Dangerous fire ( Ongoing )

Kabanata 5

Kabanata 5

Bagsak balikat akong umupo sa kama, dahil hindi natuloy yung plano ko. Ang sakit sa katawan parang ngayon lang ata ako naka ramdam ng pagod.

Isabay pa ang hapdi ng sugat na nakuha ko sa pagkakadapa na kanina ko pa tinitiis. Imbis na maligo at magbihis ay umidlip nalang muna ako. Siguro itutulog ko nalang ito lahat.

Naalimpungatan ako hindi dahil sa sikat ng araw dahil di pa naman sumisikat ang araw. Naalimpungatan ako dahil sa malakas na pagkabasak nang kung ano.

The room was dim, the lights were off, but I could see a faint light from the open glass sliding door of the room's terrace. I caught sight of the familiar silhouette and a shadow of a man. Nakayuko na ito ngayon at di  man lang gumagalaw, kahit madilim ay malinaw ko siyang nakikita na tanging pants lamang ang suot. He was also holding something that I can't clearly see.

Did he sleep? What time it is? It was still dark outside.

Nasa gitna parin ako ng kama nakahiga kung saan ako nakatulog kanina ngunit may nakabalot nang kumot sa katawan ko ngayon.

Bakit hindi ako nagising sa dami ba naman ng mga gamit na binasag niya. Sino bang hindi magigising? Ako na yun at dahil siguro sa matinding pagod kaya hindi ako nakagising sa subrang ingay.

Tumayo ako papunta sa may terrace at dahan-dahang kong binoksan ng malaki ang sliding door. Agad kong tinakpan ang aking bibig nang nakita ang gulo sa terrace.

The table that turned upside down, and the chairs too, the flower vase was broken, everything in this place was ruined and damage. It seemed like there was a big gust of wind that passed through here.

Meron rin akong nakikita nang bote ng alak kaya masasabi kong uminom siya.

Afraid, I was afraid that Abraham might harm me, lalo pa't baka galit ito sa akin sa ginawa ko kanina. Baka ako ang dahilan kung bakit sa ganitong paraan niya binobuntong ang galit na dapat para sa akin.

But I did not back out, kusang humakbang ang mga paa ko palabas.

I was right that Abraham was shirtless, and he was also sweating. His bare back and shoulders were rapidly moving up and down, fast and heavy. He wascatching his breath.

I knew that he heard  every steps I make, but he did not move.

I stop in front of him at pinagmasdan siyang bahagyang nakayuko. Nakaluhod ito at may hawak pang bote ng alak na kundi nalang ang laman.

"Abraham?" I softly called his name. Mahina ang boses ko pero hindi man siya nag salita o gumalaw man lang para tingalain ako. "Are you okay?"

Hindi parin siya gumalaw, na para bang hindi niya ako narinig o napansin. Kaya humakbang ako ng isang hakbang palapit sa kanya.

"Abraham? Did you hear me? Are you okay?" Nag-aalala kong tanong.

I don't have any idea if what really happened, ang alam ko lang ay baka ako ang dahilan nito. Wala naman akong nararamdaman na delikado ito para sa akin.

Kahit naman gusto ko siyang takasan at murahin ay hindi ko parin talaga mapigilan na mag-alala sa kanya.

I cupped his tensed square jaw, forcing him to look at me.

I meet his grey eyes, it seemed empty, cold with a mix of violence. It was dangerous, raw and piercing. He was not with his usual self. Was he drunk?

Malamang self may hawak ngang bote ng alak. Alangan naman yung bote ng alak mismo yung lumaklak sa sarili niya, diba.

"Abraham, this is not so you! You shouldn't have done this! This is wrong, Abraham! If your angry with me edi sa akin mo ibuntong, hindi yung nilalasing mo yung sarili mo. Listen—"

Natigilan ako nang hinigit ako ni Abraham sa beywang at naramdaman ko na lamang ang matigas nitong mga braso na mahigpit na nakayapos sa beywang ko.

My eyes can't believe what I've saw nang ibinaon ni Abraham ang kanyang namamawis na mukha sa tiyan ko. Without thinking I balanced myself by resting my hands on his bare, broad and sweaty shoulders.

Mahigpit siyang nakayakap sa beywang ko habang nakatayo ako. I bite my lip when I feel that his pointed nose na mas lalong dumidiin sa tiyan ko.

Restless and tired, he just stay on that position. I just stand there like a statue waiting until he decided to let  go of me.

However, my hands did not agree on staying like a statue, kusa lamang itong gumalaw. Abraham's body stiffened when my hands started to caressed his soft and sweaty black hair. Slow and gentle.

Even if his face was not buried against my neck like he did yesterdays evening. He still had his own way of smelling my scent when the tip of his pointed nose make its way down across my flat stomach. He was smelling me through the dress that I'm wearing.

Sigurado ako na nagustuhan niya ang paraan ng paghaplos at pagsuklay ko sabuhok niya gamit ang kamay ko. Inaamoy niya ako pababa kaya hindi ko mapigilan  na hilahin ang kanyang buhok pabalik sa dati nitong pwesto.

I can't let him go lower dahil baka ay umabot pa ito sa pribadong parte ng latawan ko.

Kumunot ang noo ko nang wala sa sarilitong tumayo at kinarga ako na parang isang bata.

"Hoy! Abraham, ibaba mo nga ako!" Sigaw ko rito. Wala akong nagawa nang hinigpitan lang nito ang pagkakakarga sa akin.

Ibinaba niya ako sa kama at walang pasabing dinaganan ako. Umawang ang mga labi ko nang wala akong nagawa rito dahil naging ganado at agresibo ito sa pag-amoy pababa sa tuwing hinihila ko ang kanyang buhok pa-angat.

Napabangon kaagad ako nang hindi ko na talaga mapigilan ang bawat mga galaw niya.

"A-Abraham... N-No, wait, not there. Just smell my neck..." Nauutal kong sambit sa kanya, pilit na kinokuha ang kanyang atensyon.

Pero hindi ito nagpatinag nagpatuloy lamang siya sa gusto niyang gawin.

"O-Oh God, Abraham, don't go to far," I breathed and release him from my hold when I failed to stop him.

Natagpuan ko nalang ang kamay ko sa kanyang maugat na brasong nanatiling nakayakap sa beywang ko. Marahan ko iyong hinahaplos dahil sa sobrang naninigas na kalamnan nito ngunit hindi naman niya hinihigpitan ang pagkakayakap niya.

Init at kaba ang nararamdaman ko ngayon, sabay kagat sa dila ko upang pigilan ang pag-ungol na nagtatangkang kumawala sa lalamunan ko. Gusto kong pigilan ang nararamdaman kong init at ang untiunting pagkabasa ng underwear ko, nang dahil sa pinaggagawa ni Abraham. Kahit na sa simpleng pag- amoy niya lamang.

Before I knew it, he moved his face down and buried the tip of his pointed nose against my maidenhood. It seems like he did not care if I still had my clothes on.

Luckily he didn't ripped the dress that I'm wearing, he just smelling me  down there. Pero yung init na nararamdaman ko ay mas lalo lamang lumalala at kahit papano ay pinipilit kong pigilan yung sarili ko.

I let him smell me doewn there until I fall a sleep, and I have no idea what he did to my body after that.

_jpx_writes