Yeniden Doğuş: Profesyonel Yedek(My stand in novel )

Bölüm 52 - Tekrar WangYuDong'un Dublörü Olmak

"Hastane sonuçlarının çıkması birkaç gün sürecek. Anneni eve götürmelisin ama benim uzun yıllara dayanan tıbbi tecrübelerime göre bu, böbreğin işleyişiyle ilgili bir rahatsızlık olmalı.” Doktor gözlüğünü itti ve ZhouXiang'a bir reçete listesi uzattı.

ZhouXiang'ın eli hafifçe titreyerek sordu: "Doktor, kanser olabilir mi?"

“Bu kadar kötümser olmayın. Bu şu anda belirlenemiyor. Sonuçlar çıkana kadar olmaz. Çıktıktan sonra, daha kapsamlı bir inceleme için onu büyük bir hastaneye götürmenizi tavsiye ederim. Ama onun oğlu olarak sen de sağduyudan yoksundun. Annenin ifadesinin çok kötü olduğunu göremiyor musun? Onun yaşındaki bir kişinin cildi biraz sarı renkte olabilir ama bu kadar sarı olmayacaktır. Bu normal değil. Bu çok hastalıklı bir şey.”

ZhouXiang'ın başı eğildi. Sanki görünmez büyük bir taş omuzlarına baskı yapıyormuş gibi hissetti; o kadar ağırdı ki başını bile kaldıramıyordu.

Bu nasıl olabilir?

Böbrek fonksiyon hastalığı mı? Ne olabilirdi? Böbrek iltihabı mı? Üremi? Diyabet? Böbrek yetmezliği? Böbrek kanseri? ZhouXiang'ın böbrek hastalıklarına dair anlayışı sadece birkaçıydı ama her biri onu sonsuz derecede korkuttu ve endişelendirdi.

ChenYing kocasını orta yaşta kaybetti ve yaşlılığında iki yıl boyunca bitkisel hayatta hastane yatağında yatan bir oğlu oldu. Onun gücü yalnızca uyanıp uyanmayacağını bilmediği oğlu tarafından motive ediliyor. Ama şimdi oğlu uyandığı için o da yıkılmıştı.

Üstelik oğlunun bedeninin başka birinin ruhunu yaşadığını asla bilemeyecekti. Bu ZhouXiang'ın seçimi olmasa da ChenYing'e karşı hâlâ suçluluk ve gönül yarası hissediyordu, bu yüzden ChenYing'in oğlunun gittiğini asla bilmesine izin vermeyecekti. Uyandıktan sonra pek çok şeyle kafası karışmıştı ama emin olduğu bir şey vardı ki o da hayat ne kadar çetin ve zor olursa olsun, doğduğu güne kadar her zaman ChenYing'in oğlu rolünü oynamaya devam edeceğiydi. onlar ölür.

ChenYing'in borçlarını ödedikten sonra yeni hayatlarının tadını çıkaracak zamanı olmayacağını hiç düşünmemişti. Hatta bu sıradan dünyayı pişmanlık ve isteksizlikle terk ediyor bile olabilir.

ZhouXiang bunu düşündüğünde kalbi tarif edilemez derecede yoğun bir acı hissetti.

Bu kadın çok acınası. Neden buna katlanmak zorunda ? ZhouXiang tıbbi kayıtları sıkıca tuttu, vücudu hafifçe titredi.

Doktor omzuna hafifçe vurarak “Bu kadar karamsar olma dedim. Belki de işler sandığınız kadar ciddi değildir. Önce geri dön, ah.”

ZhouXiang derin bir nefes aldı ve ardından yavaşça nefes verdi. Yüzünü sildi ve ayağa kalktı, “Doktor, teşekkür ederim, yarından sonraki gün tekrar geleceğim.”

Bu odadan çıkıp ChenYing'i görmeye gittiğine göre o, bu kadın için gökyüzünü kaldırabilecek oğul olmalı.

Sıvı naklinden sonra ChenYing'in bilinci yerine geldi. Doktor onun hastanede kalmasını istemedi. Bakım eğitimi kursunda tanıştığı bir arkadaşı da ona eşlik etti. Dinlenme alanında ZhouXiang'ı bekliyorlardı. ZhouXiang'ı gördüğünde sanki hayat kurtaran samanını, karanlık kasvetli gözbebeklerinin parlak ışık ışınları saçtığını görmüş gibiydi.

ZhouXiang hızla yanına geldi ve kolunu destekledi, "Anne, nasıl hissediyorsun?"

"Ben iyiyim. Bir süre uyudum. Artık çok daha iyiyim.”

Yanındaki teyze endişeyle sordu: "Xiao Zhou, o nasıl?"

"Doktor sonuçların yarından sonraki gün çıkacağını söyledi ve önce eve gidip beklememizi söyledi."