KARAR

1.7K 44 19
                                    

MEDYA:KAAN ÇEVİK 

İYİ OKUMALAR!

EFİL ADA ÖZTÜRK'TEN

Duyduklarımla bir kaç dakika anlayamamıştım. Bana kızları olmamı mı teklif ediyorlardı. Olağanca şaşkındım. Sızlayan başımı göz ardı ederek konuşmaya başladım. ''Anlamadım siz bana neyi teklif ediyorsunuz. Daha 2 saattir tanıdığım insanlar bana gelip kızımız ol diyorlar. Dalga falan mı geçiyorsunuz. '' Diye adeta sinirle tısladım.

''Hayır  seninle dalga falan geçmiyoruz. Sadece sana karşı hem çok mahcubuz hem de babanda- ''duyduklarımla adeta içimde bir yerim incindi. Babamı nerden biliyorlardı. ''Siz bana acıdığınız için mi istiyorsunuz siz bu olayları nerden biliyorsunuz babamı nerden biliyorsunuz. ''diye sinirle konuştum. ''Asla Efil asla sana acımayız ayrıca sadece hastane polisi ve arkadaşın emir geldiğinde olayları bize anlattı. Senin attığın mesaj üzerine polisle beraber buraya geldi. Ayrıca biz seni gerçekten tanımak istiyoruz. 

Ve eğer sende istersen bizle kalablirsin. Bize sadece şans vermeni istiyoruz. Şu an ısrar etmicez düşünebilirsin ama çok ta uzatma ve bize cevabını ver ''diye konuşan karana dolu gözlerle baktım. Ne yapmalıyım  bilmiyordum. ''Şimdi biz çıkıcaz ve arkadaşın emir gelecek. ''cümlesi bittiği gibi içeri hızla dalan emire baktım. 

Vakit kaybetmeden hızla bana sırldı. Aynı şekilde bende karşılık verdim. ''Aklım çıktı güzelim iyi misin herhangi bir sıkıntın ağrın yok değil mi konuşsana adam konuş ''diye hılza cümleleri sıraladı ve daha sıkı sarıldı.  Ben ise cevap vermeden arkada ki ikiliye bakıyordum. Kaan elini sıkan karanın omzunu sıkıca tutuyordu ve tek bakış noktaları belimde duran emirin elindeydi.

Hadi canım daha kaç saatlik kızı kıskanmış olamazlardı değil mi? Benim onlara baktımı anlayan kaan kızla gözlerini bana çevirdi ve yüzüne kondurduğu tebessümle bana göz kırparak karanı da odadan çıkardı. ''Ada sana diyorum güzelim. Ağrın ,sızın yok değil mi, varsa doktoru çağırayım. ''Ben ise kafamı 2 yana sallayarak. ''Hayır emirim ağrım yok herhangi bir şeyim yok merak etme. ''Dedim o da bana uyarak kafa salladı ve yatağın yanındaki refakatçi sandalyesine oturdu.

''Şimdi güzelim içeri babam  girecek ve sana olayı anlatmanı isteyecek sende hızlıca anlatacaksın tamam mı ? yanında durmak isterdim ama ifade veririken duramam. Ama bittiği gibi gelicem güzel,m. ''dedi ve odadan çıktı. Ardından bir kaç dakika sonra odaya sefer(emirin babası) abi girdi.  ''Güzel kızım nasılsın bakalım. Bir yerin ağırıyor mu ve çok geçmiş olsun ''diyerek az çnce emirin kalktığı yere oturdu. Ben ise tebessümle ona bakıyordum. 

''İyiyim sefer abi sadece biraz başım ağrıyor o kadar başka sıkıntı yok. ''o da kafasıyla onayladı ve ''O zaman ifadeni alalım kızım bana isteme gecesinden başlayarak her şeyi anlat. '' bende anlatmaya başladım. ''O gece iş nedeniyle biraz geç çıkmıştım ve beni emir eve bırakmıştı. Bırakırken de babam görmüş ve bana ağıza alınmayacak hakaretler etmişti. ........ sonra da burdayım zaten. ''diyerek hem ses kaydı alıp hem de dediklerimi yazan sefer abiye bakmaya devaö ettim. 

''Tamam kızım , ben zaten baban hakkında arama emri çıkartırdım. Herkes onu arıyor. Ayrıca kardeşin için de endişelenme teyzenin yanına gönderildi. Yani şu an güvende . Biliyrosun teyzen düşkün kardeşine zaten. '' ''Başka bir şey yoksa giidyorum ben kızım  dikkat et kendine ayrıca şu an kalacak yerşn yok gibi ve muhtemelen teyzene gönderilirsin ya da yetiştirme yurduna. ''diye konuştu tekrar. Ben ise cevap vermedim.

