____________________________________
_____________________________________________________________________ ─── ⋆⋅☆⋅⋆ ──
Uyarı !!!⋅☆: Tehdit/aşağılama/kan/ Yandere içerir. ʚɞ ʚɞ
Bölüm ismi: Nihai gözler
Fremineticokseviom teşekkür ederim istek için ʚɞ
______________________________________________
Kendi eviniz dışında başka bir evde yada herhangi başka bir yerde uyandığınız zaman hissettiğiniz o çaresizlik ve boşluk duygusu varya, şuan, o duyguların hepsini hissedebiliyorum. Uyanalı sadece saniyeler olmuştu ama emindim burası benim evim değildi ve burda olmamalıydım, gitmeliydim! Üzerimdeki örtüyü kaldırdım, canımı sıkan çok şey vardı mesela neden burda olduğum? Burasının neresi olduğu gibi ama! canımı bunlardan daha çok sıkan bir şey varsa o da üzerime tam oturan, hafif tüllü, çok güzel beyaz incilerle süslenmiş beyaz bir elbise giyiyor oluşumdu, kendimi ve maddi durumumu biliyordum bu kadar pahalı bir elbise satın almama imkan yok! Üstelik böyle bir elbisem olmadığından da son derece emindim.
Yataktan kalktığım gibi kıyafetlerimi bulmaya çalıştım, odaya bir göz attım beyaz ve mavi boya ile boyanmış, küçük bir yatak, küçük pencereler ve bir kıyafet dolabı dışında hiçbir şey yoktu. İlk dolaba bakmak mantıklı gelmişti ve evet! Kıyafetlerim burdaydı özenle katlanıp dolaba koyulmuştu o kadar düzensiz biriydim ki bir an annem gelip kıyafetlerimi bu şekilde katladı sanmıştım. Kıyafetlerimi alıp dolabı kapattım, elbise her ne kadar güzel olsada bana ait değildi ondan bir an önce kurulmak istiyordum ama güvende hissetmiyordum! Ya kamera yada başka bir şey varsa bu odada? Bu riski alamadım ve kıyafetlerimi yatağın üzerine sallayıp kapıya doğru yöneldim! Kapıyı bir iki kez açmaya çalışsamda boşunaydı,kapı arkadan kilitlenmişti, iç çektim yapıcak bir şey yoktu kapıyı kırmam gerekiyordu! Geri çekildim ve üçe kadar sayıp kapıya omuz attım! Of! Omzum çok acıyordu ama kapı açılmıştı bu acıyı çekmeme neden olacak kişi her kimse onu fena benzetecektim! Evin bu kadar büyük olduğunu düşünmemiştim merdivenlerden aşağı indiğim sırada bi anda kuklalar keman ve diğer müzik aletleri ile müzik çalmaya başlamıştı! Yalan söylemeyeceğim o kadar çok korktum ki çantamı kuklalardan birisinin kafasına fırlattım! Ve saniyeler geçmeden bir kahkaha sesi duydum.
"Kuklalara neden kötü davranıyorsun?"
Gülümsedim, o neden burdaydı ki? "Kuklalardan hoşlanmıyorum.. ama en çok neden hoşlanmıyorum biliyor musun?"
Çok gergindi, ben konuşmaya başladıktan sonra gözleri merakla açılmıştı. "Bilmiyorum Yn neden?"
"Aptala yatma Sunday. Tabi ki senden!!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
*ੈ𑁍༘⋆ |Honkai Star Rail|| Reader/ One-Shot|°❀⋆.ೃ࿔*:・
Fanfiction𝄞⨾𓍢ִ໋ ______Dünyama Hoşgeldin 𝄞⨾𓍢ִ໋ Harmony idolü Robin sahnede 𝄞⨾𓍢ִ໋