Tranquility Series 1: It Will Always Be You [ON-GOING]

CHAPTER 6: Alone, again

Another day, another life at another katarantaduhan na naman.

Papasok na'ko sa school and as i expected all eyes are me, lahat sila tumatabi kapag dadaan ako.

Dumeretso ako sa canteen para bumili ng pagkain, kagabi pa'ko walang kain eh. Ewan ko ba, ayaw ko na sa bahay na yun.

I just ordered a cup of coffee, I don't feel like eating today. Bad trip ako sa magulang ko.

"Arg! The fuck! Can't you see-" naiwan ang dapat kong sabihin nang makita kong si Jadel ang nakabangga sa'kin.

"Sorry, nakatunganga ka kasi. Sa susunod 'wag ka ng magpakatanga." sambit nito at iniwan akong nakanganga.

Napakumo ako sa'king kamao dahil sa inis, agad akong tumakbo papunta sa cr ng girls para ayusin ang sarili ko. Halos maiyak ako sa sobrang hapdi dahil sa init ng kape na tumapon sa'kin.

Buti na lang may extra t-shirt ako sa bag kaya yun ang ginamit kong pamalit. Galit akong humarap sa salamin nitong cr.

"Hindi pa'ko tapos sa'yong lalake ka! Pagbabayaran mo ang lahat lahat ng gimawa mo sa'kin!"

For the last time, i fix myself again before going to my classroom. I barged in then sit my armchair without looking at him.

As our teacher come in, we greet her then she started teaching us a new lesson. Eventually, me and jadel have the same score and got the highest grade. We look like compete with each other.

And as the times by then finally our morning class is done. I looked at Belle's chair dahil kaninang umaga pa sya absent.

I didn't bother to go in cafeteria dahil wala naman akong kasama para pumunta dun, baka mag hasik lang ako ng lagim.

Kaya ang ginawa ko ay inihiga ko ang aking ulo sa may desk at matutulog na sana ngunit may naramdaman akong bagay na nilapag sa may gilid ko, hindi ko pa sana ito papansinin nang katukin nang kung sino ang desk.

Pagka angat ko ng aking ulo ay automatic na napataas ang aking kilay ng masaksihan ko ang nakakabwisit na mukha ni Jadel.

Hindi nya'ko pinansin, bagkos ay umupo sya sakanyang upuan sa may likod ko lang. Tiningnan ko naman ang nilapag nya kanina lang at halos mangasim ang mukha ko nang malamang pagkain yun. Umirap ako sa kawalan at nag cross arm.

"Hindi ako gutom at saka ayaw kong kainin ang pagkain na 'to baka mamaya may lason yan eh." parinig ko habang nak-ismid ang mukha.

"Tsk, edi kung may lason yan kasalanan mo pa rin galing yan sa canteen n'yo and also school n'yo 'to, hindi ba?"

I can feel his presence at my back, I froze as I feel his face on the side of my neck and I can also feel his breath that hits my skin.

"A-ayaw ko pa rin." but i failed when my stomach rumbled that made him laugh.

Wala akong nagawa kundi kainin ang binigay nya.

"See? Ang baboy mo pa namang kumain, you should've look yourself eating. You are like a hungry lion, I mean a hungry dragon."

Hinarap ko sya at sinamaan, habang sya nama'y poker face lang. Hindi ko sya pinansin at patuloy na kumain, hanggang sa matapos ako ay panay asar pa rin sya.

May araw ka rin sa'king hinayupak ka.

Hours had passed, I didn't eat lunch. I stayed again in my room, I'm look like a lonely. Well I used to be there because no one wants to be friend a bitch like me except Belle na nagtitiis sa ugali ko.

I didn't expect that Jadel boy gave me his lunch at sabi nya pa sa'kin na uuwi na lang daw sya sakanila para kumain. Hindi ko pa sana yun tatanggapin nang agad syang umalis at iwan ako ulit kaya no choice kundi kainin ito but then again sa room ko lang ito kinain.