Askerin Karısı

1. BÖLÜM

Herkez gibi bende, ailem tarafımdan sevilmek, onların merhametiyle büyümek isterdim ama ne yazıkki diğer insanlar gibi değilim.

Biliyormusunuz ben daha 1 hafta önce annem ve babamın beni seveceğini inandım, ama dün bana tanımadığım biri ile evleneceğini söylediklerinde, bana tekrardan abim ve ablam gibi sevilemeyeceğimi hatırlattılar.

Şuan nemi yapıyorum, daha adını bile bilmediğim adam ile olan öğleden sonraki sözüme hazırlanıyorum. Ablam makyajımı yapıyordu. Üç kardeş arasında bir sorun yoktu ben abimide ablamıza seviyordum onlarda bana değer veriyordu bunu biliyordum. Annemin yapmadığı anneliği ablam, babamın yapmadığı babalığı abim yapmıştı.

Onlarda zorla evlendirildigim için anne ve babama sinirliydi, ama yapacak birşeyleri yok ablam makyajımı bitirdiğinde" bebeğim bak bakalım güzel olmuşmu, beğenmediysen değiştirebilirim" dedi. "Yok ablacım çok beğendim"

Beni onayladı ve saçıma geçti. Ablam okulu bitirdiği için atanana kadar kendi isteģiyle bir kuaförde çalıştığı için eli çok yatkındı böyle işlere. Ablam atanamamış tarih öğretmeni.

Saçım ve makyajımı bitirdi. Kahve tonlarda bir göz makyajı kırmızı bir ruj sürmüstü. Saçımı su dalgası yapmıştı. Güzel olmuştum. Kırmızı güzel zarif bir elbise giymiştim. Güzel olmuştum.

Istemeyerekte olsa içimde ufak bir heyecen vardı. Kapı çaldığında annem benim açmamı söyledi kaba bir şekilde. Kapının önüne geldiģimde kalp atışlarının hızlandığını hissettim. Yavaşça kapıyı açtığımda karşımda içten bir şekilde gülümseyen bir kadın vardı, yanındaki adamda içtenlikle gülümsüyordu. Kocasıydı herhalde. Kadın bana yaklaşıp sarıldığında anne sıcaklığı hissettim beni baştan aşağıya süzüp" maşallah güzel kızım ne kadar zarifsin, çok güzel olmuşsun" dedi "Teşekkür ederim" dedim.

Yanındaki adam ilede aynılarını yaşadık ve içer geçti. Sıra bu bundan sonra hayatımı birleştireceğim adama geldi. Uzun boylu- pardon düzeltiyorum aşırı baya uzun boylu, beyaz tenli, siyah saçlı, siyah gözlü bir askerdi yani doğruyu söylemek gerekirse baya yakışıklıydı. Tahminimce boyu 1.95 üzeriydi  aya uzundu. Yani bende kısa değilim 1.70 boyum var bu adamı ne ile besliyorlar.

"Beni içeri almayacakmısın"

"Pardon, geç lütfen" Beni boylu boyunca süzüp yutkundu "çok güzel olmuşsun" dedi "teşekkürler"

İçeriye geçti ikili koltuğun birine oturdu. Bende başka yer olmadığı için onun yanına oturdum. Bırak sohbet ettikten sonra, annemin bana keskin bakışıyla kalktım ve kahveleri nasıl içeceklerini sordum. Herkezinkini öğrendikten sonra mutfağa gidip kahveleri yapmaya başladım. Kahveleri tepsiye koydum. Daha adını bilmediğim adamın kahvesine hiç birşey koymadım sonuçta isteyerek evlenmiyoduk.

İçeri girdim ve kahveleri dağıttım herkez kahveleri aldığında yerime geri oturdum. Hafif yanımdaki adamın kulağına doğru hareket ettim. Bu hareketimi beklemiyor olacakki bendeki kasıldı. "İsmini oģrenebilir miyim?" Dedim "Viran. Viran Akay"

"Anladım, Asena bende"

"Belli"

"Anlamadım, ne belli"

"Asena ismi kurt anlamına gelir türklerde çok keskin bakıyorsun kurt gibi ondan dedim" utanıp kızararak önüme döndüğümde güldüğünü duydum.

Herkes kahvesini içtıgınde, Viran'ın babası lafa girdi.

"Allah'ın emri peygamberin kavliyle, kızınız Asena'yı oğlumuz Viran'a istiyoruz" babam hiç düşünmeden cevap verdi.

"Verdim gitti" o kadar mutluydu ki beni verirken. Herkes ayakalndı büyüklerin elini öptük sonra ablam yüzük tepsisini getirdi. Viran'ın babası yüzüklerimizi taktı. "Bir ömür boyu mutlu olun" dedi ve kırmızı kurdeleyi kesti herkes alkışlamaya başladı.

Evet ben Asena korkmaz bu gün ya hayatımın bittiği yada en baştan başladığı gündü artık hayatımı biri ile birleştiriyorum. İsteyerek olmasada Viran'ı sevmeyi deneyecektim sonuçta artık aynı hayatı paylaşacağız.

**************************************************

Eveeeeet yeni bir kitapla karşınızdayım bir kitabımı sildim çünkü çok içime sinmedi. Umarım kitabımı beğenirsiniz.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın ki kitabım büyüsün. Sizleri seviyorum. ❤❤❤❤💋💋💋