Aspettando la notte( Geceyi Beklemek)

Şiir

Ohayo~ minna~

Benim kuzularım nabıyo? Nasılsınızz? Beni özlediniz dimi? Oww bende siziii~~~

Yine, yeniden ben!~ ... Ljgxhljg her neyse geri dönüşümü kutlamak adına yeni bir hikayeyle  karşınızdayım... Hayırlı olsun

Daha fazla konuşmayıp hikayeye geçelim

Oy ve yorumu unutmayın~~ (:

______________________________________

"öylece bak bana
Uzaktan uzağa
Unutmak daha kolay
Kalp kırıldıkça"

....

"orda öylece dikilmiş bekliyor
Geleceğin gelmesini
Geçmişin gitmesini
Doğru yerde beklediğinden emin mi"

....

"belki birkaç göz yaşı
Sanki yere düşen bir gök taşı
Herkesin ruhu paramparça
Ellerinde kırılmış bir ayna"

....

....

Aisha okuduğu kitabın içinde her bir bölümden sonra gelen kısa şiirleri not defterine yazarken saatin kaç olduğunu fark edemedi. Telefonunun alarmının çalmasıyla irkildi. Saat çoktan 00 olmuştu.

Dayanamayıp defterine geçirdiği son şiiri tekrarladı sesli bir şekilde okudu

"belki birkaç göz yaşı
Sanki yere düşen bir gök taşı
Herkesin ruhu paramparça
Ellerinde kırılmış bir ayna"

Böyle yazmıştı şair. Şiiri kaç kez okursa o kadar garip geldi.  Durmadan tekrar tekrar okudu şiiri. Okuduk sıra daha da garip hissediyordu?

"aynalar mı mahkumdur kırılmaya
Yoksa insanla mı mahkumdur yok olmaya" diye geçirdi içinden Aisha.

"insanların kaderi doğmadan önce belli mi? Yazılı olan kaderi kişi değiştirebilir​ mi? Ya değiştirdiği kader zaten yazılı olansa? Yinede değiştirmiş sayılırım?"

"Kederin kadere eşlik etmesinin nedeni insanları sevmemesi mi? gerçekten istedikleri sadece üzmek mi? " diye devam etti sonra

Ama anlayamamıştı anlayamayacağı da belliydi bu yüzden düşünmeye bir son verip masasını toparladı ve uyumaya hazırlandı.

Sonuçta yarın okulun ilk günüydü. İlk günden geç kalmak olmazdı.

_______________________________________

Burda bitiriyorum...:3

Herşey dahil 245 kelime

^_^görüşürüz <3

Matane minna💠