ALKIMDAN:
Etraf mahşer alanı gibiydi,
Ne oluyordu bi türlü anlamıyordum koridordan gelen seslere kulak işitip odadan çıktım büyük bir kalabalık çember oluşmuş feryat figan bağıran bir sese bakıyorlardı
Sesin sahbini göremiyordum
Yavaşça çemberdekilerin arasına girerek ite ite öne geçtim
Ama elinde eski bir çocuk tişörtüyle ağlayan müdüreyi görmeyi beklemiyordum
Nolmuştu?
Etrafta konuşulanları dinledim
Fısıldaşmalar;
-kızı kendini asmış diyorlar
-evet evet, hatta kızı yetimhanede kalıyormuş
-ne bizim aramızdamı kim bu kız
Duyduklarımı idrak etmeye çalıştım
Beynim durdu sanki , inanmak istemedim duyduklarıma
Ama o yakarış herşeyi netleştirdi
"UMAY KIZIM BENIM, UMAYIM KORUYAMADIM SENİ KENDİMDEN, NEDEN YAPTIN BUNU ANNECİM NEDENN"
kalabalık umayın adını duyunca fısıldaşmaları sesli bir tartışma haline geldi
Bense, ben, ben durdum
Zaman algımı yitirdim , sonrada aklımı
Koşarak müdürün önüne yere çöküp omuzlarından sarstım, kadın transa girmiş gibi umay diye diye ağlıyordu
"NAPTIN UMAYA? SÖYLE NAPTIN? NE OLDU UMAYA? YOKSA ÖLDÜRDÜNMÜ ?
Öldürmüş olabilirmiydi,
Eğer yapmışsa ölümü benden olucaktı bu anne denmeye bin şahit isteyen kadının
Omzunu sarsmayı bırakıp boğazına yapıştım
Kadın transtan çıkmış gibi bana baktı beni üstünden itip boğazıma yapıştı
"SENİN YÜZÜNDEN KENDİNI ASTI UMAY SEN ÜZDÜN ONU SEN YAPTIN ONU BIRAKIP GİDEN SENSİN, SENİN YÜZÜNDEN ÖLÜCEK"
"ASIL SENİN YÜZÜNDEN UMAYA YAPTIKLARINDAN SONRA-"
"UMAY SENİ O KIZLA GÖRDÜKTEN SONRA DELİRDİ,İSTEMEDIN UMAYIMI O SENİN İÇİN NELERİ GÖZE ALMIŞTI OYSA"
Sanırım haklıydı
Kadını itmeyi bırakıp sadece durdum
Onu üstümden alıp sakinleştirmeye çalışırken ben sadece umayı düşündüm ölücekmi? Nerde şuan ne yapıyor ve ben onsuz ne yapacağım?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yetimhane Çıkmazı (gxg)
Random(Hikayeyi baya bi değiştirmeye başladım ilk baştaki bölümler saçma veya sıkıcı gelebilir ama ilerledikçe yeni bölümlerse olaylar dahada karmaşık ve farklı olucaktır...) Düştüğü cehennemde gülüşü solan umay, bu cehenneme düşen alkımın gülüşünün solma...
