𖦹

168 24 13
                                    

⭑⚝ Choso .ᐟᶻ Caregiver。𖦹°

★๋࣭ 0002⭑⚝

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

★๋࣭ 0002⭑⚝

"Kadın gıcığın tekiydi ilgilenmedi bile."
"Kötü olmuş." Utahime bebeği koltuğa yerleştirirken konuştu.

"Üniversite okumama rağmen işsizim." (Tanıdık geliyor ama neyse)
"Üzme kendini illaki çıkar karşına."

"Psikoloji okudum karşıma bir şey çıkacağını düşünmüyorum."
"Böyle düşünürsen olmaz zaten."

Büyük salonda telefon sesi yükselirken ikiside sesin geldiği yöne baktılar.
"Nobara'yı tut."

Telefonuna uzandığında ekrana baktı.
"Nanami."
Genç kadın gülümsedi.

Nanami ile üniversitesi döneminde tanışmışlardı.
Değer verdiği sayılı kişilerden biriydi.
"Bakıcı mı?"

"Peki peki ben seni sonra arayacağım, görüşürüz."
Telefonu masanın üzerine yerleştirirken Utahime Y/n'ye döndü.

"Nanami bakıcı arıyormuş."
"Kim için?"
"Bir arkadaşının çocuğu."
"Anladım."
"Aslında geçici bir süreliğine sen gidebilirsin."

"Utahime güldürme beni, ben ne anlarım bebek bakmasından."
"Öyle yaramaz bir bebek değil zaten bize geliyorlardı, en azından iş bulana kadar."
"Bilmiyorum."

Aslında iyi olabilirdi, evet dediği gibi sağlam bir iş bulana kadar. En son ne zaman bebek baktığını bile hatırlamıyordu Y/n. Üvey kardeşi İno'ya küçükken annesi gittiğinde bakıyordu ama yeterli miydi?

"Babası eve geç saatte geldiğinde bakıcılar erkenden çıkıyormuş. Zavallı bebek babası gelene kadar kim bilir nasıl ağlıyordur."
"Numarasını verebilir misin, düşüneceğim."

"Sonunda." Genç kadın kendini yatağına atarken mırıldandı. Evden erken saatte iş görüşmesi için çıkmış saat gece yarısını gösterirken anca gelmişti.

Gömleğinin düğmelerini açarken dar kalem eteğinden biran önce kurtulmak istiyordu.
Eli saçlarına gidip sıkı topuzunda oyalandı.

Çok geçmeden onları salıverdiğinde şampuan kokusu yüzünde tebessüm oluşturdu.(Mükemmel bir his)

"Yuji ile ne yapacağım bilmiyorum Kento." Choso koltuğa yerleşirken konuştu.
"Utahime 'yi aradım tanıdığı bir bakıcı vardır belki diye."
"İyi düşünmüşsün ama Yuji gelen her bakıcıya huysuzluk çıkartıyor."

"İdare etsen bir şey olacağını sanmıyorum."
"Belki, denemekten zarar gelmez."
Soluğunu verdi.

İşleri onu yorarken bakıcısının Yuji'yi bırakıp gitmesi ve bütün işlerin Choso'ya kalması onu daha da yoruyordu.
O baba değildi ama babalık duygusunu kardeşi Yuji sayesinde tatmıştı.

"Uyudu mu?" Nanami başını koltuğa yaslarken sordu.
"2 saatin sonunda dayanamadı."
"Şu bakıcı işi hemen hallolur umarım."
"Umarım."

Sıcak kahvesini yudumlarken telefonunda ki yabancı numaraya baktı genç kadın.
"En fazla ne olabilir ki?"
Bebek bakmak bu kadar zor olmamalıydı.

Numarayı tuşladı, kısa sürede açıldı.
"Merhaba bakıcı ilanı için aramıştım."
"Evet,  şartları görüşmek için birazdan atacağım konuma gelebilirsiniz."

Bu kadar çabuk hallolacağını tahmin edemezdi.
"Tamam teşekkür ederim iyi günler."
Telefonu kapattığında bildirim sesi ile ekran tekrar açıldı.
Gönderilan konumda gezindi gözleri.
"Demek Tokyo merkezde, zengin olmalılar. Saat 3' te mi yetişebilir sanırım."

"Tokyo'nun bu taraflarına hiç gelmemiştim."
Etrafına bakılırken siteden içeri girdi.
Elinde ki telefonu tekrar açtığında konuştu.
"Daire 13/B'yi nasıl bulacağım şimdi?"

"Yardımcı olabilir miyim?" Seslenen kişiye baktığında şu an tamda ihtiyacı olan kişiydi. (Tahmin edin çabuk kim)
Güvenlik, kadına gülümserken konuştu.
"Burada sizi hiç görmemiştim." Mavi gözleri üzerinde gezindi.

"İş için gelmiştim ama ilk defa geldim ve aradığım daireyi de bulamıyorum."
"Peki hangi daire yardımcı olayım hemen."

Uzun boylu beyaz saçlı adama bakarken kadın gülümsedi.
Elinde ki telefonu gösterdi.
"Daire 13/B peki beni takip edin."
Kadın onu dinleyip arkasından yürümeye başladı.

Koridorun sonunda asansöre vardıklarında katın düğmesine tıkladı ve asansörü beklediler.
Asansör geldiğinde ikiside bindi.
"İş için demiştiniz değil mi?"
"Evet bakıcı ilanı için gelmiştim."
Güvenliğe baktığında gülümsedi.

Asansörün aydınlık ama kasvetli havası son bulurken kapı açıldı.
"Tam karşıda ki daire."
"Tamam, teşekkür ederim."
"Görevimiz." Gülümseyerek asansörün düğmesine bastı.

Genç kadın adımladığında uzun zamandır tuttuğu nefesini verdi ve eli kapı ziline ulaştı.
Gözleri diğer daire kapılarını kontrol etti oldukça lüks bir siteydi zaten. Bu iş belki de onun için iyi olacaktı. Son kez üzerini düzeltip kontrol etti kendini.

Kapıyı açan olmadan bebek sesi yükseliyordu bu ağlama değildi daha çok kahkaha gibi.
Kapı açıldığında hiç beklemediği biriydi.
Şaşırırken konuştu.
"Choso?"

Olaylar hızlı gelişti biliyorum çünkü bölümleri kısa tutmak istiyorum. Bu bölümde pek olmadı gibi.
Yorumlarda neye dikkat edeceğimi belirtin lütfen 🥲

⭑⚝ Choso .ᐟᶻ Cᴀʀᴇɢɪᴠᴇʀ。𖦹°Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin