CHAPTER 74

169 12 8
                                    

(LISTEN TO 'Before it sinks in' while reading para ams masakit HUHU^^)

VICE POV'S

Pano kung oo?

Ion didn't you notice yet? Pinaparamdam kona sayo na maghihiwalay na tayo...

Wag mo nakong pahirapan oh... Ang sakit sakit na.

"Tama kana jan babe hindi maganda biro yan" suway niya.

Tumawa lang ako ng pilit.

Ng may tumunog sa selpon ko, ang bag ko ay nasa table kung nasaan ang selpon ko.

"Wait lang babe look ko lang" paalam ko sa knya at tumayo.

Tinignan ko ito at message from Joel....

From Joel:

Sorry hija but it's time.... I cannot give you more time nakasalalay ang buhay ng asawa ko dito...im really really sorry hindi mo alam kung pano ako naguguilty dahil dito, ligtas nga ang asawa ko pero kaylangan mo naman magsakripisyo....

To Joel:

I'll give you the envelope tomorrow, thank you for giving us time to bond...

Tumingin ako kay ion na naka upo habang pinagmamasdan ang kalawakan.

Ramdam ko ang luha ko kaya agad ko itong pinunasan.

Huminga ako ng malalim at bumalik sakanya.

"Babe pede payakap?"pagmamakaawa ko.

Nag open arms siya kaya agad akong yumakap.

Nilalasap ko ang bawat segundong kasama ko siya.

Bawat yakap, bawat salita, bawat halik...

Ng humiwalay na kami parehas ay sabay kaming nagsalita" may sasabihin ako"

"Ikaw muna" Saad niya at ngumiti..

Hindi ko pa man nasisimulan ay may luha nang pumatak sa mga mata ko.

Siya naman ay nag alala at pinunasan ito.

"What happened babe?" Tanong niya.

"I'm sorry ion..."tanging sagot ko.

"Sorry for what?"

"Sorry kasi kaylangan na kitang iwan..." Sambit ko.

Ngumisi sya at nagsalita"iwan? Bakit babe? Inaantok kana ba? Pede kita ihatid "tanong niya.

My tears are flowing fast from my eyes"hindi ion, hindi ako inaantok... Ion pagod nako"I said trembling.

I can see all the emotions in his eyes."Oo nga pagod kanga"Nauutal niyang sabi, at nakuha pang tumawa

"Ion please stop Gaslighting yourself,alam mo yung tinutukoy ko..." sagot ko.

"Vice... Ano bang problema kanina ayos pa naman tayo ah" his voice cracked.

Napa yuko ako habang umiiyak.

Ramdam ko ang sakit at pagtataka sakanya.

He breathed deeply"vice sagutin mo ko, ano bang problema?" Tanging sabi niya.

Ion please...Lalo akong nadudurog...

I wiped my tears in my eyes and spoke."Ion walang problema"

"Kung wala naman palang problema bakit ka nagkakaganyan" I can feel the pain, anger, surprise in his voice.

"Loving someone is a sacrifice.. Kaya kahit MAHAL PARIN KITA PUTANGINA KAYLANGAN KONG MAG SAKRIPISYO"I screamed Trembingly.

" SAKRIPISYO?! Sacrifice what???"

I stood up slowly and he followed.

"Kahit mahal pa kita kaylangan kong mag sakripisyo kasi ayaw kitang mawalan ng ina"I said with emphasis.

He smirked." Mawalan ng ina??? Alam mo vice PUTANGINA ang gulo mo! Naguguluhan nako! Naguguluhan ako sa emosyon ko... Naguguluhan ako sa kung anong nangyayari sating dalawa..."

"Kung naguguluhan ka edi palayain mona ko! Ion look at me in the eyes... Alam kong mabilis kalang makakahanap ng papalit sakin, gwapo ka, matalino ka your perfect"I said and caressed his cheek

" wala nakong mahahanap na iba, kasi ikaw lang ang gusto ko, ikaw lang ang mahal ko at mamahalin ko"he caressed my cheek

"If you truly love me then let me go..."

"Kung mahal moko bakit moko iiwan?"

"Ion please wag mo nakong pahirapan, ansakit sakit na..."I begged while sobbing.

" satingin mona hindi ako nasasaktan?... Vice putangina pina set ko tong rooftop for you kasi diba eto yung gusto mo... Tangina... Kaya pala, kaya pala gusto mo mag date tayo kasi huli nato"he said sarcastically.

He looked up and breathed deeply. "Is that what's inside the envelope? Napirmahan mona ba? Magkano?"He asked.

I smirked. " ganyan naba talaga ang tingin mo sakin? Mukhang pera?"I said sarcastically.

"I never said that MS.VICERAL" he said with emphasis.

I can see the anger and pain in his eyes.

"Ion please ayaw ko na maghihiwalay tayo na galit ka sakin..." I begged him.

"Did i even said that? Sinabi koba na galit ako sayo?" He said sarcastically.

I started sobbing...

I breathed deeply till I calm down.

His serious and Umbothered face... I was even more crushed...

"Ion... Please"I continually begged him.

" get out"tanging sabi niya.

"Ion" sabi ko at lalong bumibilis ang pagdaloy ng luha sa mga mata ko.

"I SAID GET OUT!!!!" humahagulgol niyang sigaw.

"your meant a lot to me it's something I won't deny but only because I saw you with a different eye" bulong ko.

"Your right... I'm perfect kaya makakamove on ako agad at mkakahanap ng bago so PLEASE GET OUT OF MY COMPANY YOUR FIRED"he said with emphasis.

"Remember ion, eyes can't lie"umiiyak kong sabi.

" umalis kana please ayoko na, ansakit sakit na..."pagmamakaawa niya.

I breathed deeply and looks in his eyes.

I was trying to say sorry, iloveyou and goodbye in direct contact, sana nagets nya yun...

I felt my chest tighten so i Immediately ran...my breathe is starting to slow down...

Nakasalubong ko sina anne...

Kitang kita ko sa mukha nila ang pag-aalala at pagtataka.

I don't have time to stop... Lalong sumisikip ang dibdib ko tuwing anduon ako.

I immediately call a taxi.

Nagmakasakay ako ay wala nakong pake kaya humagulgol ako ng malala.

I'm sorry babe, ion it will hurt me to leave you but it will hurt my self more if I stay...

Started with you
The journey so long
took every step, right or wrong
boxed in a cage of Idealness
You made me fly above the mess
walking running and slothing our way
not imagining the end of this day.
The clock struck more than 12 that day,
Felt how choice and will betray
Against the wave hitting the rock
It indeed one hell of walk.

it's hard to turn the page when someone is not beside me in the next chapter...




Im Inlove with my SecretaryWhere stories live. Discover now