Jij, ik en niemand anders

Part 15

Bibi kijkt om zich heen. Er is niemand in de was ruimte. Ze hangt haar kleren op en stapt onder de douche. Ze zet de kraan aan en laat het warme water over haar lichaam stromen. Ze pakt haar shampoo en wast haar haren. Even nergens aan denken en ontspannen denkt bibi. Ze doet haar ogen dicht en ademt diep in. Als ze haar over open doen ziet ze dat er iets in de spiegel geschreven staat. Ze zet de kraan uit en pakt haar handdoek. Ze doet de douche deur open en stapt eruit. Ze haalt haar been open aan de rand van de douche deur. Er zit een klein mesje aan de deur vast geplakt maar het mesje is verraderlijk scherp. Bibi kijkt naar de diepe snee in haar onderbeen en pakt een doekje om het bloed te stelpen. Ze loopt naar de spiegel en kijkt wat er staat. Als ze het kan lezen deinst ze achter uit en kijkt om zich heen. Niemand.

Bibi loopt zo kalm mogelijk naar haar kamer. Jeff kijkt haar gelijk al vragend aan maar ze zegt niks. 'Je been', zegt Jeff en kijkt naar haar been. 'Wat is er met mijn been?'vraagt bibi. 'Wat is er gebeurd?' Vraagt Jeff. Bibi staart voor zich uit. 'Bibi?' Vraagt Jeff ongemakkelijk. Bibi reageert niet en staart voor zich uit. 'Ik voel me niet zo lekker', mompelt ze en wilt weg lopen, maar haar wond op haar been springt open. Er gaat een pijn scheut door heel bibi's lichaam en ze valt op de grond. Alles om haar heen wordt vaag en ze merkt dat ze weg zakt. 'Bibi blijf bij me', hoort ze nog maar het is al te laat. Bibi is weg, gevangen in haar eigen lichaam.

'Bibi?' Vraagt Jeff en staart naar het levenloze lichaam dat op het witte ziekenhuis bed ligt. Asjeblieft reageer denkt Jeff. Hij loopt naar het bed en pakt haar hand. 'Je bent zo mooi', fluistert Jeff en geeft een kus op haar voorhoofd. De zuster komt binnen en kijkt Jeff ernstig aan. Waarom kijkt ze zo? Wat is er aan de hand? 'We weten niet wat er is gebeurd maar we zien op de resultaten van de scan die we hebben gemaakt dat het lijkt alsof haar hersenen zijn uitgevallen', zegt de zuster en legt haar hand op de schouder van Jeff. 'Het spijt me jongen, ze zit in een hele andere wereld op dit moment en we kunnen haar niet terug halen, dat is te risicovol', zegt ze en loopt de kamer weer uit. Jeff kijkt naar Bibi en er loopt een traan over zijn wang. 'Kom terug mijn lieve meisje, kom asjeblieft terug', fluistert hij zacht.

Jeff loopt zenuwachtig rond. Waar zou bibi zijn? Zou je het halen? Straks gaat ze dood. Ze mocht niet dood gaan. Dat wist hij zeker. DE BADKAMER! Dacht Jeff ineens. Het gebeurde na de badkamer. Jeff rent naar de badkamer en kijkt over naar sporen van oorzaak. Dan ziet hij het mesje vast geplakt aan de douche deur. Jeff z'n adem stokt in z'n keel. Daarom had Bibi die wond op haar been. Hij kijkt naar de spiegel waar nu een briefje ligt. Hij pakt het briefje op en vouwt het open.

"Ze gaat er aan" - D

Jeff beweegt de eerste minuut niet. Z'n hoofd staat vol met vragen. Wie wilden zijn meisje nou dood hebben? Bibi was lief en knap en deed niemand kwaad, ze deed altijd wat het beste was voor iedereen. Wie wilde haar dood hebben? En waarom? James was zwaar gewond en lag in een coma dus die kon het niet zijn. Maar wie dan? Jeff loopt met het briefje en het mesje de badkamer uit terug naar de kamer waar bibi ligt. 'Bibi, waarom heb je niet vertelt dat je bedreigd werd?' Zegt Jeff en gaat weer op de stoel zitten naar het bed. Hij pakt haar hand en geeft er een kusje op. 'Ik beloof je dat het goed komt', zegt hij.

Bibi staat op, ze voelt een pijn steek in haar hoofd en valt weer op de grond. Haar been is gestopt met bloeden maar nu doet haar hoofd dus pijn. Ze kijkt om zich heen maar ziet niks. Waarom is alles wit? Waarom is Jeff er niet? Waar is Jeff? Wat is er gebeurd? Zoveel vragen maar niemand om ze te beantwoorden. 'Wat is er met me gebeurd?' Fluistert bibi. 'Hallo? Is daar iemand?' Roept ze. Geen antwoordt, alleen een witte, lege en kale vlakte. Geen gras of bomen. Geen bankje, geen lucht of wolken. Waar was ze? En waar was het einde?