İnsanın en büyük sığınağı kendini özgür hissettiği yerdir. Ben ailemin yanında kendimi her daim özgür hissetmenin mutluluğunu yaşamıştım. Her ne kadar beni üniversite için zorlasalar da içlerindeki niyeti bilmenin rahatlığı vardı. Babam hayatı tek bir karede değil farklı karelerde görüp yaşamıma renk katmam konusunda hem uzun bir nutuk hem de ısrar edince kendimi Ankara 'da bulmuştum. Bu yüzden ne kadar sürpriz olsa da abimi kapıda görmek beni evimde hissettirmişti.
Abim kapıdan içeri girip beni durdurduktan sonra bakışlarını arkama doğru çatık kaşları ile sununca kafamı geriye çevirdim. Aslan girişin köşesinde durmuş ikimize dikkatle bakıyordu.
" Misafirin olduğunu bilmiyordum ufaklık. "
Abimin sesi ile bakışlarımı tekrar abime döndürüp gülümsedim.
" Abi seni tanıştırayım. Bizim okulun müzik grubundan arkadaşım Aslan. Bir süre evinde sıkıntı olduğu için bende kalmaya geldi."
Abimin yüzü anında değişip bakışları yumuşarken gülümseyerek:
" Oğlum kusura bakma misafirin varmış. Ben gidip askeriyede kalayım. " dedi. Ben ise gülüşümü bozmadan cevap verecekken Aslan benden hızlı davrandı.
" Siz kusura bakmayın ben kalacak yer bulurum."
Aslan yerinde dikleşip gidecekken abimin ve benim sesim ile durdu.
" Dur" dediğimizde abim ile göz göze geldik . Abim gözünü açıp kapayarak güldüğünde Aslan'a dönüp:
" Olur mu hiç öyle şey . Abim geldi diye gitmek istemen çok saçma. Hepinize yetecek kadar yer var evimizde." dedim. Ardından abime döndüm.
" Abi ben çantanı odaya koyayım sen de duş al. Yemek yememişsindir şimdi sen,ben de yemek hazırlarım."
Abim onaylayan sesler çıkarırken Aslan'ın yanından geçip kendi odama yöneldim. Abimin çantasını koyduktan sonra dolaptan havlu çıkarıp yatağın üzerine bıraktım. İşim bittiğinde odanın kapısına yöneldim , odadan çıkarken beni karşılayan abim kısık bir sesle:
" Kusura bakma Bayhan misafirin olduğunu bilmiyordum. Rahatsız ettim canım ya. Hem ben zaten bir gece kalacağım." dediğinde güldüm, elimi koluna atıp:
" Yok abi ne rahatsızlığı, Aslan'ın da gelişi planlı değildi. Evde bir sorun olmuş bir kaç gün kalacak. " dedim. Abim başını aşağı yukarı sallayarak yanımdan geçip yatağın yanına koyduğum çantasına uzandı. Ben de kapıyı kapatıp odadan çıktım. Mutfağa geçtiğimde Aslan sandalyeye oturmuş sigarasını içiyordu. Ben içmesem de içenlere laf söyleyen biri değildim ama duman evi sarmasın diye mutfağın yılık olan camını biraz daha açtım.
" Abinin asker olduğunu bilmiyordum."
" Birbirimiz hakkında pek bir şeyler bildiğimizi sanmıyorum. "
Aslan bir süre sessiz kalırken ben de dolaptan kahvaltılık bir şeyler çıkarıp sabah demlediğim çayı ısıtmaya başladım. Sessizliği Aslan'ın sesi bozdu.
" Babam tıbbi malzemeler alıp satan büyük bir şirketin sahibi, annemi bir trafik kazasında kaybettik. Cansu da o kazada tekerlekli sandalyeye mahkum oldu."
Aslan'a dönmeden işime devam ederken Aslan'ın bana yaptığı açıklama ile derin bir nefes aldım.
" Annem ve babam askermiş. Emekli olup Artvin'e yerleşmiş ve orada çiftçi olmuşlar. Bir ablam var cerrah, abimi gördün bordo bereli babamların izinden gidiyor."
![](https://img.wattpad.com/cover/361284464-288-k551179.jpg)
YOU ARE READING
SERBAZAN( GAY)
Novela JuvenilBayhan için hayat köyde yaşamaktı. Hiç bir zaman şehir ya da kariyer gibi kaygılarla dolmamıştı. Aslan ise hayatı boyunca şehrin karmaşasını kendine sığınak bilerek yaşayan kalın bir kabuğun arkasında bir yaşamını sürdürüyordu. Bu iki aykırı genç A...