💦បងប្រុសឡិកឡក់🔞( ចប់ )

🔞ភាគ:៣💦

« មកលិតទឹកកណ្**អូនមក » នាងកន្ធែងជើងឲ្យនាយកម្លោះចូលមកចន្លោះភ្លៅលិតទឹកសខាប់ៗនោះនាងទះមួយដៃចំកណ្**ខ្លួនឯង។ ជេយ៉ុនមិនបង្អង់ពេលយូរក៏ស្ទុះក្រោកឡើងអោនមកលិតបឺតជញ្ជក់ពេញពោះឯជូសាយកដៃមកជោងសក់នាយហើបមាត់ថ្ងួចថ្ងូរ។
« អ្ហឹសស...ដាក់របស់ជេយ៉ុនចូលក្នុងខ្លួនជូសាមក អ្ហឹសស » និយាយចប់ហើយភ្លាមនាយបុកមួយភឹបដល់គល់ឡើងនាងបញ្ឈរភ្នែក។
« អ្ហឹស...ឈឺ »
« ជេយ៉ុនសុំទោស » នាយអោនមុខចុះមិនហ៊ានកម្រើកត្រគៀសសោះ។
« ធ្វើទៅ »
« ជេយ៉ុនអត់ចេះទេ »
« ហ៉ើយ...» ដោយអត់មិនបាននោះនាងកុំព្យូទ័ររបស់ខ្លួនដាក់រឿងអាសអាភាសឲ្យនាយមើលរៀនធ្វើតាមគេក្នុងវីដេអូនោះ។
« អ្ហឹសស....ផ្លាប់ៗៗៗៗ...អ្ហាស...» សម្លេងថ្ងូរចេញពីក្នុងកុំព្យូទ័រធ្វើឲ្យជេយ៉ុនតូចរីកមាធក្នុងខ្លួននាងកាន់តែខ្លាំង។
« ផ្លាប់ៗៗៗៗ....អ្ហឹសស..ល្អណាស់ជេយ៉ុនឆ្លាត » នាយហាក់ដូចជាងប់ងល់ខ្លាំងណាស់បន្ទាប់ពីជើញវីដេអូទាំងអស់នោះហើយសម្លេងពួកគេទាំងអស់គ្នាថ្ងូរដោយសម្លេងសុខស្រួលមិនដាច់អាសូរ។
« ស្រួល...ហ្ហាស.. ខ្លាំងឡើងជាងនេះបុកឲ្យខ្លាំងៗមកស្រួលកណ្**ណាស់សឺតតតផ្លាប់ៗៗៗៗ » ជូសាចេះតែបង្គាប់ហើយបង្គាប់ទៀតដល់នាយកម្លោះមិនដាច់អាសូរទាល់តែសោះហើយ។ផ្លាប់ៗៗៗៗ.....!
« សឺតតត...ស្រួលណាស់បងជូសា » នាយថ្ងូរហើយអោនមុខមកបែតជញ្ជក់បបូរមាត់តូចហើយចង្កេះគិតតែពីបោលសម្រុកឥតឈប់ឈរទាល់តែសោះទៅហើយ។
« ហ្ហាស...អ្ហឹស...» សម្លេងចេះតែមានមិនដាច់ហើយអ្វីៗគ្រប់យ៉ាងក៏នាយបញ្ជូនចូលខ្លួននាងគ្មានសេសសល់អ្វីបន្តិចនោះទេ។
« ហ្ហាស....»
« អ្ហឹស...ដូរកន្លែងទៅជេយ៉ុន ផ្លាប់ៗៗៗៗ....» ជេយ៉ុនខាំមាត់ចង្កេះគិតតែពីអុកហើយអុកទៀតខ្ទាតទឹកសខាប់ៗមកគេលិតទាល់តែអស់នឹងចាប់ពរនាងតូចតាមសម្ដីមកជាន់ខាងលើ។
« ភឹប....អ្ហឹស..ល្អណាស់ផ្លាប់ៗៗៗៗ...អ្ហាសស » ជូសាថ្ងូរយ៉ាងគ្រលួចជាពិសេសបានក្*ធំៗបែបនេះទៀតធ្វើឲ្យកណ្**នាងញាប់ញ័រចង់ចុ**មែនទែន។ ម៉្យាងទៀតជេយ៉ុនបង្រៀនឆាប់ចេះវាកាន់តែងាយស្រួលតទៅទៀតផង។
ផ្លាប់ៗៗៗៗ....!
« បងជូសាស្អាតណាស់ស្អាតគ្រប់កន្លែងឡើងខ្ញុំហាមឃាត់ចិត្តខ្លួនឯងមិនបានសោះឡើយអ្ហឹសសផ្លាប់ៗៗៗៗ»សម្លេងផ្លេបផ្លាប់ចេះតែមានមិនទាន់ឈប់។
« អ្ហាស....ខ្លាំងទៀត » ជេយ៉ុនលើកជើងនាងម្ខាងមកដាក់លើស្មាអោនមុខមកលិចជញ្ជក់ល្អាងស្នេហ៍នាងឡើងស្លួតហើយដាក់ក្**ចូលម្ដងទៀត។
    កន្លងផុតអស់ចករើនម៉ោងហើយជេយ៉ុននៅមិនទាន់ឈប់ទៀតទោះបីជាជូសាប្រាប់ថានាងអស់កម្លាំងទៅមុខលែងរួចក៏ដោយនោះ។
« ហ្ហាសសស...ប៉ុណ្ណឹងសិនបានហើយជេយ៉ុនខ្ញុំទៅលែងរួចហើយផ្លាប់ៗៗៗៗ» នាងកាន់តែឃាត់គេកាន់តែបន្ថែមល្បឿនលើសដើមមិនព្រមឈប់ដៃរាវស្ទាបពេញដងខ្លួននាងបបូរមាត់ក្រាស់មកបឺតបៅសុដន់នាងប្រៀបបាននឹងកូនង៉ែតអញ្ចឹងឡើងវារឹងហើយក៏នាយមិនព្រមដកមាត់ចេញទៀត។
« អ្ហឹសស...ឈប់មិនទាន់បានទេ ផ្លាប់ៗៗៗៗ...ស្រួលណាស់បាទហ្ហឹសសសសស....»
« ខ្ញុំទៅមុខលែងរួចហើយ »
« បងចង់ទៅណា? » ជេយ៉ុនស្រាប់តែកម្រោលចូលដោយសារតែត្រូវជូសារុញខ្លួនរបស់គេចេញពីលើខ្លួននាង។
« ខ្ញុំប្រាប់ហើយថាទៅលែងរួច »