20 lipca 2012
To będzie mój ostatni wpis. Postanowiłam. Nie widzę już sensu w dalszym życiu. Zbyt długo cierpiałam, zbyt długo próbowałam przetrwać. Mam dość bólu, strachu i samotności. Chcę w końcu zaznać spokoju. Przepraszam, że tak to się kończy. Może w innym świecie będę szczęśliwa.
Zamykam ten pamiętnik z nadzieją, że ktoś kiedyś go przeczyta i zrozumie moje cierpienie. Może pomogę jakoś innym, którzy przeżywają to samo. Żegnajcie.
CZYTASZ
Pamiętnik dla zagubionych
Random( Fikcja literacka Wszytko co zostało tutaj napisane jest tylko i wyłącznie wymysłem autora!!!) Oto pamiętnik należący do młodej dziewczyny o imieniu Sarah, która jest męczona przez swoją tonącą w alkoholu matkę. Dziewczyna jest bezradna i dzieli s...
