Alev Alev (Töre)

52. Bölüm

Satır başı yorumlarınızı bekliyorum, ayrıca ⭐ doldurmayı unutmayın canlar...❤️❤️❤️❤️

Aycan'dan
Herkes susuyordu.

Aycan:Barış söyler misin ne gerçeği? Ne saklanıyo benden?

Barış:Hiçbir şey güzelim. (Esra'ya bakıp) yengem ne dediğini bilmiyor, gerçekler diye hiçbir şey yok.

Aycan:Barış söyle.

Barış:Bişey yok güzelim. Yenge sende artık daha fazla uzatma bu konuyu.

Aycan:Barış bana bir söz verdin. Benden bişey saklamıycağına dair bana bir söz verdin.

Barış:Tamam anlatıcam. Ama şimdi değil güzelim. Bebeğimiz doğduktan sonra tamam mı?

Aycan:Söz mü?

Barış:Söz canım.

Esra:Hata yapıyorsun Barış. Abinin kemikleri sızlıyordur.

Barış:Yengee ben hata falan yapmıyorum. Aycan'la olmam bir hataysa eğer bedelini öderim sıkıntı yok.

-Ben senin o şerefsiz kardeşin sayesinde bir bedel ödedim. İkinciyide öderim.

-Ama Aycan benim için hata değil yenge. Aycan benim, o şerefsiz kardeşinin öldürdüğü kadından sonra kalbime aldığım tek insan.

Esra:O kız senin abinin katilinin..

Barış:Abimin katilinin kardeşi olduğu hiçbir şeyi değiştirmiyor yenge. Onu sevmekten vazgeçmiyorum. Kalbe söz geçmiyor yenge. Ne kadar uğraşsanda kalbine söz geçiremiyorsun

-Abiminde eminim kemikleri sızlamıyordur. Aksine beni mutlu gördükçe mutlu oluyordur.

-Hatırlatırım yenge. Abim yaşarken ben, Asiye ve Mihra'nın mutlu olması için herşeyi yaptı. Yine olsa yine yapardı.

Arzu hanım bütün söylenenleri gözleri yaşlı dinliyordu.

Erhan baba:Barış aslanım yeter.

Barış:Biz gidelim. Kalırsam yengemin kalbini kırıcam

Arzu anne:Oğlum..

Barış:Sonra tekrar geliriz annem. Yengemin sakinleştiği bir zamanda

Barış benim elimi tuttuğu gibi peşinden sürüklemeye başladı. Konaktan çıktıktan sonra Barış, Gökhan'a arabasını getirmesini söyledi.

Gökhan gittiğinde konuşmaya başladım:Yengene kızma. Yengen haklı

Barış:Haklıda olsa sana laf söylüyemez

Aycan:Yengen Loran'ın..

Barış:Ablası. Abim ve yengem, Asiye ve Doruk gibi kaçtılar. O zamanda aşiret ağaları konuyu berdelle kapatmaya çalıştılar.

Aycan:Loran'ın bir kardeşi daha mı var?

Barış:Evet bitanem. 8 yaşında. Küçücük kızı bana vermeye kalktılar. Ben istemedim. Küçücük bir çocuğu, kanımdan canımdan olmadığı sürece dokunmam dedim. O zaman vazgeçtiler beni o kızla evlendirmekten. Sadece abim ve yengem evlendi işte

Aycan:Senin çok güzel bir kalbin var. Bunu bir kez daha gösterdin

Barış:Seninde.

Aycan:Benimde ne?

Barış:Seninde kalbinin güzelliği gülüşlerinde canlanmış

Ben gülümseyerek ona bakarken araba gelmişti. İkimizde arabaya bindiğimizde Barış hemen arabayı kullanmaya başladı.