Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
____________________________________
Uyarı !!!⋅☆:Dram ve acı ʚɞ ʚɞ
⋆⋅☆⋅⋆ _____________________________________
Beni terk etmişti.. ağlamaktan gözlerim acıyordu, insanların ayrıldıktan sonra bu hislere sahip olmasını saçma buluyordum birde, o kadar çok acıyor du ki.....
Kolyemin boşluğu da canımı acıtıyordu, onu sırf Aventurine'den hediye olduğu için takıyordum ama kolyeyi bana kendisinin vermediğini söyleyip, onu koparıp almıştı, madem kolyeyi alan kişi Aventurine değildi o zaman kimdi? Hahahahhaha Sunday! elimin tersi ile göz yaşlarımı silmiştim. Bu sefer, yaptığını yanına bırakmayacaktım! Yerden o kadar hızlı kalkmıştım ki bir anda başım dönmüştü. Çok çok sinirliydim!......Odasının önüne geldiğimde sinirle kapıyı kırarcasına açmıştım, çok kötü/ rezil bir haldeydim! Onu gördümüştüm bana yaptıklarından en ufak bir pişmanlık duymuyordu! Birde bana endişe verici utandırıcı bakışlarını yolluyordu.
"Y-yn? Bu halin ne!? Ne oldu sana??"
"BU OLDU!" *Mızrağımı göğsünün içinden geçirmiştim!*
Sunday kanlar içinde yere düşmüştü,gülümsedim çok daha iyiyim umarım geberirdi! arkamı dönüp odadan çıktım,koridorda yürümeye başladım, yürürken Hanım Efendi Robin ile karşılaşmam ne talihsizlikti~ Birazdan abisinin kanlar içinde görünce gerçekten çok üzülecek olmalı.
"3...2...1"
*Robin'in çığlık sesi.*
"*Hahaha*biliyordum."
─── ⋆⋅☆⋅⋆ ──
✰ Gün???? 12 Otel_
Aman ne harika! Benim yaptığım anlaşılmıştı, Kasıtlı olarak Bay Sunday'i öldürmek istemiştim ve ölmemişti şanslı piç! Üstüne birde benden şikayetçi olmayacağını kendisinin gayet iyi olduğunu falan söylüyordu.
Maalesef ki Bay Sunday'in çabaları bir işe yaramamıştı işimden atılmıştım, tek gelir kaynağım da uçup gitmişti....
[.....]
"Yn! Yn lütfen bekle!"
"Seni ilk seferde öldürmemiş olmam bir şeyi değiştirmez ikincisinde seni öldürdüğümden emin olurum."
Üzülmüş yada kırılmış olması umrumda bile değildi, sözlerimden sonra gözlerini çok fazla kırpıştırdı ve dalmıştı."
"Patronunla konuştum işini sana geri ayarlayacağım."
"OTELE ASLA GERİ DÖNMEYECEĞİM ANLADIN MI BENİ! Bu beni son görüşün!"
Hızlıca yürümeye başladım ama arkamı döndüğüm an her şey karanlıktı.
Uyanalı sadece saniyeler olmuştu ama emindim burası benim evim değildi ve burda olmamalıydım, gitmeliydim! Üzerimdeki örtüyü kaldırdım, canımı sıkan çok şey vardı mesela neden burda olduğum? Burasının neresi olduğu gibi!
[....]
Beni karanlık bir yere hapsetmişti ve döndüğünde onu çok kötü bir hâle getireceğimi söylemiştim ama Sunday beni daha kötü bir hâle getirmişti Aventurine'yi öldürmüştü ve onun ölü bedenini önüme atmıştı.... Aventurine'de öldüğüne göre her şey bitmişti bu saatten sonra Sunday ile yaşayıp yaşamanın çok bir önemi yoktu, en son hatırladığım şey Sunday'in beni gülümseyerek o siyah odadan çıkarması ve bana çok içten sarılmasıydı... ____________________________________
! ˗ˏˋ ★ ˎˊ˗ Son|| Çeviri değildir..
______ben yazmama rağmen diğer bölümle kıyaslayınca hem çok kısa hemde ne bileyim, belki de çok fazla dram olduğu içindir çok beğenmedim - - umarım siz beğenmişsinizdir.
★ ★ Sizce hikaye bu son ile bitmemiş olsaydı, nasıl bir son ile biterdi? Siz hikayeye nasıl bir son yakıştırırdınız? _________________________________
