Birth of a Love

3

Yanımdan geçen kızın arkasından seslendim."Acaba Yiğiti nerde bula bilirim" bana sen kimsin bakışlarından sonra cavab verdi"Ya bodrumda ya da temizlik malzemeleri olan odada bula bilirsin"Kızı  baş sallamasıyla onayladım.

Temizlik malzemeleri ve bodrum bence aşağı katdaydı.Bu yüzden merdivenlerden aşağı inmeye başladım.

Bir sürü odanın yanından geçdikden sonra, tam deponun  kapısından geçiyordumki  içerden ağlama sesi geldi.Ne kadar boş vermek istesemde yinede belki yardım ede bilirim diyerek kapıya yakınlaşdım.

Tam elimi kapı kulpuna atıyordum ki içerden dün Adnan beyin Mert diye seslendiğin çocuğun yanındakı arkadaşının sesini duydum.

"Sen şimdi bu aykı maaşını bana vermiyormusun"dedi ve içerden bir şeyin kırılma sesi geldi.Sesini hiç duymadığım birisi konuşdu."Lütfen bu aykı maaşım annemin hastane masraflarına gerek onu sana veremem ama söz gelen ay kazandığım tüm parayı sana veririm"

Çocuk konuşdukdan sonra içerden bi inleme sesi geldi galiba ona vurmuşdu.Kapıya yakınlaşan adım seslerinden sonra yakınımdakı duvarın arkasına saklandım.

Odadan çıkıb merdivenleri çıkmaya başladı.Bende vakit kayb etmeden odaya girdim.Yerde boylu boyunca uzanan çocuğu görüb.Koşarak gidib önünde diz çöktüm.

"İyimisin beni duyuyormusun"Çocuğun bana ürkek bakışlarını görüb konuşdum."Endişenlenme sana hiç bir şey yapmayacağım." Çocuğu kaldırıyordum ki gözüm kıyafetinin üzerindeki adına takıldı.

Adamı gökde ararken yerde buldum.Onu kaldırıb yandakı tekerliklerin üzerine oturtdum."Teşekkür ederim"Kısık sesiyle konuşmasıyla bakışlarımı yüzüne çevirdim.Ağlıyordu.

"O giden adam senden ne istiyordu"Sanki bunu dememi bekliyormuş gibi ağlaması daha da şiddetlendi.

"Tamam.Peki madem başdan başlayalım ben Bulut burada yeni çalışanım"Kızarmış gözlerini bana çevirerek konuşdu."Hademe işi için geldin değil mi"Onu baş sallamasıyla onayladım.

Benim onaylamamla sessiz ortama acı bi gülümseme sundu.Sanki gülümsemesinin altında yılların acısı vardı.Tam ona neden böyle bir şey sorduğunu soracakdım ki odanın kapısı açıldı ve içeriye üzerinde  yarış kıyafeti olan birisi girdi.

Gözleri bir kaç saniye bende oyalandıkdan sonra bakışlarını bu sefer Yiğite çevirdi."Yiğit çıkmadan önce benim motorumuda temizlersin parasını masanın üzerine koydum"Yiğit hemen ayağa kalkarak "Peki efendim teşekkürler".

Çocuk hiç onu dinlemeden gitdiğinde.Bu sefer bana dönüb elini uzatdı.

"Ben Yiğit,iki yıldır burada hademe olarak çalışıyorum.Ama artık bazı şeylere yetişe bilmiyordum bu yüzden bana yardım etsin diye birisini daha işe almağı kabul etdiler.Bu kişide galiba sen oluyorsun"Tek nefesde tüm söylenecekleri söylemişdi.

İki yıl bir yerde durmadan çalışmak hiç kolay değildi ama o yapmışdı.Gerçekden cesur birine benziyordu.Ama anlamadığım biraz önceki çocuk ondan ne istiyordu. Neyse zamanla onuda anlarız.

