. Kaya lumabas ako sa kwarto upang uminom. Pag labas ko palang nakita ko siya sa sofa na kahoy nakahiga. Mulat din ang mga mata.

Nay ilaw kami sa labas at ang konti don ay pumapasok sa kabahayaan Dahl bukas ang bintana. Ang sofa na kahoy ay katabi lang ng bintana kaya kita ko ang kaniyang maamong mukha.

Nag patuloy lang ako. Kumuha ako ng tubig sa water job namin at tanging pag buhos ng tubig sa baso ang naririnig at tanging huni ng mga insekto at mga ibon sa labas.

"You're avoiding me, Savannah." Halos atakihin ako sa puso ng magsalita siya. Ngayon komlang ulit marinig ang buo niyang boses.

Hindi pa'rin ako lumingon.

"Dahil ba sa nangyari? Are you mad?" He asked.

Dahan dahan naman ako lumingon sa kaniya. I bit my lips. Nakita ko na ngayon na naka upo siya sa sofa na iyon at nakatukod ang dalawang kamay sa kaniyang tuhod. He tilted his head a bit and looked at me so darkly.

"Hindi ako galit."

"Yeah." Puno ng sarcastimo ang kaniyang boses. His jaw clenched a bit.

"But you were still doing this? To fucking avoid me." He chuckled darky.

Kumuyom ang kamao ko. Nang makita kong tumayo siya agad din akong humakbang at pumasok sa kwarto. Pero narinig ko nalang ang kaniyang mga hakbang at hinablot niya ako sa akong braso. Mahigpit at nakakasakal.

"Let's talk Savannah. Don't avoid me."

"Bitawan mo ako, Isaac. Ayokong pag usapan natin iyon."

"Why not?" Umigting ang panga niya at kahit walang ilaw sa aking kwarto at tanging kandila lang ang nandito nadedepina pa'rin kung gaano kaperpekto ang kaniyang mukha.

Maamo ngunit nakakatakot.

"Let's talk now. I'll be good if you let me talk about it, Savannah." Dahan dahan niya niluwagan ang pagkakahawak sa aking braso.

I licked my lips.

"Bakit ba gustong pag usapan iyon? Ako na ang umiiwas, Isaac. Dahil alam ko aalis ka rin naman."

"Oh, that's stupid mindset. Kung aalis ako matagal na." Bumaba ang mga mata niya sa labi ko.

"Matagal na ako umalis Savannah nung nakuha na kita, pero hindi ko ginawa."

Dahan dahan siya lumapit sa'kin. Sa'king mga labi at pumikit ako ng mag lapat ang mga iyon. Hindi ko rin alam. Basta lumapat ang mag iyon at ang mga kamay ni Isaac ay nasa bewang ko lang. He was caresss my waist until we got naked together.

I know, this is so wrong. Ang ibigay ang sarili sa stranghero na katulad ni Isaac.