elimdeki kitapları dolabıma yerleştirirken öğrencim eflin'e döndüm. "Bugün neden bu kadar geç kaldı baban? okulda sadece sen kaldın. " Eflin oturduğu sandalyeden kalkarak yanıma geldi. "Bugün beni amcam alıcaktı, o da Londran yeni döndü,buraları bilmiyo ki, o yüzden geç kalmıştır." Kafamı sallayıp sınıfın penceresinden dışarı baktım. Bir süre sonra sıcakladığımı farkedip, gömleğimi çıkarıp arkama yaslandım.
Okulun girişine arabayı park edip indim, hızla okula girerek 5.sınıfların olduğu kata çıktım."Hayır yani küçücük çocukların olduğu okulda niye bu kadar fazla merdiven olurki?" Zaten geç kalmıştım, birde sınıf son kattaydı. Son merdivenide çıkıp sınıfın kapısına gelip, efline seslendim. "Eflin." Yüzündeki kocaman gülümsemeyle bana döndü ve koşarak sarıldı. "Amca, niye bu kadar geç kaldın? öğretmenimle sabahtan beri seni bekliyoruz." Kafamı kaldırıp karşımdaki kadına baktım, oturduğu sandalyede bize bakıyordu siması fazla tanıdıktı ama daha önce görmediğime emindim. "Beklettiğim için özür dilerim, trafik biraz fazlaydı." Çantasını alıp yanımıza doğru yürüdü, karşımda durduktan sonra. "Önemli değil, bende burdaki işlerimi hallettim o sırada."dedi.Gülümseyip başımı salladım. Gözüm sol kolundaki dövmeye kaydı.
karşımdaki adam'a son kez gülümsedim."İyi akşamlar."sınıftan hızlıca çıktım ve Ada'nın odasına girdim." Aysa,koştun mu kızım, bu ne hal? " Koltuğa yayılıp. "Yok be sadece yanına hızlı gelebilmek için acele ettim."ada kahkaha atıp bana baktı. " Manyaksın kızım sen" Yerimde dikleşip, gülümsedim. "Belki bir tık."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
kalbindeki izler
Roman pour AdolescentsDoğduğundan beri beraber olan gökay ve aysa, bir gün gökay'ın ailesi sebebi ile yurt dışına çıkmak zorunda kalırlar. Yıllarca ikisininde akıllarında silik birer hatıra olarak yaşarlar ama bir gün, diş hekimi olarak geri dönen gökay, öğretmen olan a...
