NÂRLI ASİSTAN

Yeni İş?

Şarkı- Mabel Matiz-Ya Bu İşler Ne(speed up)

En son gördüğüm tek şey bana doğrultulan silahtı. Şu an yerde yatıyordum. Sanırım cam sehpa altımda kırılmıştı ve sağ koluma batıyordu.

Kafamı çarpmıştım. Başım dönüyordu gördüğüm tek şey beyaz şaşalı bir avizeydi. Gittikçe görüntü bulanıyordu. Sesler resmen yoktu. Yüksek sesleri ise uğultulu duyuyordum. Gözlerim kapandığında hissettiğim tek şey bedenimin havalanmasıydı. Sonrası ise bedenimdeki ağrı ve bilincimin kapanması...

OLCAY KOZACI

Kızın yere düşmesi ile silahı tutan adamın sol bacağına güçlü bir tekme attım. Adam yere devrildiğinde kapıdaki korumalar sonunda gelmeyi başarmıştı.

Yerdeki kızı kucağıma alıp şirketten çıktım. Kızı arabanın arka koltuğuna yatırıp sürücü koltuğuna oturdum. Hızla arabayı çalıştırıp en yakın hastaneye doğru sürmeye başladım.

Otoparktan çıktığımda ön tarafta yoğun bir trafik olduğunu fark ettim. Arabadan inip ön arabadakilerden bir adama ne olduğunu sordum "İlerde kaza olmuş 3 araç bir birine çarpmış! En az açmaları 1 buçuk saat sürermiş! Hah! O zamana kadar buradayız birader!"

Kızın zamanı yoktu. Zaten kafası kanıyordu. Koluna ise cam kırıkları batmıştı. Bilinci zaten çoktan kapanmıştı. Hızla arabaya döndüm. Kızı yeniden kucağıma alıp arabadan indirdim.

Kız ile birlikte arabaların arasından geçmeye başladım.

***

Kaç dakikadır bunu yapıyordum bilmiyorum fakat hastanenin önüne varmıştım. Hastaneden içeri girdiğimde kızı sedyeye yatırdım. Hemşireler ne olduğunu sorduğunda sadece kızın nasıl bu hâle geldiğini anlattım.

Hemşireler sedye ile birlikte yanımdan ayrıldığında bende hastaneden çıktım. Elbette kızı beklemeyecektim. Onu tanımıyordum sonuçta.

RENGİN KARAMAN

Gözlerimi başımdaki yoğun ağrı ile araladığımda beni ilk karşılayan o hastane kokusu sonra ise beyaz tavan oldu.

Kendimi doğrulttuğumda odadaki hemşireyi yeni fark ediyordum.

"Geçmiş olsun Rengin Hanım. Kendinizi nasıl hissediyorsunuz?"

"Hafif yorgun."

"Normal. Eğer görüşmek isterseniz refakatçiniz dışarıda bekliyor."

"Kim?"

"Bir beyefendi."

"Ne zaman taburcu olabilirim?"

"Durumunuza göre doktor bey ile görüşeceğim. Geçmiş olsun."

"Teşekkürler."

Hemşirenin odadan çıkmasıyla telefonuma uzandım. Yattığım yerden telefonuma uzanmaya 'çalışıyordum' çünkü telefonuma ayağa kalkamadan ulaşamazdım.