Donna's POV
Ano ba yan ang lakas lakas ng ulan,,bagyo na ata to eh.. wala namang nabalita kanina na uulan ngayon ng ganito kalakas,,, buti na lang may dala akong payong kaso baka masira lang to sa lakas ng ulan...
Habang naglalakad ako pauwi may nakita akong lalaki na nakaupo sa may gilid ng kalsada,, teka parang kilala ko tong lalaki na to ah,,, ito yung nagpapaalis sa akin kanina sa may garden kaso lang sya yung umalis,,, naalala nyo... ano kayang problema nito at nagpapaulan ng bonggang bongga,,, hindi nya ba alam na mahal magpagamot ngayon..
"hoy.. ano ang ginagawa mo jan ha... may balak ka na bang mamatay ha..." sabi ko sa kanya...
"get out" pagsusungit nya...
"paano kung ayaw ko.." sabi ko sa kanya..
"tss.." sagot nya.. ang sungit talaga nya... lumapit ako sa kanya para mapayungan sya..
"what are you doing??" pagtatanong nya na inis pa rin ang boses..
"pinapayungan ka,ano sa tingin mo.."sabi ko sa kanya.. at mukhang hindi nya nagugustuhan ang ginagawa ko...
"ahmm..gi-ginagawa ko lang to kasi baka dalawin ako ng konsensya ko kapag iniwan kita dito.." dagdag ko..
"you don't need to explain" sabi nya sabay tayo... at akmang aalis..
"oh. san ka pupunta??" tanong ko..
"I'm going home.. ano sa tingin mo.."sagot nya.. ang sungit talaga ng taong to.. halatang problemado buhay...
"uuwi ka ng ganito kalakas ang ulan..diba wala kang payong... mababasa ka kapag sumugod ka sa ulan magkaka-" naputol yung sasabihin ko...
"I'll get your point... okay i'll stay,, hanggang sa tumila ang ulan.... tsaka ako aalis at uuwi sa amin..." sabi nya na parang naiinis na talaga...
"good"sabi ko..
"hindi ka pa ba aalis?" tanong nya..
"hindi pa.. mamaya na kapag tumila ang ulan" sagot ko...
" may payong ka naman ah.. bakit ayaw mo pang umalis..." sabi nya
" bakit ba ang sungit mo ah..."tanong ko sa kanya...
"HINDI MO BA TALAGA NAIINTINDIHAN ,MAY GU- ah.. nevermind..." sabi nya.. halatang may dinadamdam.. ahh naiintindihan ko na heartbroken ata si totoy ..
"heartbroken ka noh... alam ganyan talaga.. parte yan ng pagmamahal... minsan nasasaktan ka talaga.. hindi yin mawawala sa pagamamahal..."sabi ko sa kanya... napabuntong hininga na lang sya...
"sino ba yung girl??" tanong ko ..as if naman na sasagutin nya yumg tanong ko...
"si Rachelle..."sagot nya... tama ba ang narinig ko sumagot sya...
"ahhh.. makakarma rin sya sa pag-iwan sayo,,,ay teka Rachelle ba kamo..." bigla ko syang natanong...
"oo..bakit kilala mo sya..." sabi nya
"oo.. parang.. ano bang surname??" sabi ko sa kanya
"i think she is Gonzales" sagot nya
"yung Rachelle na yun... niligawan mo yun.. ang malas mo brad.. yung bruha na yun... iflush ko yun sa inidoro eh..." sabi ko sa kanya.. nakita ko naman na tumaas yung kilay nya..
"what did you say??" pataya galit na ata talaga sya...
"a-a-a-lin dun.."sabi ko..
"tss.." sabi nya na akmang aalis na..
"bakit totoo naman ah.. flirt yung babae na yun hindi sya deserve sayo..baka naman kasi hindi sy ang destiny mo..." sabi ko sa kanya..
"ano naman alam mo sa destiny??"tanong nya..
"bakit ano kala mo sa akin loner.. yung walang alam sa love??"sabi ko..
"may boyfriend ka na??" tanong nya..
"w-wala pa.. k-k-kasi hindi ko pa nakikita yung destiny ko eh..."sabi ko
"tss.."maikling sagot nya..
"che" maikli ko ring sagot.. kala nya ah...
Habang nagkukwentuhan kami hindi namin namalayan na tumila na pala yung ulan....
"oh tumila na yung ulan,,a sige alis na ako baka hinahanap na ako sa amin eh... sige ba bye...."sabi ko kaso lang hindi ko pa pala alam ang pangalan nya.. oh diba nagkukwentuhan kami pero hindi pa namin alam ang mga pangalan namin
... " ano nga pala pangalan mo??" tabong ko..
"I'm Rence and you are..."
"Donna.. I'm Donna.. nice meeting you at masaya akong nakilala kita..."sabi ko...
"english tapos tinagalog mo rin..." sabi nya..
"oo nga noh.. hehehehehe.. sorry na.. infairness masaya ka palang kakwentuhan... sige alis na ako.. ba bye...." paalam ko sa kanya sabay alis... ganun ba talaga kapag nahaheart broken... hmmmmm..
Ganun di kaya ang mararamdaman ko kapag nagmahal ako..
