Su an müşteri yok yazayim dedim
Neyse gelelim bu arkadaş grubu toplanıyor
Jiwon, somin, hyuk, kang nam, jihoo, riki
Jw - nasıl anlatayım
Sm - anlat işte çağırdın bizi buraya
Jw - şey, siwon'un hastalığı iyileşti
Jh - nasıl?
Jw - annesi öldüğü için, şoka girdiğinden bu hastalığa yakalandı, annesini görünce de bu hastalığı geçti
Kn - vay be
Rk - sevindim
Hk - sohee'ye nasıl söyleyeceğiz?
Sm - ben uygun bir dille anlatırım ( ah sominim djdnkdjd )
Akşam;
Sm - sohee girebilir miyim?
Sh - gel gel
Sm - sana bir haberim var, iyi bir haber
Sh - eee neymiş söylesene
Sm - önce sakin
Sh - tamam, sakinim
Sm - siwon iyileşmiş
Sh - yani doktor jongin zaten hastalık sebebiyle yüzleşince iyileşeceğini söylemişti, annesini gördüğüne göre muhtemelen iyidir
Sm - sevinmedin mi?
Sh - sevindim, ama bir yandan da üzüldüm, o iyi ama yanında olamıyorum
Sm - kusura bakma, senin canını sokakta bulmadım, seni ona veremem
Sh - offf
Sm - oflamak yok
Sh - ama çok özledim yaaaa
Ağlamaya başlayınca sarıldım
Sm - anlıyorum birtanem, geçecek inşallah, geçecek...
1 hafta sonra...
Jaejeong ( siwon'un annesi );
Kh - oğlum, ye şu yemeği haydi
Ses yok...
Kh - ne dedim?
Ses yok...
Jw - baba, annem geldi
Kh - hemen gelsin
Jj - ben geldim
Kh - hoşgeldin, biz yediremedik, ölecek artık çocuk
Jj - bir de ben deneyeyim isterseniz
Kh - çok teşekkür ederim
Dedim ve çıktılar, yavaşça yaklaştım
Jj - siwon, nasılsın?
Ses yok...
Jj - yemek yemiyor musun?
Ses yok..,
Jj - peki, sohee de senin için endişeleniyordu ama, demekki sen onu çok özlememişsin
Dediğimde anında kolumu yakaladı
Sw - sohee nerede?
Jj - bilsem bile sana söyler miydim?
Sw - lütfen
Jj - yemeğini yemezsen hiçbirşey anlatmam
Sw - çocuk mu kandırıyorsun?, sohee gelene kadar ağzıma lokma sürmüyorum, hadi bakalım
