1D:End WHEN THE NIGHT COMES

rewrite: first love

เสียงประตูขนาดใหญ่เปิดออกกว้างในโบสถ์ คาร่าก้มหน้ามองรองเท้าส้นสูง ในอกเต้นแรงจนแทบออกมา มือขวากระชับแขนเคลวินแน่นขึ้นด้วยความเกร็ง ชุดลายลูกไม้สีขาวประดับเข้ากับกระโปรงบางพลิ้วระพายลม มือซ้ายถือช่อบูเกต์ดอกโบตั๋นสีขาว ก้าวเท้าตามเด็กหญิงที่โปรยดอกไม้เพื่อเข้าโบสถ์ คาร่ายิ้มกว้างภายใต้ผ้าคลุมหน้าอย่างเป็นธรรมชาติ เมื่อนึกถึงเมื่อสองอาทิตย์ก่อนหน้า...

เสียงช้อนหล่นลงบนจานดังสะท้อนในห้องกว้าง "แต่งงานเหรอ แม่" สุ้มเสียงเธอฟังละห้อย

"ใช่ลูก แม่อยากอุ้มหลานแล้วนะ อีกอย่างลูกกับแฮร์รี่ก็นะรู้ๆ กันอยู่นี่" หญิงสาวงงงวยมากกว่าเดิมกับคำตอบแม่

คาร่ากะพริบตาแล้วเอ่ยถามว่า "แฮร์รี่ ให้คำตอบแม่แล้วเหรอคะ แม่"

อลิซพยักหน้าแล้วเปิดปากพูดว่า "ใช่ลูก ลูกสาวแม่ขายออกแล้ว"

"นึกว่าชาตินี้พี่สาวผมจะไม่ได้แต่งงานซะแล้ว " เคลวินระเบิดหัวเราะอีกครั้ง หญิงสาวนึกหมั่นไส้จนอยากเอาตะกร้อครอบปากเสียจริง

"เฮอะ...นายเถอะจีบสาวให้ติดก่อนแล้วค่อยมาหัวเราะใส่ฉัน" เธอแลบลิ้นใส่น้องชายพร้อมยักคิ้วยียวน

เสียงห้ามทัพดังขึ้น "โอเค พอเลย! คาร่าวันไหนที่แม่บอกให้ลาหยุดก็คือหยุดนะ ลูกต้องไปสปาไปลองชุดไปถ่ายรูปพีเวดดิ้ง บลาๆๆๆ อ้อ! ที่แม่พูดมาทั้งหมดแฮร์รี่จะเป็นคนพาลูกไป จบนะ! กินข้าวต่อเถอะ"

คาร่าอ้าปากค้างเลยทีเดียว คิดจะค้านสักหน่อยแต่ทุกบทสนทนาถูกเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว แต่ในความรู้สึกตรงไหนสักแห่งบอกเธอว่า ดีใจที่ในที่สุดก็ได้แต่งงานเหมือนคนอื่นเขา ฟังดูน่าขันแต่สำหรับเธอมันน่าอิ่มเอมที่สุด!

ก้าวเท้าเดินเนิบช้าจนผ่านซุ่มดอกโบตั๋นสีชมพูขาว ภายในโบสถ์เป็นสีทองตัดกับสีเก้าอี้ไม้ซึ่งตอนนี้ผู้คนต่างยืนมองมาทางเจ้าสาว และทางเดินสีขาวลาดยาวไปถึงแท่นพิธี คาร่าเงยหน้ามองแฮร์รี่ที่ยืนอยู่ตรงนั้นผ่านผ้าคลุมหน้าพลิ้วบาง เขาสวมสูททักซิโดสีดำ เสื้อเชิ้ตสีขาว และบู๊ตสีดำ ผมยาวหยักศกถูกเซตไว้ข้างหลัง สีหน้าเปื้อนยิ้มตลอดเวลา ที่สำคัญเขาดูหล่อมากทีเดียว