Love Beyond the Timeline(ongoing)

Chapter 1

Madami nag-sasabi na subrang hirap kapag bagong kasal kasi doon mo nakikita ang totoong ugali ng napangasawa mo.

I thought marrying Eziron lee Cortez was very hard to the point na susuko na agad ako pero i was wrong dahil hindi ito kagaya ng mga nababasa ko sa nobela na kung saan kapag arrange marriage ay pinapahirapan nung lalaki ang napangasawa niya sa buong taon ng kanilang pagsasama.

2 Months palang kami magkasama ni eziron sa iisang bahay ngunit para na kaming magkakilala ng isang taon kung paano niya ako tratohin.

He also study what i like and what i dont like.

"Bawal ka sa seafood kaya binilhan nalang kita ng pizza and fried chicken"

"I also bought your favorite drink. Matcha right? I bought one for my self also, i dont like it pero gusto kodin tikman lahat ng gusto mo"

Hindi niya ako pinapayagan na gumawa ng gawain bahay o magtatrabaho man lang. Hinahayaan niya lang ako sa gagawin ko at binibigay lahat ng sa tingin niya ay gusto ko.

"Remember the bags na tinignan mo kahapon nung nag mall tayo?"

"I bought it.. nakikita ko Kasi na parang gusto mo"

"It suits you"

Naalala ko nung ikinasal kami ay parang gusto kuna na tumakbo at takasan ang napakalaking responsiblidad na ito ngunit parang unti unti kunang nagugustohan dahil nadin kay eziron.

"May sakit ka?"

"Bakit hindi mo sinabi sakin?"

"What do you want? Porridge or noodle? ? magluluto ako"

"Hindi muna ako aalis,aalagaan kita"

Remembering this days while lying down on the couch was nice.

I dont like him okay? I know that, alam ko kung gusto koba yung isang tao o hindi.

I dont like him romantically but i like him kung paano niya ako tratohin kahit peke ang kasal naming dalawa.

Bumalik ako sa realidad ng marinig ang boses ni eziron sa tabi ko kung saan andito ako ngayon sa sala nanunuod ng movies dahil wala naman akong gagawin.

"Dumaan ako sa palengke kanina to buy something and may nakita akong mangga so i bought it for you, alam ko kasi na gusto mo nito" eziron said while looking at me smiling.

He have this light energy na nakapalibot  sa kanya na parang ang gaan niya kasama, dahil siguro painter siya o writer kaya ganun?

Hindi na ako nag taka kung bakit andami niyang mga kaibigan kasi dahil nadin sa treats na meron siya.

Tinignan kolang ang napaka-amo na mukha ni eziron at napatingin din ako sa isang plastic ng mangga na hawak hawak niya.

Umalis siya kaninang umaga para e pa check yung bagong gawa niyang nobela. Title and plot palang iyon pero ilang buwan niya din plinanohan at ginawa.

I just smiled at him at tumango dahil nadin hanggang ngayon at nakakaramdam padin ako ng hiya towards him.

"T-thankyou, sana hindi kana nag abala" agad kong kinuha yung plactic sa kamay niya at muling umupo sa sofa kung sana ako umupo kanina.

"Btw na approved ba?" I looked at him at hinihintay ang magiging sagot niya sa tanong ko tungkol sa bago niyang nobela.

"Yeah hindi pa naman tapos yun may 2years pa ako bago matapos"

" And ano sabi nila?" I asked

" They didn't say anything they just approved my work thats all" he answered full of confidence.