1.BÖLÜM

203 6 0
                                    


VATAN SAĞOLSUN

Ben Kayra;

Kayra Alkan annesinin prensesi babasının aslan kızıydım
Annem ve babam askerlerdi aynı timde iki aslandı

Öyle derdi arkadaşları onlara

Onlar hayatımın çoğu zamanında görevdelerdi ama onun haricinde hep evdelerdi bizimle birliktelerdi

Yani ben ve abim

Annem ve babam yokken abim benimle ilgilenirdi aslında benim için yemek yapmayı bile öğrenmişti

Hayatımız tek düze ilerliyordu aslında hatta 4 kişilik hayatımız da 5. Bir bebek geliyordu ta ki o geceye kadar

Evde kardeşimiz olacağını annem tarafından öğrendikten sonra kendi aramızda pasta kesip eglenmiştik 
Saat gece yarısı olduğunda babamın telefonu çalmıştı göreve gidecekti annem ise bende geleceğim demişti ve birlikte çıktılar

Nerden bilecektim son görüşüm olacağını

O gece abimle yani Meteyle biraz daha oturmuştuk tatlı kavgası yapmıştık çünkü ben şeker hastasıydım yaklaşık 7 yıldır bununla uğraşıyordum...karne almama  3 gün  kalmıştı ve okulu boşlasam da sorun olmazdı
2 saat sonra annem arayıp göreve çıkacaklarını söylemişti

O sondu tam üç gün haber alamamıştık
Üç gün sonra abimle kahvaltı yaparken kapı çalmıştı kapının önünde bir yarbay vardı

Orhan amca

Sadece yüzümüze baktı abim ise yüzüne bakıp vatan sağolsun dedi

Ne olduğunu anlayamamıştım o an olduğum yerde mıh gibi çakılıp kalmıştım

Ayaktaydım uyanıktım ama ölü gibiydim abim üzerimi değiştirmeme yardımcı olmuştu sonra da alanda toplanmıştı herkes

Anneannem ve babannem birbirlerine sarılıp ağlıyordu

Dedelerimin başları önlerine eğikti

Cenaze töreninden sonra ben abim kalmıştık

Birde baran

Zorla herkesi evlere göndermiştik
Burada onlarla kalmak istemiştik

ŞEHİT BİNBAŞI  GÖKHAN ALKAN

ŞEHİT BİNBAŞI GÖKÇEN  ALKAN

"Şimdi ne olacak abi nasıl devam edeceğiz"

"Bilmiyorum abicim bilemiyorum"

Şehitlikten çıkıp arabaya yürümeye başladık abim arabayı kullanırken ben ve baran arkada öylece oturduk ne yapmamız gerekiyordu bilmiyorduk

Hüzünle barana döndüm o benim  tek arkadaşımdı tek aşkımdı
7 yaşımda aşık olmuştum ona
Babalarımız gibi çok yakın arkadaşken aşık olmuştuk birbirimize
Neredeyse aynı evde büyümüştük

O an birşey oldu abim direksiyon hakimiyetini kaybetti
Ve benim tarafımda bir hasar hisettik devamı bende yoktu

Kaza yaptığımızı farkındaydım sadece
Uyandığımda ise hastanedeydim baran başımda bekliyordu
Koltukta ise abim vardı
Bir iki dakika sonra odaya bir doktor girdi ve bana karışmışsın dedi
Koskoca 16 yılın bir yalan dedi

KAYIPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin