VÂVEYLA

🩶💂

Kaçırıldığımın 5. ayına girmiştim...
Ben Melek Asena Uluhan, Hakkari' de yaptığım asker hemşireliği sırasında kaçırılan bir hemşire...

Daha 24 yaşında geleceği olan bir kızım, geleceğim var mı? O tartışılır tabii.

Yaklaşık 5 aydır işkenceler içinde yüzlerine bakmaya iğrendigim teröristleri iyileştiririyorum ellerim kırılsaydı da iyileştirmesem...

Tabii bende az değildim, aralarında güçlü olan yaralı teröristlere yanlış muane yapıp ölmelerini keyifle izliyordum, sonrasında ise ' yaradan ve acıya dayanamadığı için öldü" süsü veriyordum.

Kaçırılmamın sebebi; duyduğum sırdı, hastahanede dışarı çıkarken bir kaç adamın konuştuklarına istemsizce kulak misafiri oldum, duyduklarım hep ülkeyi hemde milleti derinden etkileyecekti. Onları dinlediğimi öğrendiklerinde kimsenin olmamasına dikkat ederek, zorla kaçırılmıştım.

Her gün bir umut annem bir şeyler yapar beni kurtlarır diye kendimi avutuyorum. Babam mı? babam Çavuş Abdullah Uluhan, en son 5 sene önce görmüştüm yaşlı bozkurt'u. Beni üniversite binanın kapısına bıraktıktan sonra bir daha hiç görmemiştim barut kokan babamı... kokusu çok güzeldi babamın hiç bıkmadım özlemini çekmekten.
Bana görevde teröristler tarafından vuruldu denildi mezarına götürdüler, günlerce o mezarın başında ağladım, kalkamadım, babam beni bırakmaz dedim, yapmaz benim babam dedim.

Ama artık çok geçti, gitmişti çoktan toprağa karışmıştı benim babam.

Şimdi mi, şimdi Türk askeri tarafından vurulan bir çakalı tedavi ediyordum. Her yanıma gelen yaralı terörist' e içimden keşke ölseydin diyorum.
Şuan karşımda duran terörist' e de aynısını yapıyordum.
Onun canını her acıttığımda sırtıma bir kırbaç cezası alıyorum. Sırtım morluklar içinde görünmüyordu tenimin en beyazlığı...

Karşımda duran çakal kurusu sırf zevk almak için yalandan canı yanıyormuş gibi yapıyordu. Umrumda mıydı? Değildi. O beni ağlatmaya yemin etmişti bende bu şerefsizlerin yanında tek bir damla bile yaş dökmemeye...

Sahi annem yapıyordu şuan, acaba hâlâ beni arıyor muydu? Yoksa öldüm düşüncesine kapılmış bırakmış mıydı beni?

Ama ben aylardır annemi hasretle bekliyordum. Oda beklerdi değil mi anneler kızlarını bırakmaz yapmazlar unutmazlar.

Unutmaz...

Annemler en son konuştuğumda tartışmıştık. asker hemşireliği yapıyorum diye. Bilmiyordu ki ben vatanıma aşık babam gibi yiğitleri iyileştirmeye yemin ettiğimi... Oda haklıydı tabii başıma burda her an bir şey olabilirdi anneydi sonuçta korkardı kızına birşey olacak diye.
Korkusu da başına gelmişti.

Bu harabe'ye geldiğim ilk gün terör örgütü başı Ömer Feyzullah tarafından dokunulmaya çalıştım... Ama ben bir annesi Türk, babası Türk bir kız vatanı Türkiye olan bir kızdım, izin verir miydim? ben Türk kızıydım.