💦បងប្រុសឡិកឡក់🔞( ចប់ )

💦ភាគ:១🔥

       ថ្ងៃនេះមានការជួបជុំនិយាយគ្នាយ៉ាងសប្បាយរីករាយនៅក្នុងបន្ទប់ទទួលភ្ញៀវពួកគាត់ទាំងអស់គ្នាញញឹមសប្បាយរីករាយខ្លាំងណាស់។
« និយាយអញ្ចឹងជេយ៉ុនសុខភាពយ៉ងណាយ៉ាងណីហើយតាំងពីគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នោះមកខ្ញុំដូចជាខានទៅសួរសុខទុក្ខជិតមួយខែទៅហើយដោយសារតែរវល់ពេក » លោកគីមមានប្រសាសន៍ទៅកាន់មិត្តភកិ្តរបស់គាត់អង្គុយជិតគ្នានោះ។
« ជេយ៉ុនរាងធូស្បើយខ្លះហើយម៉្យាងថ្ងៃនេះខ្ញុំចង់យកជេយ៉ុនមកផ្ញើនៅផ្ទះរបស់ឯងប៉ុន្មានថ្ងៃព្រោះខ្ញុំរវល់ទៅក្រៅប្រទេសធ្វើជំនួញ» លោកវ៉ាង
« អូរ...មិនអីនោះទេប៉ុន្តែខ្ញុំក៏ត្រូវចេញទៅលំហែកាយជាមួយភរិយាខ្ញុំនៅក្រៅប្រទេសដែរ »
« ចុះជេយ៉ុនចង់នៅទីនេះទៀតទេ? » ឮសម្ដីលោកគីមហើយលោកវ៉ាងក៏ងាកមុខមកសួរយោបល់ជាមួយកូនប្រុសតែម្នាក់របស់គាត់វិញ។
« បាទៗកូនចង់នៅទីនេះបាទ » សំឡេងចេញមកដូចជាក្មេងអាយុ៥ឆ្នាំទាំងដែលធាតុពិតគេមានអាយុ20ជាងដែរទៅហើយនោះ។
« បើមិនយល់ទាស់ទេទុកឲ្យគេនៅជាមួយកូនសាក៏បាន »
« បាទៗនៅជាមួយបងសាហិហិ »
« មើលទៅគេរីករាយខ្លាំងណាស់ »
« មែនហើយ »
    យប់ឡើងជូសាបានមកអង្គុយលើសាឡុងកន្លែងទទួលភ្ញៀវទាំងហត់អស់កម្លាំង។
« ហ៉ើយហត់ណាស់» នាងតអ៊ូទាំងមុខមិនរីកព្រោះថាជេយ៉ុនកូនាងឡើងចង់ពេញមួយល្ងាចមកដល់ពេលយប់នេះរកតែនាងរកពេលសម្រាកបន្តិចមិនបានជាពិសេសម៉ែដោះគាត់មិនបាននៅទៀតនៅតែនាងហើយនឹងគេពីរនាក់ឲ្យគត់។
« បងសាបងសា » អង្គុយមិនទាន់បានស្រួលបួលអ្វីផងក៏ឮសំឡេងមេរំខានមមដល់ម្ដងទៀតហើយ។
« លោកត្រូវការអ្វីទៀត? »
« អូនចង់គេងបងសា បងសាជួយជូនអូនទៅគេងតិចមក » ជេយ៉ុងមកចាប់អង្រួនអូសដៃនាងឲ្យចេញពីលើសាឡុងអូសទាញបែបញិកញក់កូនក្មេងនោះអីឯលើខ្លួនរបស់គេមានកន្សែងនឹងអាវយឺតមួយប៉ុណ្ណោះ។
« ហ៉ើយ...ព្រូស » ដោយការងើបមកមិនបានប្រយ័ត្ននាងតូចជូសាបានរអិលក្រឡិចជើងខ្លួនឯងដួលថែមទាំងទាញជេយ៉ុនទៅជាមួយដែរ។
   ចង្វាក់បេះដូងរបស់នាងឡើងលោតញាប់ស្អេកព្រោះថានាងមានអារម្មណ៍ដូចជាមានវត្ថុអីរឹងៗបាស់ឆ្កឺតចំចំណុចសំខាន់របស់ពួកគេទាំងពីរនោះខ្លាំងណាស់។