" Hiç sevmiyorum bu adamı." Yanımda ki Efekan'ın üstünü düzelterek Mert Hakan'a baktım. " Elimde olsa hemen göndericem takımdan."
" Abla ! Abartma istiyosan." Ona susması için bir işaret yaptım. Rama parkın çimlerinde maçın başlamasını bekliyoduk. Birkaç adım ötemizde diğer takım arkadaşlarımız vardı.
Gözlerim boynumda ki akdidasyona kayarken etrafa baktım. Efekan yanımdan ayrılıp Ferdi ve Jayden'in yanına geçti. Bende tribünlere göz gezdirip birkaç adım ilerledim.
Arka taraftan gelen ıslık sesleriyle oraya döndüğümde Mert'in yanında Kerem'leri gördüm. Birbirlerine temas ettiklerini gördüğüm an bacaklarımı çalıştırıp yanlarına koştum. Kerem, Mert'in elini ittirirken araya giren Apo'yu itekledim.
" Hayırdır ya ! " Apo önünde beni görünce şaşırsa da odağını hemen Mert'e çevirip ona diklendi. Kolumdan bir tarafa çekilir gibi olduğumda etraf daha da kalabalıklaştı.
" Lan Mert ! Alın şunu şurdan ! " Beni tutan kişinin hala kim olduğuna bakmadan olaya müdahale etmeye çalışıyodum.
" Meyra'yı da alsana Kerem, uzaklaşın siz." İrfan'ın cümlesi kulağıma geldiğinde sağ tarafımda duran Kerem'e baktım. Kolumdan çekiştirerek beni ordan uzaklaştırdı. Zaten herkes birbirini ayırmıştı.
Bu gecenin daha büyük bir gerginlikle bitmemesi için içimden dua ediyodum. Adımlarım yavaş yavaş ilerlerken karşıdan gelen Efekan, Barış ve İrfan'a bakındım.
" Tamam Meyra, dur biraz."
" Ne diyo o adam size ? Valla birgün öldürücem onu." Sinirle köşeye ilerleyen Mert Hakan'a baktım.
" Noldu ya ? " İrfan yanıma gelip yüzümü elleri arasına aldı. Dikkatlice bana baktı. " Kızım sen Apo'ya kafa mı tutuyosun ? "
" Ya İrfom, ben o an Mert'i tek görünce sinirlendim. Biliyosun hiç sevmiyorum ama adam benim takımımda oynuyo sonuçta." Konuşmalarımı merakla dinleyen iki çift göze baktım.
" Birşey oldu mu ? " Barış bir adım atıp bana yaklaştığında onu umursamadan Kerem'e döndüm.
" Olur böyle gerginlikler, sen keşke araya girmeseydin. Sonuçta biz arkadaşız. Dışarda denk geliyoruz, milli de görüşüyoruz." Bir bakıma haklıydı.
" Mert'in siniri size değil, tamamen taraftara. Be biliyosunuz ki insanları kudurtmakta üstüne yok. En azından fenerbahçeyi seviyo diye birşey diyemiyorum." Birkaç dakika önce yaşanan gerginlikten eser kalmamışçasına gülüştük.
" Meyra." Arkamdan belime dokunan el ile irkildim. Apo bir kolunu omzuma atınca gözlerim Barış ile kesişti. O ise Apo'nun omzumda olan koluna bakıyodu.
" Sen ne artistlik yapıyosun benim arkadaşıma ? "
" Sen kız başına mevzuya girer gibi niye olaya dahil oluyosun ? " İkimiz de birbirimize soru yönelttikten sonra gülüştük.
Fazla vakit kaybetmeden içeriye doğru ilerledik. Maça yarım saatten az bir süre kalmıştı. Hepsi ilerlerken ben arkada kalmış tek başıma yürüyodum.
Birkaç adım önümden yürüyen Barış'ın adımları yavaşladığında aynı hizaya gelmiştik.
" İyi misin ? " Aramızda çok boy farkı olmamasına rağmen omzunun üstünden bana baktı.
" Evet, merak etme. Bana hiçbir şey olmaz." Bu dediğime güldü. " Kameralar çekiyo, istersen gülme."
" Kusura bakma Meyra." Dediğime bozulmuş olacak ki yüzü asıldı.
" Gerginim Barış, asıl sen kusura bakma. Bu gece hemen bitsin istiyorum." Tünele girdiğimizde Barış köşede durdu.
