ជូសាលេបទឹកមាត់សម្លឹងមើលមុខជេយ៉ុនមិនដកភ្នែកចេញនាងសម្លឹងមើលអាខាងក្រោមនោះទាំងខ្លួនឯងផ្ទាល់មានអារម្មណ៍ដូចជាចង់សើមខោខ្លីនោះបាត់ទៅហើយ។
« បងជូសាយ៉ាងម៉េចហើយបាទ? » ជេយ៉ុនហេតុតែមិនដឹងអ្វីនោះមើលមុខជូសាម៉ក់ៗមិនទាន់ងើបចេញពីលើខ្លួននាងតូចឡើយ។
« ជេយ៉ុន....» នាងមើលមុខគេបែកញើសហើយព្រោះតែនាងមិនអាចទប់អារម្មណ៍របស់ខ្លួនឯងទៀតឡើយ។
« អ៊ុប....» អត់ទ្រាំមិនបានទៀតនាងក៏ចាប់ទាញកញ្ជឹងកនាងយកម្លោះមកថើបបឺតជញ្ជក់យ៉ាងស្ទាត់ជំនាញព្រោះនាងធ្លាប់មើលវីដេអូគេថើបគ្នាហ៎។
« បងជូសា....» នាយលេបទឹកមាត់ក្អឹះៗពេលឃើញជូសានាយដោះអាវចេញទុកត្រឹមអាវកាក់ស្ដើងបិតបាំងកូនភ្នំទាំងពីរនោះ។
« យកដៃបងមកស្ទាបមកហើយដោះវាចេញផង » ដោយសារតែយល់ថាជេយ៉ុនមិនចេះអីនាងចេះតែបង្គាប់ទៅទាំងមិនប្រឡែងឲ្យគេក្រោកទៅណា។
« បាទ » ជេយ៉ុនស្ដាប់បង្គាប់ក៏យកដៃមកស្ទាបនឹងសសៀរៗតិចៗមកដោះទំពក់អាវទ្រទាប់នោះចេញច្រាលឲ្យឃើញកូនភ្នំក្រពុំមួយគូរនោះពេញៗភ្នែក។
« អ្ហឹស...ច្របាច់តិចៗមក » នាងថ្ងូរបន្តិចបន្ទាប់ពីយកដៃគេមកដាក់ឲ្យស្ទាបច្របាច់កូនភ្នំខ្លួនពេញៗដៃជេយ៉ុនចេះតែធ្វើតាមបង្គាប់មិនប្រកែកមួយម៉ាត់។
« ខ្ញុំសុំបឺតបានទេបងជូសា »
« ធ្វើអ្វីឲ្យតែឯងសប្បាយចិត្ត...អ្ហាស...តិចៗបែបហ្នឹងហើយហ្ហាស...សឺតត » ជូសាពើងទ្រូងឲ្យអ្នកកម្លោះបឺតជញ្ជក់ឯចំណុចខាងក្រោមនោះវិញនាងព្រហើនយកដៃមកចាប់សម្រាតនាយតូចឥឡូវនេះក៏ពួកគេននាលគោកទាំងអស់។ ជូសាចាប់កាន់កូននាគធំបាស់ឆ្កឺតនោះយកមកឆ្បូតលេងឡើងវារឺកមាឌកាន់តែខ្លាំង។
«ខ្ញុំទ្រាំលេងបានហើយ » ជូសាតណ្ហាពេញខ្លួននាងចាប់ជេយ៉ុនឲ្យដេកក្រោមទ្រូងនាងវិញចំណែកមាត់គេមិនថកទៅណាក្រៅពីសុដន់នាងឡើយ។
« អ្ហឹស....ឈឺម្លេះវ៉ី....សឺតតត » នាងចាប់វត្ថុរឹងនោះចូលល្អាងស្នេហ៍នាងទាំងវេទនាដោយសារតែវាធំជាងកដៃនាងទៅទៀតទឹកភ្នែកក៏ហូរកាត់កន្ទុយភ្នែកប៉ុន្ដែនាងមិនឈប់ប៉ុណ្ណោះក៏ញុកបុកមួយភឹបដល់គល់។
« បងជូសា...ខ្ញុំឈឺ » ជេយ៉ុនពេបមាត់ចង់យំព្រោះចំណុចខាងក្រោមនោះគេឈឺក៏មិនចាញ់នាងដែរព្រោះឈឺចង់ដាច់អាក្រោមនឹងហើយ។
« អ្ហឹស...សឺតតត » ឈប់បានមួយសន្ទុះនាងសម្រួលអារម្មណ៍បានហើយក៏ចាប់ផ្ដើមគ្រលែងចង្កេះ
ពីយឺតទៅយឺតទោះវាចេញឈាមពីចំណុចទាំងពីរនោះក៏នាងមិនខ្ចីចង់បញ្ឈប់ត្រឹមហ្នឹងនោះដែរ។
« ផ្លាប់ៗៗៗៗ....បងជូសាធ្វើអីហ្នឹងវាឈឺហើយក៏ស្រួលទៀត...ហ្ហឹសស » ជេយ៉ុនពោលទាំងឡីឡឺពិតជាមិនដឹងខ្យល់អ្វីមែនដោយសារតែវាស្រើបស្រាលមានអារម្មណ៍ថាចម្លែកខ្លាំងណាស់គេកំពុងឡើងឋានសួគ៌តើមែនទេ?
« ហ៊ឹស...ផ្លាប់ៗៗៗៗ » ជូសាមិននិយាយច្រើនក្រៅពីអុកសម្រុកបុកគ្រឡែងពីលើក្**នាយកម្លោះកណ្**នាងចេញទឹកមកយ៉ាងច្រើនបន្ទាប់ពីបញ្ចប់មួយទឹកនេះហើយនាងក៏ក្រោកចេញពីនាយកម្លោះទុកឲ្យគេដេកមើលនាងទាំងលេបទឹកមាត់មិនដាច់ទៅណាទាល់តែសោះ។
« បងជូសា.....» ជេយ៉ុនហៅនាងតូចដោយការបង្អូសសំឡេងមើលមុខបើកភ្នែកម៉ក់ៗជាពិសេសឃើញនាងអង្គុយលើសាឡុងមិនយកអ្វីបិតបាំងជាពិសេសចុងឈើរីមួយគូរនោះគេចង់បឺតចង់ច្របាច់វាលេងទៀតណាស់។ ក្**វិញក៏បាស់ឆ្កឺតគេខំក្រោកយកដៃមកបិទបាំងហើយក៏វានៅបាស់ចង្អុលមុខជូសា។
YOU ARE READING
💦បងប្រុសឡិកឡក់🔞( ចប់ )
Nouvellesសុំទោសចំពោះពាក្យសម្ដីមិនសមរម្យព្រោះវាជាប្រលោមលោកស្រើបស្រាលរោលរាល