Kaderin Cilvesi

Gerçekler

Gece boyunca huzurlu bir şekilde uyumuştum. Ama sabaha karşı midem bulanmaya başlamıştı. Bir kahve yaparım rahatlarım diye düşündüm ve yataktan kalkıp odadan çıktım.

Koridorda yürürken kırmızı kapıyı fark ettim.

"Çok büyük kapı, herhalde mutfaktır."
Dedim. Kırmızı kapıya doğru ilerledim ve kapıyı açtım.

Odada iki tane tek kişilik yatak vardı. Leş gibi rutubet kokuyordu bir koku daha vardı ama adlandırılır bir koku değildi. İçeriye girdim ve kelimeler agzımdan döküldü.

"Burası ne be? Noluyo!"

"Koş mira, KOŞ!"

Koşarak oradan çıktım.  Arkama bakarak koşuyordum.Tam yatak odasının kapısına geldiğimde çarptığım sert beden ile duvara savruldum ve o yüzü gördüm.

Mehmet...

"Ne yapıyorsun burda?" Dedi.

"Korkuttun beni!" Dedim. Gülümsemeye çalıştım ama işe yaramıyordu.

"Niye koşuyordun?" Dedi. O an elim ayağım dolandı ne soylesem diye düşündüm.

"Ben şeyy... Mutfak! Mutfağı arıyordum, kayboldum. Sonra yerde böcek gördüm o yüzden koşuyordum." Dedim

"Bi anda da sen karşıma çıkınca korktum."

"Üstelik, neredeyse çıplaksın!" Dedim.

"Odalara mı girdin?" Dedi.

"Hayır! Bakmadım. Sonuçta senin evin. Bakmak istemedim." Dedim. En mantıklı açıklaması buydu. Yoksa kafam ve gövdem biribirinden ayrılacaktı(!)

"Meraklı olmak iyi değildir." Dedi.

(Senin gibi şerefsiz adi olmaktan iyidir)

"Başına bela açabilir. Neyse gel hadi aşağı inelim." Dedi kafamla onayladıktan sonra aşağı indik.

"Ben bir yüzümü yıkayayım da gelirim." Dedim ardından o da decam ettirdi.

"Bende üstümü giyineyim, mutfakta görüşürüz." Dedi. Ve merdivenlerden yukarıya doğru ilerledi. Bende banyoys girdim ve aynadan yansımama bakıp konuşmaya başladım.

"Allah'ım kâbus gibi bir sabah." Buz gibi suyu yüzüme çarptım. Biraz bile olsa kendime gelmiştim. Acaba yağmur ne yapıyordu, beni merak etmiş miydi? Kafam allak bullak olmuştu. Banyodan çıktım. Mutfağa doğru ilerlemeye başladım.

İçeriye girdiğimde mehmet masaya bir kupa ve tabak koydu.

"Tost yaptım. Birde kahve."

"Teşekkür ederim." Dedim.

"Davut ve yağmur defalarca aramış beni. Acaba geri arasam mı?" Dedim. Meraktan ikisi de birbirlerini yemişlerdir.

"Ara bence en azından nerede olduğunu söyle." Dedi mehmet haklıydı.

Telefonu aldım ve rehberden yağmurun numarasını buldum ve tuşladım.

"Alo"

*nerdesin kızım sen.. Dünden beri arıyoruz. İnsan bi haber verir ya..*

"Bi arkadaşımla karşılaştım dün gelirken.. Onunlayım. Ararım ben seni sonra görüşürüz." Dedim ve telefonu kapattım.

Mehmet'e dönüp "Tamam halletim." Dedim.

"Bak ne diyeceğim. Bu akşam bir arkadaşımın evinde kostüm partisi var, benimle gelir misin?" Dedi. Yorgundum eve gitmek istiyordum.

"Emin değilim.. Eve gidip dinlensem daha iyi olur."