وبعد م وصله الفندق إلى هيقعده فيه
الاستقلال : للاسف ي فندم مفيش غير جناحين واوضه
على : انا هخد الاوضه مليش دعوه
سلمى : يبق انا هكون مع سليم
لارا : ثنيه واحده وانا هنام فين
على : معلش ي لارا دول تلات ايام خليكى فيهم مع احمد
احمد : مفيش مشكله
لارا : مفيش مشكله ايه بس
احمد : ايه ي ليلو م انتى كنتى بتنامى معايا معظم الأوقات لما بتكونى خايفه وانتى صغيره كمان كنتى بتنامى معايا
لارا : بس انت دلوقتي كبرت
احمد : معلش احجز ي ابنى الاوض
وبالفعل حجزه الاوض وكل واحد اخد المفتاح
طلعت لارا وكانت مضيقه اوى بس اول م فتحت اوضه الجناح ولقت الزينه إلى فكل مكان فرحت اوى
لارا ب فرحه : الله كل دا علشان
احمد : اممم علشان بس متزعليش
لارا : يعنى انت مرتب اصلا
احمد : تقدرى تقولى كدا
وقرب منها وقال : انا معنديش اغلى منك ف مقدرش اشوفك زعلانه
حضنتها لارا جدا وقالت : انت احلى واحلى احمد ف الدنيا
ى كلها
احمد : بليل بق محضر ليكى مفاجاه بس لما نخرج الاول
لارا : تمام موفقه
وعد الواقت وكانت لارا واحمد نزله يتمشه برا
احمد : ها تحبى اوديكى فين أو تكلى ايه
لارا : امممم عوزه اكل بيتزا
احمد : من عيونى
وفجاه وهما وقفين جت عليهم بنت وحضنت احمد جامد
البنت : احمد إذيك عمل ايه وحشنى جدا
احمد : احم انسه تسنيم
تسنيم : انسه ايه انت مش فاكر ايام زمان و
لارا بغيره : مين القمر دى اختك
احمد : دى لارا بنت عمى
تسنيم : ايه دا انت قولتلها انكم متجوزين اخيرا اهلا ي قمر
كلمت تسنيم نزلت صدمه ع لارا : ا ا مت متجوزين
احمد ف سره : الله يخربيتك
تسنيم : ابوبس هو لسه مقلكيش اسفه مكنتش اعرف
لارا بصت ل احمد بصدمه وقالت : ايه الى هيا ب بتقوله دا
احمد : أهدى وافهمك
لارا : يعنى الكلام دا بجد
قرب منها احمد علشان يهديها
لارا بعصبيه : ابعد عنى
تسنيم : أهدى انا مكنتش اعرف ولله
لارا : لأ شكرا شكرا انك عرفتينى حققته
احمد بعصبيه : لارا أهدى
لارا : بعد عنى متقربش منى
وسابته وطلعت تجرى
الكل كان وقف وعمال بيتفرج
احمد ل تسنينم : غبيه
وطلع احمد يجرى وراها
احمد : لارا استنى
كان الكل واقف عمل يتهامس ع الحصل قدمهم دا
