7.bölüm
"Dans edelim mi?"
Gözlerim aşağı indiğinde annemin yerde uzanan bedenini gördüm.Gözlerim biraz daha yukarı tırmandığında boynuna saplanmış bir hançerle karşılaştım.Boğazından oluk,oluk kan akıyordu.Daha ölmemişti ancak maksimum bir dakika içinde öleceği gözler önündeydi.
Ancak şunu farketmiştim gram üzülmüyordum,normalde tanımadığım bir insanı dahi bu halde görsem gözlerim dolar hatta bende yere yığılıp saatlerce ağlayabilirdim ama bir kaç saniye önce beni öldürmek için can atan annem benim için o tanımadığım insanlardan daha değersizdi benim gözümde.
Belki de fazla acımasızdım kim bilir.
Ve iş birlikcisi,başından beri kurulu planın içinde olan Owerlsand güya evlendirileceğim adamın muhafızı.O da karnından hançer yemişti belki ölmezdi biri kurtarırsa ama sokaklarda halktan tek bir kişi dahi yoktu çoğu ölmüş kalanlar ise dışarıya adımını atmıyorlardı. Benimde kurtaracağımı pek zannetmiyordum,öyle de oldu gözlerim yukarı tırmandı.
Emrick...o yapmıştı.Gözlerim anneme geri döndü bana sorduğu soruyu ona çevirdim."Canın acıyor mu?"dedim kısık sesle."Benim acımıyor"dedim hemen ardından onun dakikalar önce sorusunu yanıtlayarak.
Emrick'e baktım yanına gittiğimde omzundan kan sızdığını farkettim.Kolunu tuttum."Yaralandın mı?"dedim."Hayır,ufak bir sıyrık zaten yara olan yerimdi"
Gözlerim sürekli anneme kalsada kendimi toparladım.
"Yine de pansuman yapsak iyi olur,benimle gel"
Saray'a geldik ve kapıyı çaldığım da Marriage açtı."Aa Waiasa nerelerdeydin,hemen gel,bu kim?, seni ne zamandır arıyoruz,herşeyi anlat hemen"
"Şuan değil,lütfen şuan değil anlatacağım birazdan" Hızla merdivenlerden çıkarken peşimden geldiğini gördüm."Kimseyi istemiyorum"dedim ve odama girdik.
"Yatağa otur" dedim.
Odamı inceledim,sanki ilk defa görüyormuş gibi çarşaflar yeni serilmişti belliydi,ben olmasam bile çarşaf mı değiştiriyorlardı?Masama gittim ve çekmeceden sağlık çantasını çıkarıp pansuman,pamuk,sargı bezlerini çıkardım.
Emrick'in yanına oturdum."Üstünü çıkart"dedim.O çıkarırken pansuman ilacını pamuğa döktüm."Abartıyorsun"dedi."Abartmı
yorum mikrop kapabilir ayrıca nasıl yaralandın?"
"Muhafız ordusundan biri kılıç soktu" Gözlerim büyüdü."Ne!hani sadece sıyırmıştı!"Ofladı."Herşeyi abartırsın diye demiştim ama yine abarttın"
Üstündeki gri gömleğin kolunu da çıkardı.Pamuğu bir anda yaraya bastıdım.Emrick bir sürü küfür sıralamaya başladı.Hayatımda ilk kez duyduğum küfürler bile vardı içinde."Keşke önceden haber verseydin bastırmadan önce"dedi.Göz devirdim."Ne farkeder aynı şey"dediğimde birşey demedi.Gözleri odamda gezindi."Vay be hergün burada yatıp kalkmak eminim muhteşemdir"
"Değil yani yatak rahat evet belki ama dışarda yaşamayı tercih ederim" dedim.
Pamuğu çekip sargı bezini aldım.Yaraya dikkatle baktım benim omzumdaki yara iziyle aynı yerdeydi ve çok benziyordu."Benim yarama çok benziyor"dedim.
"Ne?"
"Benim yarama diyorum çok benziyor diyorum yeri ve şekli"
Kaşlarını çattı."Yaran mı var?"
"Evet omzumda annemin en büyük eseridir kendisi"dedim.
Sargıyı koluna sardım."Bir hafta kadar kolunda kalacak ve hareket ettirme fazla"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜMÜN GÖLGESİ
Fantasía~Bir barut,bir ateş ~Biri ölüm diğeri ise gölgesi 🌙☀ Her insanın iki tarafı vardır; Güneş kadar aydınlık Ay kadar karanlık Waiasa annesi tarafından büyütülmüş ve eğitilmiş bir kızdı.İçindeki annesine olan sevgisi büyüdükçe yerini nefrete bırakmışt...
