Masal
O yukarı gidince oturur pozisyona geçtim. Bacaklarımı uzatıp oturmaya başladım. Biraz sonra ayak sesleri geldi hemen arkasından onu gördüm. Üzerini değişmişti ve elinde başka kıyafetler vardı. Yanıma geldi kıyafetleri elime verdi ve bulunduğumuz kattaki banyoyu gösterdi. Kıyafetleri alıp banyoya gittim. Üstümü değiştirip banyodan çıktım. Kapı sesini duyunca bana döndü. Döndüğü gibi hafiçe güldü ve "Biraz büyük olmuş." dedi. Üzerime baktım. Ellerim kıyafetin kollarından görünmüyordu. Pijamanın alt kısmı da ayaklarımı kapamıştı neredeyse. Sonra ona baktım yüzünde hala tebessüm vardı. Bende Hafifçe tebessüm ettim. Sonra bana oturmam için koltuğu işaret etti. Oturdum. Karşıma geçti ve yere oturdu. "Bu soğuk kış gecesinde tek başına ince kıyafetlerle dışarıda ne arıyordun ?" diye sordu. Sonra durdu ve "Pardon kendimi tanıtmayı unuttum ben Rüzgâr." dedi. "Bende Masal." dedim. Sonra derin bir nefes aldım ve bir anlık duraksadım. Durduğumu fark edince "Özelse anlatmayabilirsin." dedi. Tekrar nefes alıp başladım anlatmaya. "Kaçıyordum." dedim. "Kimden ?" diye sordu. " Üvey kız kardeşimden." dedim. O birşey sormadan devam ettim. Küçükken beni bir yurda bırakmışlar. Sonra bir aile beni aldı o yurttan. Yeni anne ve babam iyiydi. Beni diğer kızlarından ayırmıyorlardı. Ama üvey kız kardeşim o beni sevmiyordu. Kıskanıyordu. Şu zamana kadar benden hep nefret etti ve kıskandı. Yakın zamanda bir yangın oldu. Orda anne ve babamızı kaybettik. Yangının sebebi kız kardeşimdi ama o beni suçluyordu. Benden artık tamamen nefret etmişti. Üvey teyzem bize yeni küçük bir ev almıştı. Orada beraber kalıcaktık. Beni öldürecekti buna emindim o yüzden kaçmaya karar verdim. Gece olmasını bekledim. Uyuduğunu sandım. Odamda bulduğum şeyle camı kırdım ve kaçmaya başladım. Cam sesini duydu tabi peşimden gelmeye başladı. Uzun süre ondan kaçtım. Sonra arkamda olmadığını fark ettim ve beni bulduğun o banka oturdum. Sonra sen geldin zaten." dedim. Bunları anlatırken arada öksürüyordum ve içimi bir üşüme kapladı.
