Je vertrok voor enig ochtendlicht
Mijn ogen waren nog dicht
Je sloot de deur, een laatste keer
Nadien zag ik je nooit meer
Je wilde weer de held zijn
Maar ik bleef achter met enorme pijn
In het begin zag ik je schaduw, keer op keer
Dekte de tafel lang voor een persoon meer
Pas veel later besefte ik dat ik je nooit meer zou zien
Enkel in mijn dromen, misschien?
Tien jaar later voel ik nog steeds een enorm gemis
En vraag ik me af of dit gevoel blijvend is
Toch voel ik me nooit helemaal alleen
Want ik zie en voel je in alles om me heen
JE LEEST
Poems by Mirte
PoetryHi! Ik ben Mirte en in dit boek kan je gedichten lezen die ik zelf bedacht heb. Ze zijn voor mij een manier om mijn gevoelens en emoties een plaats te geven. Weet dat je dus niet alleen bent in je gevoelens <3 Veel liefs! Gelieve geen gedichten of d...
