1D:End WHEN THE NIGHT COMES

rewrite: tried to understand

          ชายหนุ่มยืนมองใบหน้าภรรยาที่หลับตาพริ้มอยู่บนเตียงกว้าง แฮร์รี่ไม่รู้จะบอกเธอยังไงว่าเขาฆ่าพี่ชายของวาเนสซ่า ความรู้สึกผิดเกาะติดอยู่ในใจ เป็นเพราะเขาที่ทำร้ายหัวใจวาเนสซ่า และยามนี้มันกำลังทำร้ายหัวใจแฮร์รี่ด้วยเช่นกัน

          มือหนายื่นไปหมายจะจับคาร่า ทันใดนั้น ภาพวาเนสซ่าที่กำลังร้องไห้ฉายวาบเข้ามาในหัวเขาอย่างรวดเร็ว แฮร์รี่ชักมือสั่นเทากลับทันควัน จากนั้นหลับตาลงเพื่อระงับความรู้สึก ก่อนจะหันหลังเดินไปยังห้องครัว แล้วเปิดตู้หยิบขวดเหล้าออกมาเปิดฝา พร้อมยกขึ้นดื่มอย่างกระหาย

          ภาพเรื่องราวแล่นเข้ามาในหัวเหมือนฉายภาพยนตร์ ทั้งรู้สึกผิด เจ็บปวด โดดเดี่ยว อ้างว้าง และสิ้นหวัง แฮร์รี่ยกมือขึ้นทึ้งผมตัวเอง แล้วหันมือไปปัดขวดเหล้าบนโต๊ะอย่างโมโห

          "โธ่เว้ย!"

          เสียงขวดเหล้าแตกดังก้องไปทั่วบ้าน ทำเอาหญิงสาวสะดุ้งตื่นทันใด คาร่าเบนสายตามองข้างกาย แล้วพบกับความว่างเปล่าจึงลุกขึ้นไปข้างนอก

          โดยเธอเดินไปหยิบผ้าขนหนูผืนบางพันรอบตัว ก่อนจะก้าวเท้าเดินออกไปยังห้องครัว และภาพที่เห็นคาร่ายกมือขึ้นปิดปาก เมื่อเห็นขวดเหล้าแตกกระจายบนพื้นห้อง

          คาร่ารีบก้าวไปประชิดตัวสามี ถามด้วยความเป็นห่วงว่า "แฮร์รี่ คุณเป็นอะไรหรือเปล่า" น้ำเสียงร้อนใจ สีหน้ากังวล

          เมื่อเห็นท่าทางของภรรยา แฮร์รี่ก้มหน้าไม่ตอบ สายตาจับจ้องมือตัวเองที่มันสั่นเทา คาร่าเห็นดังนั้นจึงยื่นมือหมายจะจับไหล่เขา ทว่า เธอก็ชักมือกลับแล้วถอนใจยาว หันหลังเดินไปหยิบที่ตักขยะ ก้มหน้าก้มตาเก็บเศษแก้วบนพื้น

          หญิงสาวข่มความรู้สึกน้อยใจให้ลึกที่สุด แล้วตัดสินใจพูดว่า "ถ้าคุณไม่พูด ฉันก็จะไม่ถาม...โอ๊ย!" เสียงร้องของภรรยาดึงสติแฮร์รี่ทันใด