Nerdeyse 2 saatir gözüme uyku bile girmeden sadece kaanların bana teklif ettiği şeyi düşünüyordum. Ne yapmalıyım. Ne düşünmeliyim. Tanımıyorum ve ama garip bir şekilde de güveniyordum onlara.  Daha ne kadarlık inslardı da  güveniyordum. Bilmiyorum ama tuhaftı. Ama  tanımak da istiyordum. Ne yapmam gerektiğini gerçekten de bilmiyordum. Belki de onlara bir şans vermeliyim. İleride pişman olmak istemiyordum.  Ve sanırım kabul edecektim. Ama önce emire de danışmam gerekiyordu. 

Hızla yanımda duran komidin'den telefonumu aldım ve rehberimde tek kayıtlı olan emir'e tıkladım. Çaldı ancak açan olmadı. Duymamıştır diye tekrar aradım ancak yine açmayınca sıkıntıyla yerimde ofladım. Yerimde kıpırdanmya devam ederken kapı açıldı. Ve içer kaan ve karan girdi. Bana tebessümle bakıyorlardı. Aynı şekilde bende onlara. ''Bu gün çıkıyorsun. Çıkış işlemlerini karan halletti. 

Yanında kıyafetler vardı ancak hepsi çantanın yere düşmesiyle içindeki suyla ıslanmış. O yüzden de sana biraz kıyafet aldık. Eğer tek giyinemezsen ben sana yardım edebilirim ya da hemşireye söyleyebilirm. ''diyerek o uzun konuşmasını sonunda bitirdi.

Ayrıca birinin beni düşünüyor olma fiktir gerçekten beni mutlu etmişti. Hem belki onlarla mutlu da olabilirdim. Ve ben kararımı netledim. ''Öncellikle kıyafetler için teşekkür ederim. Almanıza gerek yoktu. Benimkilerle idare ederdim. Ve ayrıca sizin teklif ettiğiniz soruyu da biraz düşündüm. '' dedim içimdeki heyecanla. Kaan anında ayaklanarak yanıma geldi ve elimi tuttu. Ynaına da karan geldi ve onun omzuna elini koydu. ''Cevabın ne lütfen kabul et lütfen. ''diye hafif üzgünce sordu. Ben ise kafamı onaylayarak konuştum. 

''Teklifinizi kabul ediyorum. Sizi tanımak istiyorum ve nedensiz bir şekilde de size  güven duyuyorum. Ayrıca beni öldürmek gibi planlarınız varsa da şimdiden söyleyin sevdiklerimle vedalaşayım. ''diyerek ortamı iyice yumuşattım. Bunun üzerine ise karan öyle bir kahkaha atmıştı kı dışarıdan bile duyulduğuna emindim. ''Öldürmek mi biz evimize prenses alıyoruz ama prensesimiz öldürmek falan diyor. Ayıp ettin be yavrum ''diyerek konuştu Karan. Ama benim takıldığım tek nokta bana 'yavrum'  demesiydi. Bugün de eridik çok şükür. 

''Ne öldürmesi be kızım biz senin elini sıcak sudan soğuk suya değdirmeyiz be güzelim. Sen bizim 2. Bebeğimizsin. ''dedi yüzündeki tebessümle. Benim takıldığım nokta ise 1. bebekleri kimdi. 

''Anlamadım 2. bebeğimisin derken neyi kastediyorsunuz ki ''diye masumca sordum. Onlar ise biraz endişeyle bana bakıyorlardı. 

''Eliz bizim senden önce bir oğlumuz var Adı Ares senden 4.5 ay büyük. ''diye konuştu. Ben ise ikisine de şaşkınca bakıyordum .

''Bak korkmana gerek yok ares bizim gibidir ve eminim ki sana bizden daha iyi davranacaktır o yüzden sakın korkma. Hem yaşıtın olduğu için iyi de anlaşırsınız '' dedi tedirgince ve de hızlıca. ,

''Sorun yok Kaan merka etme biz tanışırız aresle.'' dedeim tebessümle. Onlarda onayaldılar. Ardından üstümü giyinmem için bana müsade edip çıktılar. Bakalım beni neler bekliyordu.


Hellooo 

nasılsınız bakalııım. Ben .ok iyiyim çünkü sınav haftamdı ve çok güzel geçti. 

Coğrafya hariç. 

Bu hafta ise sadece bölüm sınavlarımız var.

 O yüzden bölüm geç geldi. Aman geldi sonuçta.

Bölüm nasıldı bakalım. Eliz karanlara alışacak mı sizce?

Aresle anlaşabilecek mi?

Sonraki bölüm tanışma bölümümüz olacak. 

OY-5

YORUM-10

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 02 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

ÜVEY BABALARIMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin