"Hadi ama İzgi, güzel olacak. Kayra, bu adamın tam senlik olduğunu söyledi." Azra'nın bu söylediğiyle göz devirdim. "Kayra'nın bulduğu adamdan ne 0lur? Ayrıca neden bir anda bana erkek arkadaş bulma işine girdiniz, gerek var mıydı?"
Bu söylediğimi duymamazlıktan gelmişti. İçeriye geçip oturduğumuzda deri bir nefes aldım. Pek de tanışmak istemiyordum birileriyle.
"Hoşgeldin hayatım." Azra kalkıp Kayra'ya sarıldığında gözlerimi daldığım noktadan ayırıp Kayra'ya çevirdim. "Arkadaşın nerede?" Azra merakla sorduğunda güldüm.
"Umarım ekmiştir seni."
"Sana da merhaba İzgiciğim. Önyargıyla yaklaşma, arkadaşım arabayı park ediyor ha işte, geliyor." Bakışlarımı kapıdan içeriye giren adama çevirmiştim.
Mert Hakan?
"Sevgilim! Annem sana bir hediye vermemi istedi." Mert Hakan'ın söylediği şeyle gözlerim mahcubiyetle açılmıştı. Gönül teyze sürekli bir şeyler göndererek beni mahcup ediyordu.
"İnanamıyorum, Mert bu çok güzel." Bu söylediğimle gülümsedi ve saçlarımla oynamaya başladı. "Sen daha güzelsin." Bu söylediğiyle hafifçe koluna vurmuştum.
"Evlensek mi İzgi?" Bu sorusuyla gülümsedim. "Daha babamla tanışmaya utanıyorsun Mert!" Gülümsedi.
"Kaçabiliriz." Gülümseme sırası bana geçmişti. "Hadi ama İzgi, Uraz da bu ilişkiyi destekliyor babanın da sorun edeceğini sanmıyorum."
"Evlenme meraklısı çıktın Mert! Şaşırtıyorsun beni. Ama ben daha 18 yaşındayım. Evlenmek için çok erken." Bu dediğimle gülümsemişti. "Neyse ki hayatının sonuna kadar benimlesin. Okulun bittiğinde evlenebiliriz."
"Anneni aramalıyım bu güzel hediye için." Gönül teyzenin numarasını bulup çaldırdığımda ikinci çalıştan sonra telefonu açtı.
"İzgi, güzel kızım. Nasılsın?"
"İyiyim Gönül teyzeciğim. Hediyeni aldım, çok çok çok teşekkür ederim."
"Rica ederim İzgiciğim, senden tek isteğim eğer Allah korusun tabii ki ama ayrılırsanız dahi çıkarma olur mu bu kolyeyi." Bu söylediğiyle en içten şekilde gülümsedim.
"Söz veriyorum Gönül teyze!"
Ellerim boynumdaki kolyeye gittiğinde onun da bakışları elimin içine aldığım kolyeye gitti. Gülümsedi ama o kadar geç kalınmış bir gülümsemeydi ki bu.
Bunu sadece iki eski sevgili anlamıştı.
"Merhaba, Azra ben." Azra'nın uzattığı elini sıktıktan sonra kısaca adını söyleyen adamın bakışları bu defa bana dönmüştü.
"Mert Hakan." Uzattığı eline alayla bakmıştım.
"İzgi." Sıkmamıştım sadece ismimi söyleyip geçiştirmiştim onu.
"Ne yiyeceksiniz?" Kayra merakla bize baktığında sipariş vermek istediğini anlamış olduk. "Aşkım ben makarna alayım, her zaman yediğimizden."
Biz de bir zamanlar Mert Hakanla böyleydik, şimdiyse onun almış olduğu aptalca kararlardan dolayı bir masada iki yabancıydık ama bu defa yaşanılanlarla birlikte.
"Ben de hamburger alacağım, kardeşim sen ne istiyorsun?" Kayra bakışlarını bu defa Mert Hakan'a çevirerek sormuştu.
"Sana eşlik ederim." Bu defa hepsinin bakışları bana dönmüştü.
"Tavuklu salata."
"Hala mı İzgi? Artık salata dışında bir şeyler ye. Uraz'a söyleyeceğim seni." Azra'nın söylemiyle güldüm.
Eski en yakın arkadaşının adını duyan Mert Hakan oturduğu yerde dikleşmişti.
Bize neden bunu yaptın aptal.
Arkadaşlarrr selam!! Uzun zamandır yoktum, yine bir hikayeyle aranızdayım! Umarım güzel bir kurguyla devam edebiliriz her birinize bol sevgi bol öpücük!!! 💘💗
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İzgi // Mert Hakan Yandaş
Fanfiction"Böyle yapma İzgi, beni özlediğini biliyorum. Bunu saklayamıyorsun maalesef." Bu söylediği şeylerin doğruluğunu ben de biliyor olsam da dibine kadar inkar. "Yok öyle bir şey götünden atma." Bu söylediğimle gülmüştü. "Argovari konuşmalarından vazgeç...
