Çalışan biri
Ortağının sevgilisini arada götürmen şerefsizliğin kaçıncı seviyesi
Görüldü
Çalışan biri
kişisi bir fotoğraf yolladı
buna da görüldü at bakalım
Arda Açar
Kimsin lan sen bu fotoğrafı nerden buldun
Geçici işçi olarak çalıştığı şirkett...
Aradan 3 hafta geçmişti Hazal tamamen iyileşmişti Kerem her zaman erken çıkıyordu o yüzden genellikle akşam ve hafta sonu bir araya geliyorlardı
Hazal'ın telefonu çalınca açtı
"Efendim Kerem"
"Nasılsın Hazal"
"İyiyim sen"
"Bende iyiyim akşam iş yemeği var benimle gelir misin"
"Gelmem gerekiyorsa gelirim"
"Gelmen gerekiyor o yüzden aradım seni Arda da orda olacak maalesef bir görünür çıkarız çok durmayız yani"
"Sorun değil saklanarak geçiremem ömrümü zaten"
"Teşekkür ederim Hazal eve kuaför ve elbise yollayacağım seni kendim gelip alacağım"
"Rica ederim Kerem bekliyorum"
Saatler sonra Hazal hazır bir vaziyette Kerem'i bekliyordu araba sesi duyunca kapıya doğru yürüdü Kapıyı açtı Kerem kapının önünde duruyordu onunla göz göze geldi
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elbise bu şekilde altına siyah siyah ayakkabı
Kerem'i yine kendisine hayran bırakmayı başarmıştı Kerem kıskanç bir adamdı karısını açık saçık giydiremezdi kimse kusura bakmasındı bu elbise ile bile fazlasıyla çekici duruyordu
"Çok güzel görünüyorsun Hazal"
Hazal mahçup bir gülümseme sunarak
"Teşekkür ederim Kerem sende çok yakışıklısın"
"Teşekkür ederim gidelim mi"
"Gidelim"
Kerem kolunu uzatır Hazal girer birlikte arabaya binerler korumalar ayrı arabalarla gelir bu gece korumaları fazlaydı Arda'nın ne yapacağı belli olmazdı
Lüks bir otelin restoranında ayarlanmıştı iş yemeği Kerem Hazal'ın kapısını açıp inmesine yardım eder yan yana yürümeye başlarlar Kerem elini Hazal'ın beline atar Hazal Kerem'in temaslarına alışmıştı onu rahatsız etmiyor aksine hoşuna gidiyordu
Restorana gelince masaya doğru ilerlemeye başladılar herkesin gözü onlara döndü Özellikle Arda'nın Hazal başını kaldırmak istemiyordu ama mecburdu masada ki herkesle tanışacaktı
Kerem herkesi selamlayıp masadakileri Hazal'la tanıştırmaya başladı Arda ile göz göze gelince içini sinir kapladı utanmadan gözünü dikmiş kendisini süzüyordu insanda biraz vicdan olurdu ölümlerden dönmüştü Arda'nın kalbi olduğuna bile şüpheliydi baş selamı verip geçiştirdi Kerem sandalyesini çekince oturdu Kerem'de yan tarafına oturdu
Kerem sürekli Arda'ya bakıyordu Arda ise Hazal'a Kerem öksürerek Arda'nın ilgisini çekmeyi başardı Arda ona bakınca hayırdır anlamında kaş göz yaptı Arda omuz silkip Kerem'i daha fazla sinirlendirdi
Kerem elinin üzerinde el hissedince dönüp Hazal'a baktı Hazal elini sakince okşuyor onu rahatlatmaya çalışıyordu Kerem derin bir nefes alıp önüne döndü yoksa Arda'yı yumruklayacaktı
Hazal önünde ki yemeği sakin sakin yiyor gözüyle sürekli Kerem'i takip ediyordu Kavga çıksın istemiyordu Canı çok sıkılmıştı Kerem'in kulağına eğildi kokusunu içine çekti çok güzel kokuyordu bu adam
Kerem Hazal'ın nefesini boynunda ve kulağında hissedince ensesinden aşağıya bir ürperti geçti kasıklarında durdu
"Biraz terasa çıkabilir miyiz Kerem biraz hava almam lazım çok bunaldım"
Kerem kendine gelip başını olumlu anlamda salladı İkisi ayağa kalktı Kerem Hazal'ın beline tutarak onu yönlendirdi Birlikte terasa çıktılar Kendileri dışında bir kaç kişi daha vardı Sessiz bir köşeye çekilip manzarayı seyretmeye başladılar
"Manzarayı beğendin mi Hazal"
"Evet gerçekten çok güzel"
"Güzeldir yemek senin için sıkıcı geçiyor anlaşılan"
"Önemli değil Kerem iyiyim"
"Birazdan gideriz evimize az daha sabret"
Arda genç çifti hasetle izliyordu Hazal için o gün çok endişe etmişti arayacak zamanı olmadığı için dönmek zorunda kalmıştı kendi canını hiçe saymasına anlam veremiyordu Hazal kaçtıkça Arda'nın onu elde etme isteği katlanarak çoğalıyordu Yüzüne yan bir sırıtış ekleyerek
"Kimleri görüyorum ne yapıyorsunuz burda genç aşıklar yemekte ki konu pek sarmadı anlaşılan"
"Ağzını yüzünü dağıtmadan siktir git buradan Arda belanı arama"
"Belayı severim bilirsin"
Hazal Kerem'in elini tutup onu sakinleştirmeye çalıştı
"Lütfen Kerem sorun çıksın istemiyorum bırak şunu konuşur konuşur gider"
"Beni hiç tanımıyorsun Hazal ben boş konuşmam"
"Yine ne istiyorsun bizden Arda evlendim artık bırak peşimizi mutlu olmak istiyoruz"
"Evliliğinizin gerçek olmadığını biliyorum Hazal boşan bana gel daha ne kadar kaçacaksın"
"Ben kocamı seviyorum ve boşanmayı düşünmüyorum evliliğimiz gerçek"
"İnanmıyorum sana"
Hazal Kerem'in yanaklarını tutup başını biraz eğer ve dudaklarına bir öpücük kondurur Kerem ilk şoku atlatınca Hazal'ın alt dudağını ağzına alıp emmeye başlar Hazal karşılık verir İkiside etrafta ki herşeyi unutur
Arda Kerem'in kolundan tutup ikisini ayırır Kerem'in yanağına yumruğunu geçirir
