Chains Of Secrets

diary 5 : friends

DATE: MAY 28 2024
TIME: 8:36 PM

DEAR DIARY,

Good evening sa mga nag babasa, well sa mga nag babasa lang ako mag go good evening Kasi Sila lang naman makakakita dito Diba? Alangan namang lahatin ko. Hahahahhaa ,okay so dahil wala akong Mai kwento Sayo Mr. Diary, ay mag kukuwento muna ako about sa isa Kong friend this school year.

Nung unang week ko sa pagpasok sa school is...let's say na mejo nakaka kaba and at the same time , ano paba umm... Yun nanga mejo mahirap. Why??

Ehh Kasi naman sa room namin walang introduction, bahala kanang makipag kilala , ganun Ang trip nila. Hyst

So Ayan , since wala akong pangalan sa list Ng adviser namin eh automatic na uupo ako sa likod.

Then umupo ako sa pinaka gilid Kasi mejo nakakahiya nga. May apat pa na babae na umupo sa tabi ko Kasi pare pareho kaming walang pangalan. Feeling shy girl ako jan

What is my first impression to them?? HAHAHAHAHHAA akala ko kambal Sila te!
Pano ba naman Kasi eh pareho Silang naka mask. Tas tahimik pa pareho. Pano ba naman yan. Tas Yung tingin ko pa sakanila noon suplada hahahahhahaa why? , Kasi naman muka Silang masungit na walang pake kung ma guidance *facepalm*

Then weeks went by, nag kakilala kaming lahat , and doon ko napag tanto na mali pala ako ate nakakahiya hahahahahhaha.

Nag start Yung usapan namin nung mga katabi ko nung nag uusap kami about Wattpad hahahhahaa.  Doon ko dun nalaman na writer pala si sensei.  Tatawagin ko nalang na sensei Kasi di ako nag paalam na mag kukuwento ako. Oh Diba Ang galing

Na kwento nya na writer sya for years na. May na publish narin syang stories. Galing Diba? , kaibigan koyan. Sya din Yung dahilan kung bakit nagustuhan Kong mag sulat. In short , inspiration ko sya ayeeee ahhahahah

She is funny and madalas tumawa. Oh I describe ko lang, wag katung kung Ano Ano Ang iniisip.  Mahilig din kumain. Madalas pa akong I libre, though di ko Sila Mai libre pabalik Kase nga di naman ako suportado Ng tatay ko, Yung nanay ko naman abroad oo pero madaming bayarin.

Hysss... So yun na nga . Naging friends kami Hanggang sa mamatay ako ganun Yun Kasi tinuring ko na syang Kapatid.

I can see her pains Lalo na pag sa family Kasi parang na mi mirror ko Sarili ko Minsan though di kami pareho Ng pinag dadaanan. Minsan nga sinasabi ko nalang , sana Kapatid ko nalang sya. ampunin ko kaya??

Isa sya sa mga real friends ko na hiding Hindi ko kakalimutan at Hindi ko pag sisisihang nakilala. Why? No words can interpret my feelings. Walang malisya to ha ? hahahahhaha

Ganun din naman ako sa ibang friends ko pero iilan lang talaga Yung mga di ko makakalimutan because we share some important memories na nakatulong sakin through out this life. Iilan lang naman Kasi Silang alam Kong di ako iiwan kahit di ko Sila kausapin Kasi alam nila na gusto kolang mapag isa pag di ako nakikipag usap sa kanila

They know na pagod na pagod nako at those times to the point na di Kona kayang makipag usap. Ilang lang din Silang alam Ang problema ko sa Buhay Kasi they are the only ones I trust the most.

I treat them as family kaya sana Hindi nila ako abandonahin. Just like my own family.

Ate RB nyo nag e'emote

Notes: nasimulan Kona Yung story na sinusulat ko hahahahaha I'm so happy