7. BÖLÜM

32 3 57
                                    

Her şeyim hazırdı kapıda beni o köye götürmek için bekleyen birisi vardı yanına geçtim ve kulağıma burnuma tıkaç taktı ve gozume bandaj taktı köy gizli olduğu için bunlara önem veriyorlardı

~Köye Vardıktan Sonra~

Köye varmıştım herkesin kafasında bı maska vardı vr ne yalan söyleyeyim çok komik ama bı yandanda tatlılardı. Etrafa gülücükler saçarak barınacağım yere vardım. Odama eşyalarımı yerleştirdim ve etrafı gezmeye başladım. Gezinirken ağacın altında oturmuş bişiler düşünen Tsuki'yi gördüm, kocaman bi gülümsemeyle koşarak.

YOSHE: Konichiwa Tsuki-sann!!

TSUKİ: Konichiwa Yoshe.

YOSHE: noralin mi bozuk daha bı solgunsun sanki?

TSUKİ: ah aslında her zamanki halim sadece biraz kafam karışık.

YOSHE: istersen anlatabilirsin. Ben seni her zaman dinlerim!

Diyerek Tsuki'nin yanına oturdum.

TSUKİ: sorun abim. Bize hep soğuk davranıyor ama bunu istemiyorum.

YOSHE: emin ol ki bence oda sizi seviyor. Ama nasıl sevgisini gostericegini bilmiyor ve suçluluk duyuyor.

TSUKİ: bilemiyorum..

Derken Mitsuri'nin bağırışını duyduk

MİTSURİ: Yoshe-san! Tsuki-kunn! Hsdi gelin mochi yaptım hep beraber yiyeceğiz.

Mutlulukla gözlerini açtım ve hemen ayağa kalktım.

YOSHE: Hemen geliyoruzzz

Dedikten sonra elimi Tsuki'ye uzattım.

YOSHE: hadi Tsuki-kun mochi yiyelim!

Tsuki elimi tutarak ayağa kalktı ve beraber mochi yemek için yürümeye başladık.

Tanjiro, Genya ve Mitsuri masanın etrafında oturmuş sohbet ediyorlardı Genya hariç. Nezuko kenarda uyuyordu ve çok tatlıydıııı!!! Masaya oturduk ve yemeye başladık

YOSHE: bunlar çok güzelll!

TANJİRO: evett teşekkür ederiz Mitsuri-san!

MİTSURİ: Rica ederiiim! Siz isteyin hep yaparım.

Elimde ki son mochiyide yedikten sonra ayağa kalktım.

YOSHE: Ben biraz dolaşacağım gelmek isteyen var mı?

Kimseden cevap vermeyince görüşürüz anlamında elimi salladım ve orsdan ayrıldım. Orman yolunda yavasca yürüyordum, köye uzak değildim o yüzden birazda olsa rahattım. Rahatça yürürken dal kırılma sesi duydum biraz tedirgin olsamda yavaş adımlarla oraya doğru yürüdüm. Yürürken kısa da olsa bı çığlık sesi duydum. Kaşlarım çatılmıştı, gergince səsə doğru yürüyordum elimi katanami almak için hazırda tutuyordum çünkü her an iblis saldıra bilirdi.

Yürürken ayağıma bir şey çarptı ve hafif yuvarlandı. Olduğum yerde durdum ve çömelerek o şeye baktım. Gördüğüm şeyle hemen yere düştüm ve çığlık attım. Bu... Bu bı insan kafasaydi ve şuanda ayaklarımın ucundaydi. Geriye doğru emekleyerek ağlamaya başladım

°YOSHE İCHİKA° Demon Slayer Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin