Sol & La

Leyla

Üç aydır burada olduğum için buranın kurallarını da öğrendim.
Mesela burada benim yaşımdaki çoğu kişi okul denilen yere gidiyor.

Ve bende bugün üniversiteye gidecektim.
E öncesinde mezun falan olmam gerekiyor. Belge, kimlik falan gerekiyor.
Bunları yapmak benim için kolay zaten.

Herkesin öğrendiği bilgileri benimde öğrenmem 1 saniyemi alıyor. O yüzden hemen elimi şıklatıyorum. Ve bu bilgiler aklıma giriyor.

Tabi belgeleri falan da hazırladım. Ve bir şekilde üniversiteye kaydoldum.
Evet !
Bugün benim üniversitedeki ilk günüm.

Biyoloji bölümünden girdim.
Ve şuan okuluma doğru yürüyorum. Solonia'da olsaydım şuan bir saniye bile yürümeme gerek kalmazdı tabiki. Işınlanma diye bir şey var. Ama benim ışınlandığımı görürlerse bu sefer bayılmadan kötü olabilir.

O yüzden bunu yapmadım.

Evet okulun merdivenlerinden çıkıyorum.

Çok heyecanlıyım. Çünkü ilk defa böyle bir yere geliyorum.

Ve çok mutluyum.

Ta ki bir kızın bana çelme takması ile bu mutluluğum bı anda sönüyor.

Ve yine o kırmızı sıvı akıyor.. ama burnumdan.

Ben:
Napiyorsun sen?!

Kız:
Kusura bakma.. yanlışlıkla oldu..

Dedi yanındaki arkadaşlarına bakarak. Ama hiç yanlışlıkla olmuşa benzemiyordu çünkü bunu söylerken aynı anda gülüyordu da..

Ben:
Hiç yanlışlıkla olmuşa benzemiyor.!

Kız tekrar gülümsedi:
Öyle miymiş?!

Şu anda onu etkisiz hale bile getirebilirdim. Ama bunu herkesin önünde yapmamalıydım.

Ben:
Bak kızım! Bana bulaşma!
Dedim yavaşça düştüğüm yerden kalkarken ..

Tam kalkacekken ayağıyla beni tekrar itti ve tekrar düştüm.

Artık çok sinirlenmiştim.

Kız:
Bulaşırsam nolur?

Ben:
Göreceksin nolacağını!

Kız:
Göster nolacakmış?

Ben:
Peki o zaman çıkışta arka taraftaki kapalı alana gel. Ama tek sen !

Kız:
Tamam gelirim. Bakalım nolacakmış?

Dedi beni alaya alır şekilde.

İçimden göreceksin sen nolacağını diye geçirdim.

İlk günden böyle bir şeye maruz kalmıştım. Çıkışta ona bir şey yapmayacaktım sadece gözünü korkutmak istiyordum. Bir kaç sihir numaramı gösterecektim sadece.

Yanımdan gitmişlerdi. Bu sefer ayağa kalktım. Merdivenlerden yukarı doğru çıkıyordum. Yanıma bir oğlan geldi.

-Onlar bu okulun zorbaları...

Ben:
Anlamadım?

-Okula yeni gelenlerle çok uğraşırlar. Ve sanırım güzelliğini kıskandılar.

Ben:
Teşekkür ederim. Fakat siz kimsiniz?

-Ben Doruk. Sen?

Ben:
Arina.

Doruk:
Memnun oldum Arina. Çok güzel bir ismin var. Sanki başka bir dünyadan gelmişsin gibi. Öyle anımsadım..

Dedi gülerek.
Halbuki doğru tahmin etmişti..