Masal
Koşuyordum. Durmadan koşuyordum. Arkama bakmak istiyordum ama korkuyordum. Gece olduğu için etraf sessizdi. Sadece bizim koşuşumuz ben ve arkamdaki kişinin koşuşu ve onun bağırışı duyuluyordu. "Boşuna kaçma Masal seni yakalayacağım ve sana kaçmanın bedelini ödeteceğim!" diye bağrıyordu. Koşmaya devam ettim bir süre sonra ses daha uzaktan gelmeye başladı ama bu dönüp bakabileceğim anlamına gelmiyordu. Bacaklarımda derman kalmamıştı. Durdum arkama baktım. Yoktu. Kurtulmuştum şimdilik. Dinlenmek için önüme ilk çıkan banka oturdum. Nefes nefeseydim. Hızla nefes alıp veriyordum. Aradan biraz zaman geçmişti. Üşümeye başlamıştım. Üzerimde düzgün bişey yoktu ve kış mevsimindeydik. Üşüdüğüm için bacaklarımı karnıma çektim. Büzülmüş oturuyordum. Sabaha kadar kalsam heralde donucaktım. Bir süre daha geçti. Gözlerim kapanıyordu ağır ağır. Ama kapamamalıydım. Uyuyamazdım. Gözlerim doldu. Kafamı kaldırıp etrafıma baktım ve birinin geldiğini gördüm. Korkuyordum ama bu halde bir yere gidemeyecektim. Yakanacaktım galiba ama soğuktan kurtulmak için buna bile razı olabilirdim.