✦ Beauty poll ✦ ❦ Yeonbin ❦

✦ 8 ✦

✦

beklettigim icin uzgunum bayramda evde degildim ondan cok yazamadim eve donunce de biraz dinlendim simdi yeniden bolum paylasmaya devam edicem

Soobin'i full sarışın olarak biliverin bu kitapta lütfen... coktatliss

✦

"Soobie! Soobiee!"

Yeonjun, minicik bacaklarıyla koşa koşa arkadaşına doğru ilerliyor ve bağırıyordu. Soobin, arkadaşının geldiğini fark etmesiyle endişeli bir ifadeyle ona doğru bakmıştı.

Bir önceki gün onu o halde görmek korkutmuştu küçük sarışını. Arkadaşının düşerek o hale gelmediğini biliyordu çünkü o yalan söylemede çok kötüydü. Ona bunu yapanları bilmemesi onu kızdırırken bir de üstüne paranoyaklaşmaya başlıyordu. Ya arkadaşı bir dahakine çok daha kötü bir şekilde gelirse? Ya daha çok yaralanırsa?

Onun yanından ayrılmamak için elinden geleni yapsa da arkadaşı sıvışıyordu bir şekilde. Çok bahane uyduruyordu, hatta en son söylediği bahanesi ayağında çorabı olmamasıydı(???)

'Soobie, sen önden git. Ayağımda çorabım yok, eve gidip giyinip öyle geleceğim ben!' diyerek koşmuştu fakat Soobin'in onu okulun arka bahçesine kaçarken gördüğünü bilmiyordu.

Soobin'in onun bahanelerine inanmadığını anlaması gerekirdi aslında, çünkü komşulardı. Evleri yan yanaydı ve parka giderken evlerinin yan sokağından geçiyorlardı zaten. Oradan daha yakındı park.

Arkadaşı yaklaştığında ayağa kalkıp çardaktan çıkmıştı ve ona koşan arkadaşına kollarını açmıştı.

"Soobiieeee~ Merhaba!"

Arkadaşı ona sarılırken Soobin de o sırada yaralanmış mı diye gizlice kontrol vücudunu kontrol etmişti.

"Hoş geldin, Junnie."

"Ne boyuyorsun? Bir şeyler yapalım mı? Bugün parktan erken ayrılmayalım lütfen. Sakın bensiz bir yere gitme, tamam mı, Soobie? Birilerini görürsen de bana haber ver hemen. Junnie'yi dinlersin değil mi?"

Soobin, Yeonjun'un hızlı hızlı konuşup sıraladığı soruları ve istekleri dinlemeye çalışırken kafası karışmıştı. Birilerinden mi saklanıyorlardı?

"Junnie, bie şey mi oldu? Neden eve erken gitmek istemiyorsun?"

Arkadaşı, Soobin'in sorduğu sorularla sarıldığı kolları sıkılaştırmış ve kafasını Soobie'sinin omzuna gömmüştü.

"Hiiç, öylesine. Bu günlük böyle olsa olmaz mı Soobie?"

Soobin, ne kadar arkadaşını söylemesi için zorlamak istese de onu üzgün görmeye veya reddetmeye dayanamıyordu, kafasını tamam dercesine salladı fakat arkadaşının kafasını omzuna gömdüğünü hatırlamasıyla mırıldayarak onayladı.

"Hadi gel birlikte çimlere uzanalım, Soobie!"

Arkadaşının isteğini yine kabul etmiş ve çardaklarının yanına gidip çimlere uzanmışlardı. Soobin sesini çıkartmıyordu fakat birilerinden saklandıkları biliyordu.

Ne kadar korkmasa ve arkadaşını koruyabileceğini düşünse de onun endişeli ifadesini gördükten sonra içinin rahat etmesini istemiş ve çardağın arkasında kalan çimlere uzanmıştı, böylece dışardan geçenlere görünmeyeceklerdi. Yeonjun da ona gülümseyip yanına uzanmış ve Soobin'in onun kafasını koyması için uzattığı koluna kafasını yaslamıştı.