ÖLÜMCÜL TAÇLAR

15. BÖLÜM

Selamün hellüüüü bebekler. Mileetttt bu hafta yks var lütfen dua edin lütfen yaa! Vallahi yoksa naneyi yicem:)

Başladığınız tarihi bu satıra

Başladığınız saati bu satıra bırakır misiniz?

İyi okumalar aşklarım ☕🎀

                                🦇

Saraya geleli yaklaşık bir kaç saat olmuştu. Ve ben bunca zamandır sadece yatağımda uzanıp düşüncelerle boğuşmakla meşguldüm. Anlam veremiyorum bir türlü. Aiden neden bunca yıl boyunca gözlerden uzakta hapis edilmişti? Annemin şu tanrıça muhabbeti, babamın bunca yıl eğitim adı altında bana yaşattığı eziyetler... Bütün bu sorulara cevap bulamıyordum. Ama düşünürken farkettiğim bir detay vardı: benim annem tanrıçaydı ve Alastor'u lanetledikten sonra kaçmıştı. Yani hala yaşıyor olma ihtimali vardı. Eğer durum böyleyse yapmam gereken şey onu bulmak ve ancak o zaman birşeyleri anlamlandırmak.

Kapım çalınca aniden irkildim. Rowan'dan döndükten sonra yabancı ile Dayker farklı bir odaya girmişlerdi. Ben ise hiç kimseyle konuşmadan hızla odama çıkmıştım. Üzerimi bile değiştirmeden yatağa uzanmıştım.

"Gelebilirsiniz!"

Kapı sakince açıldı ve ardından tekrar aynı sakinliklr içeri giren yabancıyı gördüm. Uzandığım yerden doğruldum ve oturur pozisyonda yüzüne bakmaya başladım.

"Müsait misin? Böyle geldim ama"

"Müsaitim. Bir problem mi vardı?"

Tamamen içeri girdikten sonra kapıyı kapattı ve kitaplığımın önünde bulunan oturma gruplarından birine çöktü. Ardından konuşmaya başladı.

"Hayır bir problem yok. Sadece belki konuşmak istersin diye düşündüm. Yani olanlardan sonra."

Ona bakmayı kesip derin bir nefes aldım. Ardından yataktan kalkıp hemen karşısına yerleştim. Hala yüzüne bakmamıştım. Sadece yere bakıp düşünüyordum. Konuşmadığımı görünce sessizliği bozdu hemen.

"Ne düşüyorsun bu kadar derin?"

Nihayet kafamı kaldırdım. Yüzüne baktığımda oturduğu pozisyonda hafif eğilmiş yüzüme bakmaya çalışırken gördüm onu.

"Bundan sonra ne olacağını düşünüyorum. Yani kendimi bildim bileli babamın sert eğitimlerine maruz kaldım ve bana bunun için sunduğu tek bahane 'gelecekte ülkenin kraliçesi sensin' oluyordu. Ama şimdi öğreniyorum ki bunun hepsi boşunaymış. Bunca şeyin üzerine artık bir evim yok. Nereye gideceğimi neler yapacağımı düşünüyorum yani."

Kurduğum cümleden sonra tekrar sessizlik hakim oldu bir süre ortama. Ama fazla uzun sürmeden yabancı tekrar konuştu.

"Kalacak yer için endişe etmene gerek yok. Çünkü burada kalacaksın. O aptal kralın önündeyken Rowan'da kalacağını söyleseydin bile buna izin vermeyecektim zaten."

"Neden?" diye sözünü kestim hemen.

"Neden yabancı? Neden burada kalmam gerekiyor? Evet tamam buranın kehanetteki prensesi olabilirim ama bu burada seninle beraber yaşayacağım anlamına gelmiyor. Ayrıca Burada kalmak istemediğimi söylersem beni burada nasıl tutacaksın ki?"

Son kurduğum cümlem onu güldürmüştü. Yaslandığı yerden ayrılarak öne doğru eğildi. Benimle aynı hizaya gelince tam gixlerime bakarak konuştu.

" Tam da o anlama geliyor melez. Burada benimle kalmak zorundasın çünkü ben öyle istiyorum. Son sorduğun soruya gelecek olursak unuttun mu melez ben geçitlerin tanrısı ve bu ülkenin kralıyım. Yani benim iznim olmadan bu ülkeden çıkamazsın, kimse çıkamaz."