Bölüm 26

30 1 0
                                    

1-2 hafta sonra 

Zülfikar'la bugün evleniyoruz her şey hazırdı çok mutluyduk kendi odamda aynadan kendime bakıyordum harikaydı gelinliği Zülfikar'la seçmiştik annemler karışmamıştı her şey o gün çöp atmamla başlamıştı o çarpışmamız onun ezan sesi her şeye değerdi biz evleniyorduk  önümüze bir sürü şey çıktı ilk başta istemedik  sonra onun bana bilinmeyen numaradan yazması kazalar geçirmemiz ölümlerden döndük kavga ettik ama hiç bir şey bizi ayıramadı ve biz evleniyoruz bu gün kendi evimden son kez çıkıcam ve son kez kendi odamdaydım ağlamamak için kendimi zor tuttum bir an odanın  kapısı açıldı ablamdı bana baktı yaklaştı sarıldı sıkı sıkı sanki son kez sarılıyordu sonra odaya abim girdi  bizim bu halimizi gördü ağlamaya başladı ama eğer ablamla ben ağlarsam makyajımız akacaktı 

abi ya senin yüzünden bizde ağlıyacaz makyajımız akıcak ya senin tabi öyle bir derdin yok dedim 

siz makyajsızda güzelsiniz makyaja gerek yok dedi güldük ve zil çaldı geldiler ablam çıktı abimle baş başa kaldık bana sarıldı ağlıyordu 

abi ağlama abi a-ağlama be dedim ama dinlemiyordu ayrıldık kapıyı açtık salona geçtik abim kuşağımı bağlayacaktı salonun ortasında ben vardım 5 dk sonra abim girdi elinde kuşağım vardı yaklaştı bir kere belimden doladı çözdü bunu üç kere tekrarladı ve sıkı sıkı sarıldı ağladı bende ağladım abimin elini öptüm sonra babam geldi sarıldık gene ağladık babamın da elini öptüm annem geldi oda ağladı aynı şeyleri ablamla da tekrarladıktan sonra evden çıktık ve düğün salonuna gittik ben gelin odasına gittim yanımda ablam vardı oturduk bu belki son abla kardeş konuşmamızdı 1-2 saat sonra odaya zülfikar girdi ablam çıktı bana yaklaştı 

çok güzel olmuşsun durum dedi 

sizde çok yakışıklı olmuşsunuz zülfikar bey dedim 

size yakışmaya çalıştık hadi bizi bekliyorlar içerde dedi kolunu uzattı koluna girdim salona geçtik alkış sesleri yükseldi yerimize geçtik nikah memuru girdi 

siz duru sönmez  Zülfikar şahini kocanız olarak kabul ediyor musunuz 

EVET dedim alkış sesleri 

siz Zülfikar şahin duru sönmez i karınız olarak kabul ediyor musunuz

EVET dedi ve alkış sesleri 

bende sizi karı koca olarak ilan ediyorum dedi ve gitti ardından bir şarkı zülfikarın abileri Asaf ve Mert abi ve o benim abim omuz omuza bir şarkıyla abime yaklaşıyorlardı şarkıya güldüm Zülfikar'ın abileri ve benim abim  

SON PİŞMANLIK NEYE YARAR HER ŞEYİN BİR BEDELİ VAR 

SON PİŞMANLIK NEYE YARAR HER ŞEYİN BEDELİ VAR diyorlardı 

Zülfikar ağayı kalktı şarkıyı durdurdu ve dediki siz bana pişmanlık dersiniz ben şans derim abilerim ve siz bu şarkıyı söylerseniz bende bu şarkıyı söylerim çünkü duru bana pişmanlık değil ve Müslüm babanın bu şarkısı daha çok yakışır  dedi ve bir şarkı çalmaya başladı 

BÖYLE BİR AŞK GÖRÜLMEMEİŞ DÜNYADA 

NE GEÇMİŞTE , NE BUNDAN SONRADA

 ARASALAR BULAMAZLAR RÜYADA GÖRMEZLER BEN SENİ YAZDIM KALBİME 

ve alkış sesleri biraz oynadılar ardından yanımdaki Zülfikar kalktı ceketini çıkardı abimlerde kalktı sahneye geçtiler zeybek oynuyorlardı  ama orta taraf boştu nedenini bilmiyordum ama sonra zeybek oynamaları bitti Zülfikar eline mikrofon aldı ve konuşmaya başladı 

biz zeybek oynarken fark eden vardır ortamız boştu nedenini şimdi söğlicem askerlikte çok iyi bir dostum vardı bir gün bir çatışma çıktı ve o kadim dostum kollarımda vuruldu yüzüme baktı ve bana dedi ki senin düğününde zeybek oynayacaktım Zülfikar benim yerime oyna dedi ve kollarımda şehit oldu bu zeybek i oynamak aklımda yoktu ama o kadim dostum için oynadım dedi ve mikrofonu bıraktı herkes ağlıyordu takı takıldı falan düğün bitti bizde Zülfikar'la evimize girdik odaya geçtik o bana baktı ben ona baktım ve - ne ve lan işte olan oldu - 

İmam Bey Karşılaşma Aşk -TEXTINT-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin