Makaron / bxb-texting

15

İkiside kafede buluşup bir masada oturmuşlardı şimdi. Ve ikiside ne konuşacağını bilmiyordu sadece bakışıyorlardı.

O kadar uzun süredir bakışıyorlardı ki sipariş ettikleri kahveleri bile soğumuştu.

Deniz yerinde kıpırdanıp en sonunda konuşmaya başladı.

"Ne diyeceğimi veya ne konuşacağımı bilmiyorum. Gerçekten sen o mesajı attıktan sonra çok gerildim ne yapacağımı da bilmiyorum."

"Seni çok seviyorum Deniz." Dedi Uraz söylediklerine karşılık.

Deniz utanıp kafasını eğdi ne diyeceğini bilmiyordu. İkisininde kafası çok karışıktı. Belkide acele ediyorlardı ama ikiside umursamıyordu sadece içindekileri dökmek istiyorlardı birbirlerine.

"Daha sakin bir yere gidelim mi?" Diye sordu Uraz kafe yavaş yavaş kalabalıklaşmıştı. Deniz kafasını sallayıp onayladı ve kahvelerini ödeyip kafeden çıktılar.

Sakin buldukları ilk yere geçip bir banka oturdular.

"Deniz." Dedi Uraz sakin bir sesle.

"Sevgilim olur musun?"

Deniz bu duyduğu kelimeleri anlamlandırmaya çalışıyordu ve en sonunda anladığında gözlerini kocaman açıp Uraz'a baktı. Bu hali Uraz'ın çok hoşuna gitmişti ve güldü.

Deniz dilini yutmuş gibi hissediyordu konuşamıyordu resmen.

"Deniz bir şey demeyecek misin?" Diye sordu Uraz.

Deniz en sonunda girdiği transtan çıkıp konuşmaya başladı.

"Ben mi?" Diye sordu saf bir şekilde Uraz bu haline gülüp etrafa baktı.

"Senden başka birini göremiyorum ben sen görebiliyor musun?" Diye sordu Uraz.

Deniz kafasını hızlıca iki yana salladı ve devam etti.

"Olurum!" Dedi heyecanlı bir ses tonuyla Uraz yine bu hallerine güldü.

"Deniz seni yerim." Dedi bir elini Deniz'in yanağına koyarak.

"Seni çok seviyorum." Diye fısıldadı Uraz.
Deniz biraz utanmış hissediyordu ve başını eğdi.

"Niye utanıyorsun." Diye sordu Uraz gülerek.

"İşte." Dedi Deniz kısık sesiyle.

Uraz Deniz'in çenesinden tutup göz teması kurmalarını sağladı. Birbirlerine çok yakınlardı Deniz iyiden iyiye daha çok kızarmaya başlamıştı. Kızarması Uraz'ın çok hoşuna gitmişti.

"Seni her şeyden çok seviyorum." Diye fısıldadı Uraz. Bunları söylerken dudakları birbirine değiyordu.

Uraz biraz fazla ileri gittiğini düşünerek bir kaç cm uzaklaştı ve boğazını temizledi

"Artık gidelim mi?" Diye sordu Uraz. Deniz'in çok heyecanlandığını fark etmişti o da çok heyecanlıydı ama belli etmiyordu.

Deniz gözlerini kapatıp açtı onaylar şekilde Uraz Deniz'den biraz uzaklaştı ve banktan kalktı Deniz'in elini tutup onuda kaldırdı.

"Hadi gel seni evine bırakayım." Dedi Uraz. Aslında ikiside birbirinden ayrılmak istemiyordu ama mecbur ayrılacaklardı eninde sonunda. Deniz kafasını onaylar biçimde salladı ve beraber yürümeye başladılar.

Deniz'in evinin önüne geldiklerinde ellerini ayırdı ikiside.

"Görüşürüz." Dedi Uraz ve elini salladı Deniz'de ona elini salladı ve binaya doğru ilerledi giderken arada bir kafasını çevirip bakıyordu. En sonunda Deniz binadan içeri gidince Uraz bir kaç saniye daha durdu ve binanın önünden yavaş yavaş ayrıldı.

Bugün onun en mutlu günüydü. Keşke zamanı geriye sarabilseydi ve tekrar tekrar bu anı yaşasalardı. Ama sarmasına gerek yoktu artık sevgilisiydi hoşlandığı çocuk. Hemde sevgisi karşılıksız değildi bile. Bu zamana kadar bütün sevgili olduğu kızlarda hiçbir şey hissetmezken Deniz'de kendini bulmuş gibiydi. Umardı ki ilişkileri açığa çıkmazdı çünkü Deniz'e zarar gelmesini istemiyordu.

Bunları düşünürken eve varmıştı bile en sonunda saf saf sırıtıp eve girdi ve direkt odasına gidip kendini yatağa bıraktı ve bugün yaşananları tekrar tekrar düşündü.
———
Ben ne yazdım niye yazdım ne için yazdım gerçekten bilmiyorum ama artık yakınlaşmaları gerekiyordukine o yüzden böyle bişi yazdım.
Sadece bölüm yazdı deyin diye yazdım yani ondan şaöqsöqröwdşg