Onu çok bekletmeden bende elimi uzatdım."Merhaba Yiğit ben de tanışdığıma memnun oldum."El sıkışdık.Bana eliyle bir kapını gostererek konuşdu."orası benim odam istersen gel çay içelim"Onu onaylamamla o önden bende arkasından onu takip etdim.

Odanın içerisine adımımı atdığım an beni çok güzel koku karşıladı.Oda dediğime bakmayın içersinde küçük beyaz bir mutfak uyumak için yatak birde kapalı bir oda daha vardı galiba orasıda banyoydu.

"Odan güzelmiş" "Teşekkür ederim evim yok bu yüzden burada kalıyorum" Eliyle yatağı gösteedi.

"İstersen sen oraya otur bende çayları getireyim" ona cevabı vermemi beklemeden arkasını döndü.Bende odada bulunan yatağın üzerine oturdum.

Elindeki çayı bana uzatdığında kısa bi teşekkür etdim."Bu gün yarış var pistde bu  yüzdende bize ihtiyacları yok o yüzden bu gün oturalım yarın zaten baya bir iş olucak"

"O zaman bu günü bana buraları tanıtmakla başlaya bilirsin."beni onaylayıb gülümsedi.

    
Zaman atlaması

"Burdada bazı yarışmacıların motorları var " "Neden bazı yarışmacıların" diye soru sordum.

"Bazı dediğime bakma yalnız Mert beyle Yavuz beyin motorları için özel odalar var.Diğer yarışmacıların motorları burdadı" Anladığımı belirtmek için onu onaylayan ses çıkartdım.

"O zaman ben bu gün gidiyorum.Yarın gelirim." Benin onayladıkdan sonra tam pistde ayrılıyordum ki arkamdan seslendi.

"Yarış bu gün saat  gece birde başlayacak istersen gel birlikde izleyelim"etrafdakı seslerden dolayı bağran Yiğiti baş parmağımı kaldırarak onayladım.

Oradan ayrıldıkdan sonra eşyalarımızın taşınması içinde şirketi arayıb evin adresini verdim.Sonraysa telefonumu çıkartıp annemi arayıp aracın birazdan geleceğinin haberini verdim.

Eşyaları tez bir zamanda taşınsa yarışa bakmak şansım olar.Hayatımda ne hiç bir yarışa gitmiş nede izlemiştim.

Bu ilk defa izlediğim yarış olacakdı.Bu yüzden çok heyecanlıydım.Acaba üzerime ne giysem diye düşünerek evimizin olduğu sokağa girmiştim.

Evimizin önüne geldiğimde içinde eşyalarımız olan aracı gördüm.Bazılarının üzeri beyaz örtüyle sarılmış bazı mobilyaların kapaklarını çok yer tutmaması için ayırıp öyle koymuşdular.

Mobilyalara bakarak içeri girdiğimde Babamın adamları yönlendirdiğini ve gülerek konuştuğunu gördüm.Babamı uzun zamandır hiç böyle görmemiştim.

Sanki o her gün susan adam gitmiş yerine eski babam olan adam gelmiş gibiydi.

Galiba bu evden gitmek işi hepimize iyi gelecekdi.

Çok az olan eşyaların taşınıp bitmesiyle araç yeni evin yolunu tutmuşdu.Bende evin kapısını kilitleyib anahtarı ev sahibine verip vedalaşdım.

Annem ve babam için çokdan bir taksi tutmuşdum.Onları arabanın içerisinde görmemle bende ön koltuğa oturdum.Arabanın yeni evimize taraf yol almasıyla yüzümü pencereye taraf çevirdim.

Daha saat bir de izlemeye gidecek olduğum bir yarışın olduğunu hatırladığımda gülümsedim.

Sonra yine yüzümü pencereye taraf çevirdim ve akan yolu izlemeye başladım.

Oy ve yorum yapmağı unutmayın 🤍